INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11.10.2009 r. (data wpływu 26.10.2009 r.), uzupełnionym w dniu 25.11.2009 r. na wezwanie tut. organu podatkowego z dnia 05.11.2009 r. (skutecznie doręczone w dniu 19.11.2009 r.) oraz w dniu 05.01.2010 r. na wezwanie organu z dnia 09.12.2009 r. (skutecznie doręczone w dniu 29.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie :

• opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe,
  
  
• stawki podatku – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26.10.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz stawki podatku.

Wniosek uzupełniony został w dniu 25.11.2009 r. (data wpływu 30.11.2009 r.) oraz w dniu 05.01.2010 r. (data wpływu 07.01.2010 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prawa irlandzkiego nabyła w roku 2006 nieruchomość położoną w Polsce, składającą się z działek zabudowanych budynkiem mieszkalnym. Po zakupie nieruchomości Spółka rozpoczęła remont budynku. Obecnie Spółka zamierza sprzedać tę nieruchomość. Od dnia zakupu ww. nieruchomości Spółka nie prowadziła ani nie zamierza w przyszłości prowadzić w Polsce żadnej działalności gospodarczej. Nie zamierza również w przyszłości kupować żadnych nieruchomości w Polsce. Dlatego ww. Spółka nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest zmuszona zbyć ww. nieruchomość w związku z trudnościami finansowymi wywołanymi ogólnoświatowym kryzysem.

1. Spółka dokonała zakupu wskazanej we wniosku nieruchomości to jest działek zabudowanych w części budynkiem mieszkalnym w celu powiększenia majątku trwałego spółki.
2. Spółka nie dokonała odliczenia VAT w związku z zakupem nieruchomości – sprzedającemu przysługiwało zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w stanie prawnym na dzień zakupu – rok 2006.
3. Pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło w roku 2008.
4. Spółka nie zamierzała i nie zamierza wykorzystywać ww. nieruchomości do działalności gospodarczej.
5. Remont budynku rozpoczęto z uwagi na zły stan techniczny budynku. W trakcie remontu Spółka postanowiła również dokonać pewnych zmian w aranżacji budynku.
6. Budynek został gruntownie wyremontowany a nakłady przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości.
7. Spółka nie dokonała i nie dokonuje odliczeń podatku VAT w związku z prowadzonym remontem budynku, ponieważ Spółka nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT.
8. W chwili obecnej nie wiadomo czy nabywcą nieruchomości będzie podmiot gospodarczy prowadzący działalność w Polsce czy podmiot spoza Polski, czy też nabywcą będzie osoba lub osoby nieprowadzące działalności gospodarczej.
9. Spółka nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT, nigdy nie zamierzała i nie zamierza rejestrować się w Polsce dla celów podatku od towarów i usług.
   
   

W uzupełnieniach do wniosku Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło w roku 2008, ponieważ w tym roku Wnioskodawca ukończył prace modernizacyjne budynku, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Tak bowiem Wnioskodawca rozumie treść art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Bezspornym jest jednak fakt zakupu opisywanej nieruchomości przez Wnioskodawcę od poprzedniego właściciela dnia 12 czerwca 2006 roku.

Stan techniczny zakupionego budynku był tak zły, że niewykonanie prac budowlanych groziło niebezpieczeństwem dla użytkownika. Budynek zabudowany jest w formie bliźniaczej, posiada z sąsiadującym budynkiem wspólne elementy konstrukcyjne, takie jak ściana konstrukcyjna czy więźba dachowa, zatem zaniechanie remontu zagrażało także sąsiedniemu budynkowi. Ponadto wykonanie prac remontowych uchroniło obiekt przed jego nieuchronną dalszą dewastacją.

Jeśli idzie o zmiany aranżacyjne budynku to również one były następstwem złego stanu technicznego budynku - dla przykładu w momencie zakupu budynek był tak zdewastowany, że nawet nie było w nim ubikacji.

Wnioskodawca planuje sprzedać opisywaną nieruchomość jak najszybciej, ale ponieważ nie jest jeszcze znany nabywca to sprzedaż może nastąpić w okresie roku lub nawet dwóch lat.

Klasyfikacja PKOB budynku znajdującego się na działkach będących przedmiotem sprzedaży to PKOB 11 – w uszczegółowieniu PKOB 112 – budynki o dwóch mieszkaniach lub wielomieszkaniowe.

Przedmiotem działalności Spółki jest zgodnie z umową spółki prowadzenie działalności gospodarczej w charakterze wykonawców budowlanych, deweloperów, właścicieli ziemi oraz sprzedawców/kupców nieruchomości oraz managerów prowadzących zarządzanie nieruchomościami i ruchomościami, wykonawców prac remontowych, podpisywanie umów z wykonawcami robót budowlanych lub innymi osobami o charakterze dostawców usług. Spółka wykonuje tę działalność wyłącznie na terenie Irlandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie Spółka sprzedając ww. nieruchomość stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług czy też w związku z faktem, że sprzedaż tej nieruchomości zostanie dokonana w okolicznościach wskazujących na brak zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy, sprzedaż tej nieruchomości nie będzie podlegała ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ...
2. Jeśli jednak Spółka z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości lub sama czynność sprzedaży ww. nieruchomości będzie podlegała podatkowi od towarów i usług to jak należy opodatkować tę sprzedaż ...
   
   

Ad. 1.

