INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009 r. (data wpływu 5 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego wsparcia cenowego i protekcji cenowej oraz wynikających z tego tytułu obowiązków podatkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego wsparcia cenowego i protekcji cenowej oraz wynikających z tego tytułu obowiązków podatkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą handlową oferującą produkty z branży informatycznej i biurowej oraz związane z nimi materiały eksploatacyjne. Jej klientami są podmioty gospodarcze, osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, jak i instytucje. Sprzedając tym ostatnim Spółka uczestniczy w przetargach publicznych. Towary kupuje u kilku dostawców, którzy nabywają je od producentów lub dystrybutorów krajowych i zagranicznych. Największą ilościowo grupą towarów, którymi handluje Spółka, są towary produkowane przez światowy koncern. Koncern, jak i jego polska spółka córka, nie są stronami transakcji handlowych związanych ze Spółką, gdyż towary nabywane są od sieci dystrybutorów tej firmy w Polsce. Ww. podmioty, starając się konsekwentnie zdobywać i utrzymywać rynek odbiorców swoich towarów, kierują działania w stronę klientów instytucjonalnych. W związku z tym wspomagają finansowo finalnych odbiorców, aby zakupy ich towarów były atrakcyjniejsze, w stosunku do konkurencji. W tym celu koncern i jego spółka córka, stworzyły specjalny program polityki cenowej - wsparcie cenowe. Jest to mechanizm polegający na tym, że koncern przez jedną ze swoich europejskich spółek córek dofinansowuje sprzedaż towarów dokonywaną przez Spółkę do klienta instytucjonalnego w wysokości tzw. rabatu europejskiego. Spółka informację o tym rabacie uzyskuje z internetowej strony koncernu. Rabat europejski to procentowa obniżka w stosunku do tzw. sugerowanej europejskiej ceny sprzedaży dla ostatecznego klienta. Takie sugerowane ceny sprzedaży nie są cenami bezwzględnie obowiązującymi w Europie, ale są ogłaszane przez wiodącą spółkę córkę koncernu na Europę. Jeżeli koncern zdecyduje się wspomóc cenowo daną sprzedaż, to przyzna pomoc Spółce, jako pewien procent rabatu od sugerowanej ceny. Sama wielkość wsparcia zależy od ilości sprzedanego towaru, a nie jego ceny. Dla danego kontraktu udzielone wsparcie cenowe będzie stałe, a ewentualne wahania sugerowanej ceny europejskiej pozostają bez wpływu na przyznane wsparcie, które udzielane jest w euro. Sugerowana cena europejska nie ma nic wspólnego z ceną, którą Spółka zaproponuje w przetargu. Występując o wsparcie cenowe do danego przetargu Spółka nie ma gwarancji, że je otrzyma, natomiast składając ofertę przetargową ma już informację z koncernu, czy otrzyma wsparcie, czy nie. Wsparcie cenowe kierowane jest do finalnych odbiorców, aby otrzymali korzystną cenę z uwagi na rozmiar zakupów. W związku z otrzymanym wsparciem cenowym Spółka może udzielić rabatu potencjalnym klientom instytucjonalnym.

Sekwencja związana ze wsparciem cenowym przebiega następująco:

1. Spółka po powzięciu informacji o planowanym przez daną instytucję przetargu zwraca się z zapytaniem do koncernu, czy może do takiego przetargu otrzymać przedmiotowe wsparcie,
2. Startując do przetargu Spółka uwzględnia w kalkulacji ceny wsparcie cenowe, jeżeli uzyska informację z koncernu, że je otrzyma (jeżeli nie otrzyma nie uwzględnia w kalkulacji ceny sprzedaży). Spółka kalkulując cenę sprzedaży obniża ceny zakupu o zakładane wsparcie cenowe (zwrócone pieniądze) i następnie dodaje do tej różnicy swoją marże. Z uwagi na przyznawanie wsparcia w euro, Spółka kalkulując cenę przelicza wsparcie na złotówki według kursu z dnia sporządzenia oferty przetargowej. Jeżeli przy kalkulacji ceny przetargowej zostanie wzięty pod uwagę kurs euro z dnia złożenia oferty przetargowej, to Spółka nie wie, czy w efekcie na tym zarobi, czy też nie. Wsparcie cenowe jest wielkością stałą wyrażoną w euro i nie podlega żadnym zmianom. Jeżeli Spółka skalkuluje cenę sprzedaży o wsparcie cenowe według kursu euro z danej daty, to ewentualna późniejsza realizacja kontraktu zawartego w wyniku wygrania przetargu może albo dać zakładany zysk (mniejszy albo większy) a nawet stratę. Ceny, po których Spółka kupuje towary pod wygrane przetargi (i inną sprzedaż także) zależą od kursu euro. W ostatecznym rozrachunku Spółka nie wie, czy w ogóle na danej transakcji zarobi, a jeżeli tak, to ile.
3. Jeżeli Spółka wygra przetarg wysyła niezwłocznie informację o tym do spółki córki koncernu, wraz z umową zawartą w wyniku wygrania przetargu.
4. Spółka sprzedaje towary firmie, która zorganizowała przetarg po cenie ustalonej w ofercie przetargowej.
5. Po dokonaniu sprzedaży Spółka przesyła informację na stronę internetową prowadzoną w tym celu przez firmę dokonującą obsługi całego programu.
6. Po jakimś czasie otrzymuje w euro przyznane Jej wsparcie cenowe i ostatecznie ustala, ile zarobiła/straciła.

