INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 23 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług budowlanych oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla tych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług budowlanych oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla tych usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT oraz składa miesięczne deklaracje VAT-7. Kontrahenci Spółki nie opłacają w całości faktur VAT dokumentujących sprzedaż usług budowlanych.

W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwość w przedmiocie prawidłowego określenia obowiązku podatkowego z tytułu nieopłaconej w terminie części należności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Spółce spoczywa obowiązek ujęcia w ewidencji sprzedaży faktur VAT dokumentujących sprzedaż usług budowlanych, w przypadku, gdy faktury VAT zostały częściowo opłacone przed 30 dniem, licząc od dnia wykonania usługi budowlanej, pod datą wystawienia faktur VAT, co skutkuje, iż podatek należny wynikający z niniejszych faktur VAT jest przez stronę deklarowany w deklaracji dla podatku od towarów i usług przed upływem 30 dni, licząc od daty wykonania usługi budowlanej, czy też Spółka powinna w tym przypadku zadeklarować podatek należny obliczony proporcjonalnie do kwoty uzyskanej należności, a pozostałą kwotę podatku należnego zadeklarować w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, tj. w terminie 30 dni, licząc od daty wykonania usługi budowlanej...

Powołując się na literalną wykładnię przepisu art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka sądzi, że w przypadku otrzymania od kontrahenta części zapłaty wierzytelności przed upływem 30 dni, licząc od daty wykonania usługi, kwota należnego zobowiązania powinna być obliczona od faktycznie otrzymanej części wynagrodzenia. Natomiast w zakresie pozostałej, nieuregulowanej części należności, w ocenie Spółki, obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług powstanie w terminie ustawowym, o którym mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku VAT.

W dniu 23 listopada 2009 r. doprecyzowano własne stanowisko w sprawie, wskazując, że w przypadku uzyskania częściowej zapłaty za wykonaną usługę budowlaną w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług ujmuje się wyłącznie tą wielkość sprzedaży, która odpowiada kwocie faktycznie uzyskanego wynagrodzenia za wykonaną usługę budowlaną. Przedmiotowa kwota w tym przypadku stanowi wartość brutto sprzedanej usługi budowlanej, od której to kwoty strona zobowiązana jest określić wysokość podatku należnego, stosując stawkę podatkową w wysokości przyporządkowanej do danej usługi budowlanej. Pozostała natomiast kwota sprzedanych usług budowlanych, zdaniem Spółki, zostanie ujęta w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług w miesiącu następnym, w którym to miesiącu obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2–21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi przez ten podmiot, o czym stanowi art. 19 ust. 4 powołanej ustawy.

Ustawodawca w art. 19 ust. 13 ww. ustawy w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla określonych czynności, wśród których wymienił również usługi budowlane i budowlano-montażowe.

I tak, stosownie do treści art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Na mocy art. 19 ust. 14 ustawy, zasady, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Oznacza to, że z tytułu wykonania usługi budowlanej dla powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę przed upływem 30 dni od dnia jej wykonania, gdyż 30. dnia obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od tego, czy dokonano zapłaty.

W myśl art. 29 ust. 1, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z przepisem art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z okoliczności sprawy wynika, że kontrahenci Spółki nie opłacają w całości faktur VAT dokumentujących sprzedaż usług budowlanych. W efekcie, wątpliwości Spółki budzi prawidłowe określenie obowiązku podatkowego z tytułu nieopłaconej w terminie części należności.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że podstawowe znaczenie w przypadku ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług budowlanych ma moment zapłaty. Obowiązek podatkowy powstaje bowiem w dniu jej otrzymania. Jeżeli jednak nie nastąpi ona w terminie 30 dni licząc od dnia wykonania usług, obowiązek podatkowy powstaje 30. dnia, co wynika z zasady szczególnej zawartej w przepisie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei podstawę opodatkowania (obrót) ustalić należy zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy, stosując tzw. zasadę „w stu” (w kwocie należnej z tytułu sprzedaży zawiera się bowiem już podatek VAT – jest to kwota brutto).

Konsekwencją rozpoznania obowiązku podatkowego w ww. terminach będzie ujęcie uiszczonych należności w ewidencji sprzedaży faktur VAT. Stosowne zapisy w tej ewidencji winny być dokonane w momencie powstawania obowiązku podatkowego, zgodnie z normą szczególną dla usług budowlanych, zawartą w ww. przepisie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.