INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka ta w okresie od 2000 r. do 2005 r. zakupiła i użytkowała pojazdy posiadające homologację producenta lub importera, z której wynika, że były to samochody ciężarowe o ładowności powyżej 500 kg.

Z chwilą wprowadzenia ograniczeń w odliczaniu podatku VAT zawartego w cenie nabywanego paliwa (tj. z dniem 1 maja 2004 r. oraz z dniem 22 sierpnia 2005 r.) Spółka przestała odliczać VAT wykazany na fakturach paliwowych, traktując go jako koszt uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek VAT naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT nie przysługuje prawo do jego odliczenia stanowi koszt uzyskania przychodów. Na podstawie wyroku ETS (sygn. C-414/07) oraz komunikatu Ministerstwa Finansów (PT3/812/4/15//CZE/09/185) Spółka złożyła korekty deklaracji VAT-7 za okres: styczeń 2005 – grudzień 2008, w których odliczony został podatek VAT zawarty w fakturach za paliwo oraz wystąpiła ze stosownym wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Urząd Skarbowy zwrócił spółce wynikający ze złożonych korekt podatek VAT wraz z odsetkami w lipcu 2009 r. Spółka wykazała zwrócony podatek jako przychód do opodatkowania w lipcu 2009, odsetki potraktowała jako przychód „niepodatkowy”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwrócona kwota podatku VAT jest przychodem z działalności gospodarczej w miesiącu zwrotu tego podatku przez Urząd Skarbowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrócona kwota podatku VAT jest przychodem w miesiącu wpływu tego podatku na rachunek bankowy i nie wymaga korekty kosztów za lata 2005 – 2008.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrócony VAT jest przychodem z działalności gospodarczej w tej części, w której uprzednio został zaliczony do kosztów. Również art. 14 ust. 3 pkt 3, zgodnie z którym nie zalicza się do przychodów zwróconych, umorzonych lub zaniechanych opłat stanowiących dochody budżetu państwa nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów stanowi potwierdzenie tej tezy przez wnioskowanie a contrario.

Ze stanowiskiem, że Spółka może rozpoznać przychód dla potrzeb podatku dochodowego w wysokości kwoty podatku naliczonego VAT, która uprzednio została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na brak prawa do odliczenia, zgodził się Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w interpretacji z 22 sierpnia 2007 r. sygn. 1473/966/KDO/423/72/07/BC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.