Koncern wspomaga działalność Spółki jeszcze na dwa inne sposoby, tj płaci Jej ustaloną umową premię pieniężną, wyliczoną na bazie wolumenu zakupów towarów, dokonaną w danym okresie przez Spółkę i na tę okoliczność wystawia faktury VAT. Ponadto w stosunku do niektórych towarów gwarantuje tzw. protekcję cenową, która polega na tym, że koncern zobowiązuje się zapłacić pewną kwotę pieniędzy tytułem zwrotu wzrostu sugerowanej europejskiej ceny sprzedaży. Skoro ceny niektórych towarów mogą się podnieść w Europie - co oznacza, że Spółka kupi je drożej od swojego dostawcy (a to może stanowić stratę na sprzedaży towarów w wyniku wygrania przetargu, na który ustalono cenę sprzedaży w odniesieniu do zakładanej na dzień złożenia oferty przetargowej ceny zakupu, która to cena podniosła się) koncern zwróci tę różnicę. Spółka przed sporządzeniem oferty przetargowej ma informację o tym, czy uzyska protekcję cenową, czy też nie. Kwota zwrotu różnicy ceny następuje w EURO.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane przez Spółkę wsparcie cenowe oraz protekcja cenowa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako premie pieniężne...
2. Czy w przypadku odpowiedzi przeczącej na ww. pytanie wsparcie cenowe oraz protekcja cenowa podlegają opodatkowaniu jako dotacje, subwencje oraz inne elementy wymienione w art. 29 ust. 1 zdanie czwarte ustawy o podatku od towarów i usług...
3. Czy, niezależnie od odpowiedzi na powyższe pytania, Spółka ma jeszcze w związku z opisanymi mechanizmami (wsparcia cenowego i protekcji cenowej) jakiekolwiek obowiązki w podatku od towarów i usług np. w sferze wykazywania obrotu, podatku należnego, w podatku naliczonym, itd....

