INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009r. (data wpływu 2 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonania i montażu platformy na samochodach dla nabywców unijnych posiadających NIP unijny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonania i montażu platformy na samochodach dla nabywców unijnych posiadających NIP unijny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się wykonywaniem i montażem platformy do przewozu pojazdu na samochodzie dla nabywców z Unii Europejskiej. Czynności te polegają na:

1. wykonaniu platformy z zakupionej przez Wnioskodawcę blachy, ocynkowanie jej oraz montaż na konkretnym samochodzie,
2. dostosowaniu ramy samochodu do zabudowy i montaż platformy.
   
   

Po wykonaniu tego zakresu nabywca unijny wyjeżdża do swojego kraju z zabudowaną platformą jako integralną częścią samochodu. Dopuszczenie do ruchu następuje na podstawie przeglądu stacji diagnostycznej kraju nabywcy usługi. Unijny nabywca otrzymuje od Wnioskodawcy fakturę VAT, gdzie w rubryce % VAT pisze „np.". Ponadto w uwagach jest adnotacja, że do rozliczenia podatku VAT jest zobowiązany nabywca usługi. Wnioskodawca zaznacza, że faktura zawiera numer pod którym zidentyfikowany jest nabywca usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje wykonywane przez niego usługi wykonania i montażu platformy na samochodach dla nabywców unijnych posiadających NIP unijny jako usługi nie podlegające opodatkowaniu na terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z wymienionymi w poz. 54 przepisami prawidłowo zakwalifikowane są usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na terytorium kraju dla nabywców unijnych w samochodach dostarczanych do zamontowania wykonywanych platform do usług niepodlegających opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Warto zauważyć, iż prawodawca w art. 8 ust. 1 ww. ustawy definiuje usługi odpłatne jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Tak więc w pierwszej kolejności przy definiowaniu usług należy sprawdzić czy owe świadczenie nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wytwarza z zakupionej przez siebie blachy a następnie montuje na konkretnych samochodach platformy do przewozu pojazdu na innych samochodach. Ww. platformy są montowane do samochodów należących do nabywców z Unii Europejskiej. Wnioskodawca więc rozporządza surowcami (blachami) z których wytwarza platformy jak właściciel. Zatem w wyniku pewnych czynności (procesu technologicznego) Wnioskodawca wytwarza platformy z materiału własnego, które następnie montuje na konkretnych samochodach. Skoro zatem w wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności wytworzony zostaje z materiału własnego nowy towar (platforma), a następnie przeniesione zostaje na nabywcę (zamawiającego) prawo do dysponowania tym towarem (platformą) jak właściciel, to należy uznać tę czynność za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast usługa montażu platformy na samochodzie klienta ma charakter pomocniczy w stosunku do dostawy owej platformy. Wobec powyższego stanowi element świadczenia na rzecz klienta, jakim jest dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Warto w tym miejscu zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług stanowi implementację Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE Nr 347, str. 1 ze zm.).

Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku C-l 11/05 z dnia 29 marca 2007r. Aktiebolaget NN przeciwko Skatteverket stwierdził, iż „(...) z art. 8 ust. 1 lit. a szóstej dyrektywy wynika, że dobro materialne może być przedmiotem instalacji lub montażu, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub na jego rzecz, bez utraty przez transakcję charakteru „dostawy towaru" (...)".

Ponadto z orzeczenia ETS wynika, że zakwalifikowanie całej transakcji jako świadczenia usług nie wystarczy, żeby usługi świadczone w ramach tej transakcji były koniecznie lub po prostu użyteczne dla nabywcy towaru. Usługi te powinny mieć ponadto przeważający charakter.

W świetle powyższego w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru w postaci platform na rzecz swoich klientów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wytwarza platformy do przewozu innych samochodów z własnego materiału. Przedmiotowe platformy montuje na samochodzie należącym do zamawiającego. Miejscem montażu jest terytorium kraju. W świetle powyższego na mocy art. 22 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy miejscem dostawy towaru (platformy) jest terytorium kraju, gdzie powyższe platformy są montowane.

W świetle powyższego wykonanie platformy, jak i też montaż na terytorium kraju podlegać będzie opodatkowaniu jako dostawa krajowa na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Do powyższej dostawy zastosowanie będzie miała stawka określona w art. 41 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12a, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w_Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.