INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Akademii przedstawione we wniosku z dnia 24.11.2009 r. (data wpływu 27.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty pieniężnej wypłaconej pracownikowi z tytułu nienależnej nagrody jubileuszowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty pieniężnej wypłaconej pracownikowi z tytułu nienależnej nagrody jubileuszowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Akademia (płatnik), w maju 2008 roku bezpodstawnie przyznała pracownikowi nagrodę jubileuszową w kwocie 10.518,91 zł i wypłaciła ją w kwocie netto 8.519,81 zł oraz odprowadziła do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy 19 % w kwocie 1.999,00 zł. Pracownik uwzględnił ww. nagrodę jubileuszową w swoim rozliczeniu rocznym za 2008 rok.

W listopadzie 2009 r. Akademia wykryła nieprawidłowość i zwróciła się do pracownika z prośbą o zwrot nienależnego świadczenia.

Pracownik uznał roszczenie pracodawcy i zadeklarował, że w listopadzie 2009 r. zwróci niesłusznie otrzymane świadczenie w kwocie netto 8.519,81 zł, czyli bez odprowadzonej wcześniej przez Akademię zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 %, a kwotę podatku 1.999,00 zł zwróci pracodawcy, po otrzymaniu zwrotu nadpłaconego podatku z Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zaproponowany przez pracownika sposób zwrotu nienależnie otrzymanej nagrody jest prawidłowy, czy też pracownik zobowiązany jest do zwrotu nienależnie otrzymanego świadczenia w kwocie brutto...
2. Czy otrzymany zwrot świadczenia w roku 2009 w kwocie netto, tak jak to proponuje pracownik, powoduje konieczność skorygowania deklaracji PIT-11 oraz PIT-4R za 2008 rok...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Akademia uważa, że stanowisko pracownika o zwrocie nienależnego świadczenia w kwocie netto jest błędne.

Akademia uważa, że jeżeli pracownik świadczenie to wykazał jako dochód w deklaracji PIT za rok 2008, to powinien zwrócić Akademii wartość tego świadczenia brutto. Jednocześnie Akademia powinna przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w miesiącu listopadzie i grudniu 2009 r. odjąć kwotę dokonanego zwrotu świadczenia. Ponieważ dochód uzyskany przez pracownika do końca 2009 nie pozwoli na odjęcie całej kwoty zwrotu, pracownik rozliczając się z dochodów uzyskanych w 2009 r. będzie mógł pomniejszyć swój dochód o kwotę zwrotu nienależnego świadczenia nie rozliczonego przez pracodawcę, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5. Akademia nie wystawia deklaracji korygujących PIT-11 oraz PIT-4R za 2008 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Dochodem ze stosunku pracy jest też nagroda jubileuszowa.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Akademia, jako płatnik, w maju 2008 roku bezpodstawnie przyznała pracownikowi nagrodę jubileuszową i wypłaciła ją w kwocie netto oraz odprowadziła do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy. Pracownik uwzględnił ww. nagrodę jubileuszową w swoim rozliczeniu rocznym za 2008 rok. W listopadzie 2009 r. Akademia wykryła nieprawidłowość i zwróciła się do pracownika z prośbą o zwrot nienależnego świadczenia. Pracownik uznał roszczenie pracodawcy i zadeklarował, że w listopadzie 2009 r. zwróci niesłusznie otrzymane świadczenie w kwocie netto, czyli bez odprowadzonej wcześniej przez Akademię zaliczki na podatek dochodowy w wysokości, a kwotę podatku zwróci pracodawcy, po otrzymaniu zwrotu nadpłaconego podatku z Urzędu Skarbowego.

Należy wskazać, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził procedurę określającą sposób zachowania się płatnika, w przypadku dokonania przez pracownika, zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

W sytuacji, gdy zwrotu nienależnie pobranego świadczenia dokona Pracownik na rzecz Wnioskodawcy w roku podatkowym, w którym nienależne świadczenie zostało Pracownikowi wypłacone, płatnik, rozliczy dokonany zwrot stosownie do art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ww. przepisem jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczki) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem płatnik, któremu pracownik zwrócił na skutek różnych okoliczności kwotę przez niego wcześniej wypłaconą, obowiązany jest pomniejszać miesięczny dochód ustalany dla celów obliczenia zaliczki o dokonany przez podatnika zwrot począwszy od miesiąca, w którym on nastąpił. Jeżeli kwota dokonanego w tym miesiącu zwrotu przekracza dochód tego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym powyższe pomniejszenia mogą być stosowane przez płatnika wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.

Brak możliwości rozliczania przez płatnika kwoty zwrotów w latach następnych nie oznacza, iż powyższa kwota podatnikowi przepada. Oprócz procedury polegającej na odejmowaniu przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika ustawodawca wprowadził procedury dokonywania takich odliczeń przez podatnika.

Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Natomiast na podstawie art. 26 ust. 7h kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Należy jednak zauważyć, iż zastosowanie odliczenia zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasadne tylko w sytuacji gdy zwroty nienależnie pobranych świadczeń nie zostały przez płatnika potrącone.

W przypadku zwrotu nienależnego świadczenia nie ma podstaw prawnych do korekty informacji o dochodach uzyskanych przez pracownika na stosownym druku PIT-11 sporządzonej przez pracodawcę za rok poprzedni, gdyż informacja ta wystawiana jest za rok podatkowy, ma odzwierciedlać stan faktyczny, a więc wysokości wypłaconego wynagrodzenia, pobranych zaliczek na podatek oraz pobranych przez płatnika składek.

Natomiast w informacji o dochodach PIT-11 sporządzonej za rok, w którym dokonano zwrotu nienależnego świadczenia, pracodawca wykazuje całość kwot wypłaconych w roku podatkowym pomniejszonych o dokonany przez pracownika zwrot.

Również nie ma podstaw prawnych do korekty deklaracji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wynagrodzeń według ustalonego wzoru PIT-4R, sporządzonej przez pracodawcę za 2008 rok, gdyż ta deklaracja też odzwierciedlała stan faktyczny, wynikający z faktycznie wypłaconych wynagrodzeń w danych miesiącach roku podatkowego.

Jak wynika z treści przytoczonych wyżej przepisów, niezależnie od tego, czy wartość nienależnie wypłaconego świadczenia rozliczy płatnik na podstawie zwrotu dokonanego przez pracownika czy sam podatnik w zeznaniu podatkowym, należy uwzględnić kwotę brutto, tj. w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy.

Wobec tego, zwrot na rzecz płatnika kwoty wypłaconej z tytułu nienależnej nagrody jubileuszowej powinien zostać dokonany przez pracownika w kwocie brutto.

Reasumując:

W przypadku zwrotu nienależnie otrzymanej nagrody, pracownik zobowiązany jest do zwrotu nienależnie otrzymanego świadczenia w kwocie brutto.

Otrzymany zwrot świadczenia w roku następnym w kwocie netto, nie powoduje konieczność skorygowania deklaracji PIT-11 oraz PIT-4R za 2008 rok.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.