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane wsparcie cenowe, jak i protekcja cenowa, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako premie pieniężne. Wskazał, że taki wniosek wynika z faktu, iż dość powszechnie przyjmuje się, że premie pieniężne – zakładając, że są opodatkowane podatkiem (a co w świetle orzecznictwa sądowego i interpretacji organów podatkowych jest niedopuszczalne), są związane z dokonywaniem określonego pułapu zakupów, przy zawarciu na tę okoliczność stosownej umowy (nabywca wie, że coś może otrzymać i to motywuje go do większych zakupów), a nie z dokonywaniem sprzedaży, gdyż w opisywanym mechanizmie Spółka otrzymuje pieniądze w związku z dokonaniem sprzedaży, a nie zakupów. Ponadto nalicza podatek od premii pieniężnych otrzymanych od koncernu za dokonanie określonego poziomu zakupów. W opisanym stanie faktycznym trudno jest uznać, że jest to świadczenie usług, nagradzane premią pieniężną opodatkowaną podatkiem. Według Spółki Jej zachowanie, nie ma żadnych znamion usługi, bo nie może być za taką uznane dokonanie przez nią sprzedaży towarów, co stanowi istotę Jej działania. Wskazał, że gdyby była to premia pieniężna to i tak nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wsparcie cenowe, jak i protekcja cenowa nie mogą być także uznane za dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, wskazane w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Spółki ww. przepis nawiązuje do świadczeń otrzymanych z instytucji publicznych. Podniosła, że powszechnie przyjmuje się, że z subwencją, dotacją mamy do czynienia tylko wówczas, gdy środki pochodzące z wyodrębnionego budżetu publicznego (państwa, samorządu) lub wyodrębnionego funduszu celowego, przekazywane są w związku z realizacją określonej działalności publicznej. W przypadku dotacji i subwencji podmiot przekazujący środki jest zobowiązany do realizacji celu publicznego, co czyni zobowiązując do realizacji tego celu inny podmiot, przekazując jemu środki publiczne, przeznaczone na ten cel w budżecie. W ocenie Spółki art. 106 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, nie zawiera definicji subwencji, ani dotacji, ale stanowi, że wydatki budżetu państwa dzielą się między innymi na dotacje i subwencje, wskazując w ust. 2 tegoż artykułu na rodzaje dotacji. Wskazał, że w tym kontekście wydaje się uprawnione stanowisko, że ustawodawca mówiąc w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług o dotacjach, subwencjach i innych dopłatach o podobnym charakterze miał na myśli świadczenia o charakterze przypisanym tym pojęciom przez stosowne ustawy. Jako przykład dotacji spełniającej opisywane kryteria (opodatkowanej podatkiem) wskazała na dotacje otrzymane przez spółki komunalne z budżetu gminy. Analizowane pojęcia pojawiają się w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie także oznaczają wsparcie z instytucji publicznych. Według Spółki wsparcie cenowe oraz protekcja cenowa w żadnym razie nie mają charakteru świadczeń otrzymywanych z instytucji publicznych, dlatego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jej zdaniem, argumentem, że ustawodawca opodatkowuje podatkiem tylko dotacje i subwencje przyznawane na podstawie odrębnych przepisów jest art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten wprost wskazuje na dotacje, subwencje otrzymywane na podstawie odrębnych przepisów. Podniosła, że skoro w tym przepisie powtórzono treść art. 29 ust. 1 zdanie czwarte ustawy, to znaczy, że tylko dotacje/subwencje w rozumieniu tych odrębnych przepisów podlegają podatkowi od towarów i usług. Wskazała, że gdyby ustawodawcy chodziło – w pojęciach dotacji, subwencji podlegających opodatkowaniu - także o świadczenia niewypłacone na podstawie odrębnych przepisów, np. na podstawie umów cywilnoprawnych, to i tak ustawa nie określa dla nich momentu powstania obowiązku podatkowego, co wyklucza powstanie podatku. Żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług nie mówi o dacie powstania obowiązku podatkowego w omawianym przypadku. Zdaniem Spółki wsparcie cenowe i protekcja cenowa nie rodzą dla niej żadnych obowiązków w sferze podatku od towarów i usług. Otrzymywanie kwot z omawianych tytułów jest dla Spółki całkowicie obojętne na gruncie podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do postanowień art. 106 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), wydatki budżetu państwa dzielą się na dotacje i subwencje. Zatem zarówno subwencja, jak i dotacja stanowią wsparcie finansowe pochodzące z budżetu państwa.