Z uwagi na fakt, że spółka dokona sprzedaży ww. nieruchomości bez zamiaru wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy (konieczność sprzedaży wynika z sytuacji finansowej spółki – wpływ kryzysu ogólnoświatowego) ww. spółka w wykonaniu tej sprzedaży nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, bo tak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zamiar braku częstotliwości wynika z planów Spółki oraz faktu, że Spółka od roku 2006 nie zarejestrowała się jako czynny podatnik VAT, ponieważ nigdy nie zamierzała prowadzić w Polsce jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Ad. 2.

W przypadku konieczności opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ww. nieruchomości należy zastosować stawkę VAT w wysokości 7% do wartości całej nieruchomości – to jest do działek zabudowanych w części budynkiem jak również do budynku, ponieważ jest to budynek mieszkalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się :

• za nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym,
• za prawidłowe – w zakresie stawki podatku.
  
  

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Cytowana wyżej definicja wprowadza wymóg samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej - rozumieć przez to należy prowadzenie działalności na własne ryzyko, w warunkach niepewności rynkowej. Ww. przepisy odnoszą się również wprost do „okoliczności, które wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy” co pozwala na opodatkowanie jednorazowej czynności, jeśli tylko towarzyszące jej okoliczności pozwalają ocenić, czy działalność będzie kontynuowana, a więc czy podmiot ma zamiar wykonywać działalność w sposób częstotliwy.

Podkreślić należy, że nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie działalności, wystarczający jest zamiar jej kontynuowania, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza w rozumieniu cyt. wyżej przepisu polega również na wykorzystywaniu swego majątku, tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania lecz ciągłości wykorzystywania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy więc rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka prawa irlandzkiego wykonuje na terenie Irlandii działalność gospodarczą w charakterze m.in. wykonawców budowlanych, deweloperów, właścicieli ziemi, sprzedawców/kupców nieruchomości oraz managerów prowadzących zarządzanie nieruchomościami. W 2006 roku Spółka nabyła nieruchomość położoną w Polsce, składającą się z działek zabudowanych budynkiem mieszkalnym (PKOB 112 – budynki o dwóch mieszkaniach lub wielomieszkaniowe). Nieruchomość zakupiona została w celu powiększenia majątku trwałego Spółki. Po zakupie nieruchomości, ze względu na zły stan techniczny budynku, Spółka dokonała gruntownego remontu oraz pewnych zmian w aranżacji budynku, nakłady na remont przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Spółka nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku VAT, nie dokonywała odliczeń podatku w związku z zakupem nieruchomości oraz wydatkami związanymi z prowadzonym remontem. Pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło w 2008 r. ponieważ w tym roku Wnioskodawca ukończył prace modernizacyjne budynku, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość.

Kupno nieruchomości położonej w Polsce posiada cechy swego rodzaju inwestycji. Wnioskodawca dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości w celu powiększenia majątku trwałego Spółki. Podejmując następnie czynności mające na celu przygotowanie posiadanej nieruchomości pod kątem zwiększenia jej walorów handlowych ( gruntowny remont budynku mieszkalnego, zmiana jego aranżacji), rozporządza posiadanym majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W przedstawionej sytuacji nie można mówić o majątku niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej.

Nie bez znaczenia jest także okoliczność, że Wnioskodawca prowadzi w Irlandii działalność gospodarczą m. in. w zakresie handlu nieruchomościami.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując zbycia ww. nieruchomości będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, a dostawa nieruchomości będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W myśl natomiast art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż ze zwolnienia nie może korzystać dostawa budynków, budowli lub ich części w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz, jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, lub przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia podlega zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki:

1. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, oraz
2. sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powstaje zatem zależność prawa do zastosowania zwolnienia na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a od prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Należy mieć na względzie fakt, iż ustawodawca związał powyższą możliwość zwolnienia od podatku od przysługującego podatnikowi prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bez znaczenia jest zatem fakt, czy podatnik z tego prawa skorzystał i dokonał odliczenia czy też, mimo przysługującego prawa, odliczenia takiego nie dokonał.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 19 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane z działalnością opodatkowaną.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, na postawie art. 96 ustawy. Z kolei przepis ten mówi, że zgłoszenie rejestracyjne podatnik powinien złożyć naczelnikowi urzędu przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika zwolnionego” (art. 96 ust. 4 ustawy). Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do wystawiania faktur VAT, jak również odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Przy ocenie przedstawionych okoliczności należy wziąć pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca z chwilą dokonania sprzedaży ww. nieruchomości stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług. W myśl przepisu art. 96 ust. 1 ustawy podatnik jest zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przed dniem wykonania pierwszej czynności opodatkowanej. Z tym momentem Wnioskodawca uzyska formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługiwać mu będzie prawo do wystawiania faktur VAT, jak również przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z tym, że Wnioskodawca poniósł nakłady przy remoncie budynku mieszkalnego, który następnie stanie się przedmiotem dostawy tj. czynności opodatkowanej podatkiem VAT, oraz mając na względzie ww. zasadę neutralności podatku, należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur VAT dokumentujących poczynione nakłady przed datą formalnej rejestracji dla potrzeb podatku VAT.

Mając na względzie przedstawione okoliczności sprawy oraz wskazane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie spełniać przesłanki pierwszego zasiedlenia określonego w art. 2 pkt 14 ustawy. Dostawa tych budowli nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy o VAT, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości położonej w Polsce będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Wnioskodawca dokonując zbycia ww. nieruchomości będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy.

Dostawa ww. nieruchomości tj. działek zabudowanych w części budynkiem mieszkalnym oraz budynku mieszkalnego (PKOB 112) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podatku w wysokości 7 %.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.