INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 20 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania zamiany zabudowanych nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 25 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przy zamianie zabudowanych nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada w zarządzie grunty stanowiące własność Skarbu Państwa tj. działki nr 36/6 i 36/10 położone w obrębie B. gmina Z. w miejscowości W. Działka nr 36/10 o powierzchni 0,5455 ha jest zabudowana budynkiem mieszkalno-pensjonatowym o pow. 466,73 m², wybudowanym w 1910 r. oraz budynkiem gospodarczym o pow. 148m² , wybudowanym w 1870 r. Działka nr 36/6 o pow. 0,0855 ha jest zabudowana drewnianą stodołą posadowioną na podmurówce z cegieł i kamienia polnego o pow. 264m², wybudowaną w 1890 r. Obie wymienione działki są wydzierżawiane nieprzerwalnie od 27 maja 1993 r. Wnioskodawca za zgodą Dyrektora Dyrekcji Lasów zamierza dokonać zamiany tych działek na działki nr 237/3 i 239 położone w miejscowości B., a stanowiące własność dzierżawcy działek 36/6 i 36/10. Zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Gminy z dnia 3 sierpnia 2009 r. działki nr 36/6 i 36/10 położone w obrębie B., gmina Z. są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i teren ww. działek oznaczony jest symbolem 03 (U2) – teren zabudowy usługowej oraz rozbudowa pensjonatu w oznaczonym narożniku, a także symbolem 02 (ZP, U1, KDW2) - tereny zieleni urządzonej, ogród leśny przy pensjonacie, teren zabudowy usługowej, pensjonat z dopuszczeniem zamieszkania, droga wewnętrzna. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli usytuowanych na działkach 36/10 i 36/6, w stosunku do których przysługiwałoby mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W wydzierżawionym budynku mieszkalno-pensjonatowym dzierżawca prowadzi pensjonat. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zabudowa na działce nr 36/6 spełnia definicję budynku w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, zarówno działka jak i zabudowa jest przedmiotem dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zamiana, której przedmiotem będą działki nr 36/10 i 36/6 wraz z usytuowanymi na nich zabudowaniami, tj. budynkiem mieszkalno-pensjonatowym, budynkiem gospodarczym i stodołą korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa działek nr 36/6 i 36/10 nie korzysta ze zwolnienia określonego w tym przepisie, bowiem są to działki zabudowane i przeznaczone do zabudowy. Ze względu na zapis art. 2 ust. 1 pkt 14 i art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca jako pierwszy użytkownik budynków i budowli położonych na działkach 36/6 i 36/10 nie uzyskał tych obiektów w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu, zamiana nieruchomości, której przedmiotem będą obiekty usytuowane na tych działkach wraz z tymi działkami nie będzie podlegała zwolnieniu wynikającemu z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazuje Wnioskodawca, zważywszy na zapis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jak również mając na względzie, iż w stosunku do obiektów zlokalizowanych na działkach 36/10 i 36/6 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również ze względu na fakt, iż Wnioskodawca jako dokonujący dostawy tych obiektów nie ponosił w ogóle wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – dostawa obejmująca te obiekty korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zauważyć należy, że z przywołanej regulacji nie wynika, iż odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłatę stanowić może inny towar lub usługa, albo mieć charakter mieszany – łącząc w sobie zapłatę częściową w formie pieniężnej oraz określoną w naturze. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W tym miejscu wskazać należy, iż przez umowę zamiany, zgodnie z art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując jednocześnie w charakterze dostawcy jak i nabywcy.

Do zamiany, według dyspozycji zawartej w art. 604 Kodeksu cywilnego, stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. W wyniku zamiany każda ze stron wchodzi we władanie nabytego towaru jak właściciel.

Na podstawie powyższego można stwierdzić, że umowa zamiany na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy – wynosi 22%, jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl art. 43 ust. 7a powołanej ustawy warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać jednocześnie należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług można zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu oświadczenie o którym w ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy:
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków mającym, prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Natomiast na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem planowanej zamiany, będą dwie zabudowane nieruchomości, które Wnioskodawca posiada w zarządzie i od 1993 roku są przedmiotem dzierżawy. Wnioskodawcy nie służyło prawo do odliczenia podatku naliczonego, a także nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenia budynków.

Analizując powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż wbrew opinii Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, lecz przepis art. 43 ust. 1 pkt 10. Skoro nieruchomości były przedmiotem dzierżawy, to zamiana nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia (w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 14 ustawy). Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawcy nie służyło prawo do odliczenia podatku naliczonego, a także nie ponosił wydatków na ulepszenia. W konsekwencji, stwierdzić należy, iż planowana transakcja zbycia nieruchomości gruntowych zabudowanych budynkami będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, o ile Wnioskodawca nie wybierze opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.