W oparciu o art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 powołanej ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z powyższego wynika, że skoro zwrot dotacji, subwencji i innej dopłaty o podobnym charakterze dokumentuje się fakturą wewnętrzną, a nie fakturą korygującą, to tym bardziej otrzymanie tych środków nie powinno być udokumentowane fakturą VAT. Zatem otrzymanie dotacji, subwencji, czy innej dopłaty o podobnym charakterze powinno być dokumentowane analogicznie jak przy zwrocie tych środków fakturą wewnętrzną.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka handluje produktami z branży informatycznej i biurowej oraz związanymi z nimi materiałami eksploatacyjnymi. Jej klientami są podmioty gospodarcze, osoby fizyczne, jak i instytucje. Towary kupuje u kilku dostawców, którzy nabywają je od producentów lub dystrybutorów krajowych i zagranicznych. Największą ilościowo grupą towarów, którymi handluje Spółka, nabywając je od sieci dystrybutorów, są towary produkowane przez światowy koncern. Stronami transakcji handlowych ze Spółką nie jest koncern ani też jego polska spółka córka, które wspomagają finalnych odbiorców finansowo, aby zakupy ich towarów były atrakcyjniejsze w stosunku do konkurencji. W tym celu koncern i jego spółka córka stworzyły specjalny program - wsparcie cenowe, które polega na tym, że koncern przez jedną ze swoich europejskich spółek córek dofinansowuje sprzedaż towarów przez Spółkę dla klienta instytucjonalnego w wysokości tzw. rabatu europejskiego. Rabat ten to procentowa obniżka w stosunku do tzw. sugerowanej europejskiej ceny sprzedaży dla ostatecznego klienta, która nie jest ceną bezwzględnie obowiązującą w Europie, ogłaszaną przez wiodącą spółkę córkę. Sama wielkość wsparcia, która jest stała na dany kontrakt, zależy od ilości sprzedanego towaru, a nie jego ceny. Sugerowana cena europejska nie ma nic wspólnego z ceną, którą Spółka zaproponuje w przetargu. Występując o wsparcie cenowe do danego przetargu nie ma gwarancji, że je otrzyma, ale składając ofertę przetargową ma już informację czy otrzyma wsparcie, czy nie. Samo wsparcie cenowe jest kierowane do finalnych odbiorców, aby otrzymali korzystną cenę z uwagi na rozmiar zakupów. W związku z otrzymanym wsparciem Spółka może udzielić rabatu potencjalnym klientom instytucjonalnym. Startując do przetargu uwzględnia w kalkulacji ceny sprzedaży wsparcie cenowe. Jeżeli Spółka wygra przetarg wysyła niezwłocznie informację o tym do spółki córki koncernu wraz z umową zawartą w wyniku wygrania przetargu. Spółka sprzedaje towary po cenie ustalonej w ofercie przetargowej. Po dokonaniu sprzedaży przesyła o tym informację na stronę internetową prowadzoną w tym celu przez firmę dokonującą obsługi całego programu. Po czasie otrzymuje przyznane jej wsparcie cenowe. W stosunku do niektórych towarów koncern gwarantuje Spółce tzw. protekcję cenową, która polega na tym, że zobowiązuje się zapłacić pewną kwotę pieniędzy tytułem zwrotu wzrostu sugerowanej europejskiej ceny sprzedaży, gdyż ceny niektórych towarów mogą w Europie wzrosnąć, a więc Spółka kupi je drożej od swojego dostawcy. Także w tym przypadku kwota zwrotu różnicy ceny następuje w euro po dokonaniu sprzedaży.

Z powołanego art. 8 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów. Każda czynność, za którą podatnik otrzymuje wynagrodzeniem, której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu traktowana jest jako odpłatne świadczenie usługi. Do uznania danej czynności za usługę konieczne jest więc istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między czynnością a otrzymywanym wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. Usługą będzie tylko takie świadczenie, na które ukierunkowana jest płatność i w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołany przepis należy stwierdzić, że otrzymywanych wsparć cenowych oraz protekcji cenowych, nie można powiązać z jakimikolwiek czynnościami wykonywanymi przez Spółkę na rzecz koncernu. Zatem uzyskane pieniądze nie stanowią wynagrodzenia za usługę (premie pieniężną).

Z kolei z treści art. 29 ust.1 powołanej ustawy wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, to dofinansowanie to stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Wobec powyższego opodatkowaniu podlegać będzie każda dopłata do konkretnych czynności opodatkowanych mająca bezpośredni związek z ceną bez względu na podmiot udzielający wsparcia finansowego, jak i pochodzenie środków tj. publiczne i niepubliczne.

Zatem w przedmiotowej sprawie dla uznania, czy dane wsparcie zwiększa obrót, istotne jest ustalenie, czy otrzymane dofinansowanie jest dotacją, subwencją lub dopłatą o podobnym charakterze, czyli wsparciem finansowym mającym wpływ na cenę sprzedaży. Jeżeli zatem przedmiotowe wsparcie cenowe ma bezpośredni wpływ na cenę sprzedawanych produktów powodując jej obniżenie - w świetle art. 29 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy – to stanowi ono element podstawy opodatkowania jako dopłata o podobnym charakterze co dotacja, czy subwencja. Natomiast w przypadku protekcji cenowej, która jest dofinansowaniem do ceny nabywanych przez Spółkę towarów, a więc jego kosztów zakupów nie mając jednocześnie bezpośredniego wpływu na cenę sprzedaży nie stanowi obrotu w myśl wyżej powołanego przepisu i tym samym nie wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić, że otrzymywane przez Spółkę wsparcie cenowe jeżeli stanowi dopłatę o podobnym charakterze, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Spółka ma obowiązek udokumentowania fakturą wewnętrzną otrzymanego dofinansowania i wykazania jego w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku protekcji cenowej należy uznać, że nie jest ono wynagrodzeniem (premią pieniężną) za jakąkolwiek usługę oraz nie stanowi dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze, podlegającej opodatkowaniu. W związku z powyższym otrzymanie od koncernu ww. środków nie rodzi dla Spółki żadnych obowiązków w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.