INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 20 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności podatkowej płatnika za nieodprowadzenie składek na ubezpieczenie zdrowotne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności podatkowej płatnika za nieodprowadzenie składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) w dniu 16 maja 2008r. zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, z zapytaniem czy w opisanym przypadku Spółka prawidłowo zakwalifikowała świadczenie wypłacone co miesiąc zwolnionemu pracownikowi w okresie od 01 listopada 2005r. do 31 grudnia 2007r. jako odprawę z tytułu rozwiązania stosunku pracy, czyli jako przychód ze stosunku pracy o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka zwróciła się z wnioskiem o interpretację indywidualną po kontroli okresowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który stwierdził zaległości w opłacaniu składek z tytułu wypłacanej w okresie od 01 listopada 2005r. do 31 grudnia 2007r. odprawy pieniężnej w związku z rozwiązaniem stosunku pracy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości zakwalifikował odprawę pieniężną wypłacaną zwolnionemu pracownikowi w ww. okresie jako umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednie przepisy o zleceniu. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, pomimo nazwy „odprawa pieniężna” wypłacone świadczenie nie miało takiego charakteru albowiem jego wypłata została uzależniona od świadczenia usług na rzecz Spółki przez byłego pracownika. Spółka nie zgadza się ze stanowiskiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż do żadnego świadczenia usług nie doszło we wspomnianym wyżej okresie, ale w konsekwencji decyzji administracyjnej naliczyła i zapłaciła składkę zdrowotną od odprawy pieniężnej w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, wypłaconej w okresie od 01 listopada 2005r. do 31 grudnia 2007r. Dodać należy, iż odprawy pieniężne w związku z rozwiązaniem stosunku pracy nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne na podstawie przepisów szczególnych.

W sierpniu 2008r. Spółka otrzymała interpretację indywidualną stwierdzającą, że stanowisko Spółki w zakresie sposobu opodatkowania odprawy pieniężnej wypłacanej co miesiąc zwolnionemu pracownikowi jest prawidłowe, a należność wypłacana na skutek rozwiązania umowy o pracę jest wypłatą pieniężną mającą swoje źródło w stosunku pracy – wynikającą wyłącznie z umowy o pracę, stąd też wypłacana byłemu pracownikowi należność podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako przychód ze stosunku pracy. Tym samym organ podatkowy zakwalifikował należność wypłaconą w związku z rozwiązaniem umowy o pracę jako odprawę.

Wnioskodawca zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej wydanej w dniu 05 marca 2008r. (po kontroli okresowej), ponieważ podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wszczęcia postępowania w tej sprawie. Spółka odwołała się więc do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmawiającej wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej utrzymało w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ponieważ droga administracyjna trwająca wiele miesięcy została zakończona, pozostała kwestia składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej przez Spółkę z własnych środków w 2008r.

Wnioskodawca cytuje treść art. 84 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zgodnie z którym składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu, czyli składka na ubezpieczenie zdrowotne jest potrącana z wynagrodzenia pracownika/zleceniobiorcy.

Jednak z uwagi na fakt, iż z pracownikiem umowa o pracę została rozwiązana w 2005r., Spółka podjęła decyzję, aby nie występować do byłego pracownika o zwrot składki zdrowotnej, którą powinien sfinansować.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej przypadku, kwota składki zdrowotnej zapłaconej przez Spółkę w 2008r., do sfinansowania której był zobowiązany były pracownik, stanowi jego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C za 2008r....

Zdaniem wnioskodawcy, kwota składki zdrowotnej zapłaconej w 2008r. za byłego pracownika stanowi jego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Spółka pokryła z własnych środków należność, która powinna być sfinansowana ze środków byłego pracownika. Jest zatem nieodpłatnym świadczeniem, gdyż otrzymujący to świadczenie nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego i stanowi przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

W ocenie wnioskodawcy, nie można zakwalifikować kwoty składki zdrowotnej zapłaconej za byłego pracownika jako przychodu ze stosunku pracy, gdyż odprawy pieniężne w związku z rozwiązaniem stosunku pracy są wyłączone z podstawy naliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie przepisów szczególnych. Obowiązek zapłaty składki zdrowotnej od wypłaconej odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę wynika wyłącznie z decyzji administracyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który zakwalifikował świadczenie wypłacone co miesiąc zwolnionemu pracownikowi w okresie od 01 listopada 2005r. do 31 grudnia 2007r. jako umowę o świadczenie usług, pomimo odmiennej interpretacji organu podatkowego co do rodzaju wypłaconego świadczenia.

W związku z powyższym, zdaniem wnioskodawcy, na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C za 2008r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 27b ust. 2 ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz. 1027) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych składkami na ubezpieczenie zdrowotne obciążają przychód ze stosunku pracy. Zatem składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegać będą odliczeniu od podatku obliczonego za miesiąc, w którym dokonano wpłaty tych składek przy założeniu, że stanowią one 7,75% podstawy wymiaru składek oraz są pokryte ze środków pracownika.

Kwotę zapłaconej przez płatnika, z jego środków własnych, składki na ubezpieczenie zdrowotne należy traktować, zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użyty w treści cyt. art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w nim kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wypłacała zwolnionemu pracownikowi w okresie od 01 listopada 2005r. do 31 grudnia 2007r. odprawę z tytułu rozwiązania stosunku pracy, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po kontroli okresowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Spółka zapłaciła w 2008r. z własnych środków składki na ubezpieczenie zdrowotne od powyższego wynagrodzenia. Z uwagi na fakt, iż z pracownikiem umowa o pracę została rozwiązana w 2005r., Spółka podjęła decyzję, aby nie występować do byłego pracownika o zwrot składki zdrowotnej, którą powinien sfinansować.

W związku z powyższym kwotę zapłaconej przez Spółkę w 2008r. z jej środków składki na ubezpieczenie zdrowotne od powyższego wynagrodzenia należy traktować - zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy - jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jej wypłata jest związana ze świadczeniem w postaci odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy.

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (PIT-11).

Reasumując, w świetle powyższych przepisów kwoty składek na ubezpieczenie zdrowotne, należne za 2008r. zapłacone przez pracodawcę będą stanowiły dla pracownika (byłego pracownika) przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem wnioskodawca w związku z zaistniałą sytuacją winien sporządzić na podstawie art. 39 ust. 1 ww. ustawy imienną informację PIT-11, a nie – jak wskazuje - PIT-8C.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejszą interpretacją organ podatkowy dokonał wyłącznie oceny skutków podatkowych zapłacenia przez wnioskodawcę w 2008r. składek na ubezpieczenie zdrowotne, których żądania zwrotu zaniechano od byłego pracownika. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest uprawniony do kwalifikowania przedmiotowego świadczenia na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych i zdrowotnych, tym samym nie dokonuje oceny prawidłowości rozliczenia wnioskodawcy z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.