INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2009 r. (data wpływu 20.11.2009 r.) oraz piśmie (data nadania 21.01.2010 r.), (data wpływu 22.01.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-870/09-3/MT z dnia 12.01.2010 r. (data nadania 12.01.2010 r., data doręczenia 21.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na poczet szkolenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na poczet szkolenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, której głównym zakresem jest działalność psychologiczna i psychoterapeutyczna, w dniu 10.07.2009 r. Wnioskodawczyni podpisała z Instytutem Terapii „Umowę na przeprowadzenie szkolenia” w ramach podnoszenia własnych kwalifikacji zawodowych. Uczestnictwo w szkoleniu pozwoli Wnioskodawczyni na poszerzenie kompetencji zawodowych, co wpłynie na jakość świadczonych usług i zwiększenie zakresu działalności. Szkolenie obejmuje 290 godzin (akademickich) w ramach rocznego programu począwszy od października 2009 r. do sierpnia 2010 r.

Szkolenie odbywa się w miesięcznych cyklach. Podpisując umowę w dniu 10.07.2009 r. zgodnie z zapisem w umowie Wnioskodawczyni dokonała wpłaty wpisowego w kwocie 1700,00 zł i otrzymała fakturę zaliczkową. Zgodnie z dalszymi zapisami w umowie w październiku 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała kolejnej wpłaty w kwocie 350,00 zł i również otrzymała fakturę zaliczkową.

Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni rozlicza na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT.

Pismem z dnia 14.12.2009 r. (data wpływu 30.12.2009 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła stan faktyczny, informując że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową.

Ponadto w piśmie z dnia 21.01.2010 r. (data wpływu 22.01.2010 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że wpłata wpisowego była warunkiem koniecznym do podpisania umowy o przeprowadzenie szkolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na fakt co miesięcznych szkoleń i dokonywanych wpłat, które nie podlegają zwrotowi i są w całości wymagane, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wpłacone kwoty w dacie dokonania wpłaty na konto Instytutu...

Zdaniem Wnioskodawczyni z uwagi na zapis w umowie, że kwota 1700,00 zł stanowi wpisowe, uważa ona, że postępuje prawidłowo wpisując w kolejnych dziesięciu miesiącach 1/10 z kwoty 1700,00 zł, mimo otrzymania faktury zaliczkowej, w której treść zaliczka jest sprzeczna z zapisami w umowie (winno być wpisowe). Pozostałe kwoty Wnioskodawczyni chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie dokonania kolejnych wpłat na konto instytutu, dlatego że:

• poniosła wydatek,

• skorzystała z danych w miesiącu z przewidzianego szkolenia, tj. Instytut wykonał na rzecz Wnioskodawczyni część usługi.
  
  

Ponadto za ujęciem poszczególnych kwot w dacie dokonania wpłaty przemawia fakt, że jest to usługa ciągła, wpłaty są wymagane w całości i nie podlegają zwrotowi, szkolenie odbędzie się w miesięcznych cyklach, oraz zostanie zachowana współmierność kosztów do przychodów.

Za zaliczeniem wpłat do kosztów podatkowych w dacie wpłaty przemawia również fakt, że już po pierwszych godzinach szkolenia wnioskodawczyni może wykorzystać zdobytą wiedzę do pozyskiwania nowych pacjentów i świadczenia szerszej gamy usług, co wiąże się z uzyskaniem dodatkowych przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Wydatki na opłacenie szkolenia nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na opłacenie szkolenia może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Z powyższych wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć uprawnienia, umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

W świetle powyższego poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki związane z podjętym szkoleniem mogą stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Bez wątpienia bowiem, w złożonym wniosku Wnioskodawczyni wykazała istnienie związku pomiędzy poniesionymi z ww. tytułu wydatkami, a uzyskiwaniem przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy wskazać, że kosztami mogą być zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, bądź zachowania źródła przychodów nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania prowadzonej działalności gospodarczej, których poniesienie jest związane z prowadzeniem tej działalności.

Odnosząc się natomiast do momentu zaliczenia przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy - u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ww. ustawy).

Innej definicji dnia poniesienia kosztu uzyskania przychodów w odniesieniu do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż koszty pośrednie u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów niezależnie od stosowanej metody ewidencjonowania kosztów, potrącane są w momencie ich poniesienia z tą różnicą, iż w przypadku metody memoriałowej koszty te (przekraczające rok podatkowy) ujmuje się proporcjonalnie do okresu którego dotyczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni podpisała umowę na przeprowadzenie szkolenia w ramach podnoszenia własnych kwalifikacji zawodowych. Szkolenie obejmuje 290 godzin w ramach rocznego programu począwszy od października 2009 r. do sierpnia 2010 r. W dniu 10.07.2009 r. (dzień podpisania umowy) Wnioskodawczyni dokonała wpłaty wpisowego w kwocie 1700,00 zł. Wpłata wpisowego warunkowała podpisanie umowy. W październiku 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała kolejnej wpłaty (raty) w kwocie 350,00 zł.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wskazane przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż opłatę dotyczącą wpisowego należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy. Wpisowe, pomimo, że jest ponoszone jednorazowo, to dotyczy całego czasu trwania umowy. Uzasadnionym zatem jest, by koszty pośrednie, dotyczące ściśle określonego czasu trwania umowy, podatnik rozliczał proporcjonalnie do długości trwania tej umowy. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni powinna podzielić koszty poniesienia opłaty wpisowego proporcjonalnie do okresu którego dotyczy umowa.

Pozostałe raty za szkolenie, jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) powinny być podatkowo rozliczane w dacie poniesienia, tj. w dniu wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.