INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28.10.2009r. (data wpływu 02.11.2009r.), uzupełnione pismem z dnia 10.12.2009r. (data wpływu 14.12.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania sprzedaży Przedsiębiorstwa co najmniej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.11.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży Przedsiębiorstwa co najmniej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym (brak wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego, tj. czy planowane wniesienie w formie aportu do spółki komandytowej składników majątkowych wchodzących w skład Pana Przedsiębiorstwa stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębniony: finansowo oraz organizacyjnie (tzn. ma formę działu, wydziału, oddziału itp. w Przedsiębiorstwie i dokonane jest to poprzez odpowiednie zapisy w dokumentach wewnętrznych Pana Przedsiębiorstwa, np. statucie, regulaminie lub innym akcie o podobnym charakterze), brak wskazania czy w wyniku transakcji aportu do spółki komandytowej poszczególnych składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) Przedsiębiorstwa przejdą wszystkie należności i zobowiązania wygenerowane przez te składniki. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 30.11.2009r. Nr IPPP3/443-973/09-2/MM wezwał Wnioskodawcę w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszych wezwań do uzupełnienia wniosku w powyższym zakresie. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

1. Osoba fizyczna - mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu („Wnioskodawca”) prowadzi, na podstawie wpisu do ewidencji, działalność gospodarczą („Działalność Gospodarcza”) w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych (części do maszyn oraz urządzeń) - co stanowi podstawową Działalność Gospodarczą Wnioskodawcy; w tym celu zatrudnia pracowników, zawarła umowy z dostawcami towarów i usług, umowy kredytowe, leasingowe a także wynajmu nieruchomości, co stanowi działalność uboczną (przychody z wynajmu w 2009r. nie przekraczają 0,5% całości przychodów Wnioskodawcy).
2. W ramach Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, powstał znak towarowy zastrzeżony („Znak Towarowy”). Po dokonaniu przez Wnioskodawcę zgłoszenia Znaku Towarowego w urzędzie patentowym - powstało prawo w rozumieniu ustawy z 2000r. Prawo własności przemysłowej, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Znak Towarowy był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla Działalności Gospodarczej przez Wnioskodawcę - w wartości ceny nabycia od twórcy - firmy reklamowej, która stworzyła ten znak (w sensie graficznym); wartość ta jest znacząco niższa w porównaniu do wartości rynkowej tego znaku.
3. W skład przedsiębiorstwa („Przedsiębiorstwo”) Wnioskodawcy wchodzą: nieruchomość zabudowana nowymi obiektami produkcyjnymi o wysokim standardzie, w których prowadzona jest działalność w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych, nowoczesne automaty tokarskie, centra obróbkowe, obrabiarki sterowane numerycznie, Znak Towarowy - pozwalające na prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obróbce elementów metalowych (części do maszyn oraz urządzeń), są zatrudnieni pracownicy, zawarte są umowy z dostawcami towarów i usług w zakresie koniecznym dla prowadzenia Przedsiębiorstwa, a także umowy kredytowe i leasingowe.
4. Składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy są też m.in.: własność działek niezabudowanych, x o łącznej powierzchni 1,6733 ha położonej w x, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą („Działka Przemysłowa”), oraz własność lokalu użytkowego („Lokal Użytkowy”).
5. becnie, Wnioskodawca planuje przystąpienie do spółki komandytowej (Spółka Komandytowa”), w której będzie komandytariuszem, a wkład do spółki - pokryje wkładem niepieniężnym w postaci Przedsiębiorstwa (za wyjątkiem Działki Przemysłowej oraz Lokalu Użytkowego, które pozostaną składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy).
6. Po wniesieniu Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej, Wnioskodawca będzie nadal prowadził Działalność Gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości na bazie Działki Przemysłowej, oraz Lokalu Użytkowego.
   
   

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Składniki majątkowe wchodzące w skład Przedsiębiorstwa, które zostanie wniesione do Spółki komandytowej, stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębnionych finansowo oraz organizacyjnie. Majątek pozostały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. Działka Przemysłowa oraz Lokal Użytkowy, nie mają żadnego istotnego wpływu na bieżącą działalność Przedsiębiorstwa (tj. w sytuacji, gdyby tych składników majątku nie było w przedsiębiorstwie, to nie miałoby to żadnego wpływu na działalność przedsiębiorstwa, w zakresie, w którym działalność ta zostanie wniesiona do Spółki Komandytowej; najlepszym dowodem jest to, iż w Spółce Komandytowej działalność ta będzie prowadzona w dalszym ciągu w dotychczasowym zakresie). Z tego względu, brak jest wyodrębnienia organizacyjnego w postaci działu, wydziału czy oddziału w ramach przedsiębiorstwa. W stosunku do stanu faktycznego opisanego we Wniosku, Wnioskodawca planuje zbycie Działki Przemysłowej oraz Lokalu Użytkowego.

W przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, przejdą również wszystkie należności i zobowiązania wygenerowane przez te składniki. Wnioskodawca zwraca również uwagę na to, iż w wyroku WSA w Warszawie z dnia 9 października 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 674/09), wskazano, iż „zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi obejmować wszystkich zobowiązań oddziału, który jest wydzielany z firmy.”

