INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu – 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zysku przeznaczonego na kapitał zapasowy spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zysku przeznaczonego na kapitał zapasowy spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z tym, iż spółka jawna wypracowuje zyski jej wspólnicy zgodnie z podejmowaną przez siebie uchwałą (rokrocznie podczas zatwierdzania sprawozdania finansowego) postanawiają pozostawiać część lub całość zysku w spółce, zasilając jej kapitał zapasowy. Podjęcie takiej uchwały nie powoduje zmiany umowy spółki, ponieważ nie dochodzi do zmiany wartości wniesionych wkładów przez wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podjęcie przez wspólników spółki jawnej uchwały o przeznaczeniu całości lub części wypracowanego przez nią zysku na kapitał zapasowy powinno być traktowane jako zmiana umowy spółki, a tym samym opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, podjęcie uchwały przez wspólników spółki jawnej o przeznaczeniu całości lub części wypracowanego przez nią zysku na kapitał zapasowy nie powinno być traktowane jako zmiana umowy spółki i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W Jego opinii, zatrzymanie wypracowanego zysku w spółce nie może być traktowane jako wniesienie lub podwyższenie wkładów. Zysk powstał w wyniku funkcjonowania spółki i efektywnego wykorzystywania jej zasobów majątkowych oraz ludzkich. Takie środki finansowe, choć zwiększają majątek i wartość spółki, nie mogą być traktowane na równi z majątkiem wnoszonym do spółki na poczet wkładów wspólników. Przeznaczenie zysku spółki na kapitał zapasowy nie powoduje zmian w umowie spółki, ponieważ nie zmienia ustalonych tam wartości wkładów, jakie wnosi każdy ze wspólników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.), podatkowi temu podlegają umowy spółki i jej zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4. Przy czym w przypadku umowy spółki osobowej za jej zmianę uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy).

Uwzględniając powyższe, podkreślić należy, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają czynności wymienione w przywołanej regulacji art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) i b) ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi przy zawarciu umowy – wartość wkładów wniesionych do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego. Natomiast przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 pkt 9 tej ustawy stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż z uwagi na wypracowany przez spółkę jawną zysk wspólnicy – przy zatwierdzaniu sprawozdania finansowego – przeznaczają go w całości lub w części w drodze uchwały na kapitał zapasowy. Z kolei podjęcie takiej uchwały nie powoduje zmiany umowy spółki, ponieważ nie dochodzi do zmiany wartości wniesionych wkładów przez wspólników.

Analizując podstawy prawne opisanej we wniosku czynności należy odwołać się do przepisów Kodeksu spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). W myśl art. 8 § 1 Kodeksu spółka osobowa (w tym spółka jawna) może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Przepis ten przesądza, przez użycie słów "we własnym imieniu", że w obrocie prawnym i gospodarczym, wobec osób trzecich, podmiotem działającym, częstokroć kontrahentem, jest sama spółka a nie jej wspólnicy. Spółka jawna nie jest osobą prawną. Nie dysponuje więc zdolnością prawną. Jednak na mocy art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 94 ze zm.) w związku z przytoczonym art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych posiada zdolność sądową i zdolność do czynności prawnych – realizowanych przez wspólników pod firmą spółki. Możność nabywania praw i zaciągania zobowiązań oznacza dopuszczenie spółki jawnej do udziału w obrocie prawnym i gospodarczym. Ponadto spółkę osobową, w tym spółkę jawną, cechuje wyodrębnienie organizacyjne i majątkowe. Oznacza to, że stanowi ona odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne.

Zgodnie z art. 51 § 1 Kodeksu każdy ze wspólników spółki jawnej ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Nadto wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego, przy czym jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika (art. 52 § 1 i 2).

Samo zatwierdzenie sprawozdania finansowego wykazującego zysk nie oznacza powstania po stronie wspólników wierzytelności o wypłatę zysku. Dopóki wspólnik nie zgłosi żądania podziału i wypłaty zysku z końcem roku obrotowego, zysk ten pozostaje w dyspozycji spółki a nie wspólnika, tym samym nie można mówić, że spółka korzystając z zysku otrzymuje od wspólnika wkłady zwiększające majątek spółki lub nieodpłatne świadczenie. Z przyczyn oczywistych niepodzielony zysk nie jest również pożyczką udzieloną spółce przez wspólnika ani też dopłatą.

Wobec powyższego czynność polegająca na przeznaczeniu całości lub części wypracowanego przez spółkę jawną zysku na kapitał zapasowy nie jest przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych, zatem nie podlega temu podatkowi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.