INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na zakup środków trwałych sfinansowanych z otrzymanej dotacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na zakup środków trwałych sfinansowanych z otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 99, poz. 1001 ze zm.) oraz Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 31 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz. U. Nr 196, poz. 2018) otrzymał Pan jednorazową pomoc na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego - Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich. Środki pieniężne na podstawie umowy zawartej w dniu 10 marca 2009 r., w kwocie 18.500 zł zostały przekazane w dniu 12 marca 2009 r., a dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej to 7 kwietnia 2009 r. (na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej). Zgodnie z treścią ww. umowy przyznane dofinansowanie przeznaczył Pan na zakup środka trwałego niezbędnego do rozpoczęcia działalności gospodarczej, czyli koparko-ładowarki w kwocie 27.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatek poniesiony na zakup środka trwałego jakim jest koparko-ładowarka, sfinansowany częściowo z dotacji (18.500 zł), a częściowo ze środków własnych (8.500 zł), może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w postaci miesięcznych odpisów amortyzacyjnych, lub też amortyzacji jednorazowej...
2. Jeśli tak to czy amortyzacji będzie podlegała cała wartość środka trwałego tj. 27.000 zł, czy tylko ta część sfinansowana ze środków własnych tj 8.500 zł...
3. Jeśli amortyzacji będzie podlegała tylko ta część sfinansowana ze środków własnych to czy może dokonać jednorazowej amortyzacji tej kwoty tj. 8.500 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, o możliwości zaliczenia wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów decyduje:

1. wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskanym przychodem oraz
2. art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera katalog kosztów, które nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ustawa nie zawiera enumeratywnego wyliczenia wydatków, które mogą być uznane za koszt, ale ustawodawca wskazał co kosztem być nie może. W Pana konkretnym przypadku:

1. poniesione wydatki pozostają w bezpośrednim związku z osiąganym przychodem z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również w związku pośrednim mającym na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości,
2. art. 23 nie wymienia wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów pokrytych ze środków jednorazowo przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej.

Reasumując, uważa Pan że poniesione wydatki na zakup środka trwałego, sfinansowanego ze środków przyznanych Panu jako osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej z racji iż spełniają kryterium zaliczenia do kategorii kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie nie są wymienione w art. 23 tej ustawy, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Potwierdzeniem Pana stanowiska jest interpretacja Urzędu Skarbowego z dnia 21 czerwca 2006 r. znak US I/1-415/10a/2006. W świetle ww. interpretacji wydatki sfinansowane ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodów, gdyż jako środki na cel określony w ustawie - pod rygorem ich zwrotu - muszą zostać wykorzystane do utworzenia i rozpoczęcia działalności gospodarczej. Przyczyniają się więc do powstania źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie nie są wymienione w art. 23 ustawy.

Pismem z dnia 2 grudnia 2009 r. znak ITPB1/415-779/09-2/PSZ, wezwano do uzupełnienia stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanych we wniosku pytań. W odpowiedzi nadesłanej w dniu 14 grudnia 2009 r., ponownie przedstawił Pan stanowisko o treści tożsamej do stanowiska przedstawionego we wniosku z dnia 6 października 2009 r. Niniejsza interpretacja stanowi więc ocenę stanowiska Wnioskodawcy, w takim zakresie, w jakim zostało ono przedstawione we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Co do zasady zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23, co wynika z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 22h ust. 2 ustawy stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Stosownie jednak do art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która pokryta została z otrzymanej dotacji, nie stanowią zatem kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, iż w sytuacji, gdy otrzymaną dotację przeznaczy Pan na zakup środków trwałych, winny one być, bez względu na źródło finansowania, ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki na zakup środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, co wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ciężar kosztów uzyskania przychodów, poprzez odpisy amortyzacyjne, może być zaliczona jedynie ta część wydatku związanego z nabyciem środka trwałego, która została sfinansowana ze środków własnych podatnika.

Otrzymanie dotacji stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi nakładów na zakup środka trwałego i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, nie ma prawnej możliwości zaliczenia wydatków na zakup koparko-ładowarki do kosztów uzyskania przychodów. Przysługuje Panu natomiast prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, przy zastosowaniu jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przy spełnieniu przesłanek ustawowych), jednakże do koszów uzyskania przychodów można zaliczyć tylko odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która nie została pokryta z otrzymanej dotacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87–100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.