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, iż Przedsiębiorstwo może być uznane co najmniej za „zorganizowaną część przedsiębiorstwa”...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej, nie jest objęte opodatkowaniem podatkiem VAT, a obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, przechodzi na nabywcę, tj. na Spółkę Komandytową...
   
   

1. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, iż Przedsiębiorstwo może być uznane co najmniej za „zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa”.

Art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, iż „ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.”

W stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, Przedsiębiorstwo, które zostanie wniesione do Spółki Komandytowej i które będzie zdolne do samodzielnego funkcjonowania w Spółce Komandytowej, stanowi zasadniczą część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Majątek pozostały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy (tj. Działka Przemysłowa oraz Lokal Użytkowy), nie maję żadnego wpływu na bieżącą działalność Przedsiębiorstwa, które zostanie przeniesione do Spółki Komandytowej.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Przedsiębiorstwa do Spółki Komandytowej, nie jest objęte opodatkowaniem podatkiem VAT, a obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, przechodzi na nabywcę, tj. na Spółkę Komandytową.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT „przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do: (...) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.” Wnioskodawca uważa, iż odpłatne zbycie przedsiębiorstwa”, oraz „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” - jako wkład niepieniężny (aport) czy zbycie w inny sposób (tak odpłatne, jak i nieodpłatne), nie będzie objęte opodatkowaniem podatkiem VAT. W razie zbycia przedsiębiorstwa w formie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, dokonanie korekty podatku VAT naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, powinno zostać, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, dokonane przez nabywcę (tj. w tym przypadku - Spółkę Komandytowa) Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy o VAT „ w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w < art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT> jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie przepisem art. 6 ustawy o VAT ustawodawca wyłączył wymienione w tym przepisie czynności spod działania tej ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które, co do zasady, należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z kolei przepis art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.), który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego . W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu . Polskie przepisy VAT osiągają więc dozwolony przez dyrektywę skutek – tj. uznanie, że przeniesienie majątku przedsiębiorstwa na inny podmiot nie jest dostawą, poprzez regulację zawartą w art. 6 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Mianowicie, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

• zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
  
  

Ponadto odwołując się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) należy stwierdzić, że zgodnie z art. 551 tej ustawy, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. Własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. Koncesje, licencje i zezwolenia;
6. Patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. Tajemnice przedsiębiorstwa;
9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Przy czym należy zauważyć, że wyodrębnienie organizacyjne nie jest tożsame z wyodrębnieniem formalno-prawnym. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych oraz w zakresie wynajmu. W skład Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą: nieruchomość zabudowana nowymi obiektami produkcyjnymi o wysokim standardzie, w których prowadzona jest działalność w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych, nowoczesne automaty tokarskie, centra obróbkowe, obrabiarki sterowane numerycznie, Znak Towarowy - pozwalające na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na obróbce elementów metalowych (części do maszyn oraz urządzeń), są zatrudnieni pracownicy, zawarte są umowy z dostawcami towarów i usług w zakresie koniecznym dla prowadzenia Przedsiębiorstwa, a także umowy kredytowe i leasingowe. Składnikiem majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy są też m.in.: własność działek niezabudowanych oraz własność lokalu użytkowego. Obecnie Wnioskodawca planuje przystąpienie do spółki komandytowej, w której będzie komandytariuszem, a wkład do spółki pokryje wkładem niepieniężnym w postaci Przedsiębiorstwa – za wyjątkiem działki przemysłowej oraz lokalu użytkowego, które pozostaną składnikiem majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż składniki majątkowe wchodzące w skład Przedsiębiorstwa, które zostanie wniesione do Spółki komandytowej, stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębnionych finansowo oraz organizacyjnie. Majątek pozostały w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. działka Przemysłowa oraz lokal Użytkowy, nie mają żadnego istotnego wpływu na bieżącą działalność Przedsiębiorstwa. Ponadto w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, przejdą również wszystkie należności i zobowiązania wygenerowane przez te składniki. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest to czy tak opisane przedsiębiorstwo może być uznane co najmniej za „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz kto jest obowiązany w takim przypadku dokonać korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. W ocenie tut. Organu podatkowego będące przedmiotem aportu Przedsiębiorstwo (z wyłączeniem działki przemysłowej oraz lokalu użytkowego) będzie miało statut zorganizowanej części przedsiębiorstwa z uwagi na fakt, iż składniki majątkowe wchodzące w skład Przedsiębiorstwa stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wyodrębnionych finansowo i organizacyjnie. Ponadto w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, przejdą również wszystkie należności i zobowiązania wygenerowane przez te składniki.

Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest brak wyodrębnienia organizacyjnego w postaci działu, wydziału, czy oddziału w ramach Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (wyodrębnienie to jest tylko faktyczne). Nie stanowi to bowiem przeszkody w uznaniu samodzielności tej części Przedsiębiorstwa.

Reasumując należy stwierdzić, że będące przedmiotem aportu do spółki komandytowej Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy będzie miało statut zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji jego wniesienie w myśl postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W takim przypadku obowiązek dokonywania korekt podatku naliczonego w myśl art. 91 ust. 9 ustawy o VAT przejdzie na nabywcę przedmiotowego Przedsiębiorstwa (spółkę komandytową).

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.