INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12.10.2009r. (data wpływu 16.10.2009r.) uzupełnionym pismem z dnia 17.12.2009r. (data wpływu 21.12.2009r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania w użytkowanie samochodu ciężarowego na rzecz jednostki organizacyjnej Gminy oraz możliwości odliczania podatku VAT wynikającego z faktur za przeglądy, naprawy oraz zakup paliwa do tego samochodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.10.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania w użytkowanie samochodu ciężarowego na rzecz jednostki organizacyjnej Gminy oraz możliwości odliczania podatku VAT wynikającego z faktur za przeglądy, naprawy oraz zakup paliwa do tego samochodu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17.12.2009 r. (data wpływu 21.12.2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-898/09-2/CS z dnia 14.12.2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina jako osoba prawna jest podstawowym szczeblem jednostek samorządu terytorialnego. Działa na podstawie:

• ustawy o finansach publicznych z 30.06.2005 r. (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.),
• statutu Gminy.
  
  

W zakresie czynności oraz transakcji w których uczestniczy, jest podatnikiem VAT. Świadczy usługi podlegające opodatkowaniu VAT głównie w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU 41.00.2) oraz gospodarki ściekami (PKWiU 90.0).

Do prowadzenia obsługi sieci wodno - kanalizacyjnej, hydroforni oraz przepompowni ścieków została powołana przez Radę Gminy jednostka organizacyjna pod nazwą: Zakład Wodociągów i Utrzymania Terenów Gminy, który nie jest podatnikiem podatku VAT.

Dla zapewnienia należytego funkcjonowania całej gospodarki wodno - kanalizacyjnej, został zakupiony przez Gminę samochód ciężarowy (będący środkiem trwałym Gminy), a następnie przekazany ww. jednostce protokołem nieodpłatnego przekazania środka trwałego w użytkowanie.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż Gmina świadczy usługi związane z gospodarką wodno-ściekową z terenu Gminy. Ww. usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w związku z czym jest jego płatnikiem. Obsługą sieci i urządzeń wodno-kanalizacyjnych zajmuje się jednostka organizacyjna: Zakład Wodociągów i Utrzymania Terenów Gminy. Jednostka ta na utrzymanie otrzymuje środki finansowe z Gminy. Nie prowadzi żadnej sprzedaży, produkcji ani nie świadczy usług, przez co nie jest podatnikiem podatku VAT.

Przekazany z Gminy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną prowadzoną przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. należy rozumieć przekazanie przez Gminę własnej jednostce organizacyjnej, tj. ZWiUTG, na podstawie protokołu nieodpłatnego przekazania środka trwałego w użytkowanie, wykorzystywanego do celów bezpośrednio związanych ze sprzedażą opodatkowaną prowadzoną przez Podatnika, jeżeli Podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z jego nabyciem...
2. Czy od kupowanych przez Stronę przekazującą w trakcie użytkowania materiałów i usług (tj.: paliwo, naprawy, przeglądy) przysługuje Gminie odliczenie podatku VAT naliczonego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie nie jest ani jego dostawą a tym samym sprzedażą i nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT. Jednostka, która otrzymała środek trwały nie nabywa prawa do rozporządzania nim „ jak właściciel”. Samochód ciężarowy będący przedmiotem przekazania, jest nadal własnością Gminy, znajduje się w jej rejestrze środków trwałych i przez nią jest amortyzowany, natomiast jednostka od chwili otrzymania samochodu wykorzystuje go tylko i wyłącznie do obsługi sieci wodno - kanalizacyjnej, hydroforni oraz przepompowni ścieków, tj. usług opodatkowanych VAT świadczonych przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług co do zasady podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Jednakże ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W przypadku nieodpłatnego przekazania w użytkowanie nie ma miejsca przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zatem czynność ta nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą zaistnieć dwie przesłanki:

• brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,
• istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.
  
  

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne przy łącznym spełnieniu następujących warunków: świadczone usługi nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami (w całości lub części).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina jest podatnikiem podatku VAT i świadczy usługi podlegające opodatkowaniu, głównie w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU 41.00.2) oraz gospodarki ściekami (PKWiU 90.0). Do prowadzenia obsługi sieci wodno-kanalizacyjnej, hydroforni oraz przepompowni ścieków została powołana przez Radę Gminy jednostka organizacyjna pod nazwą: Zakład Wodociągów i Utrzymania Terenów Gminy, który nie jest podatnikiem podatku VAT. Dla należytego funkcjonowania całej gospodarki wodno-kanalizacyjnej, został zakupiony samochód ciężarowy i wprowadzony do środków trwałych Gminy, a następnie przekazany ww. jednostce protokołem nieodpłatnego przekazania w użytkowanie. Przekazany z Gminy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną prowadzoną przez Gminę.

Jak już wskazano, zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności o charakterze odpłatnym – odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Usługi świadczone nieodpłatnie, co do zasady, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Jednakże istnieją wyjątki od tej zasady, zgodnie z którymi opodatkowaniu podlega również świadczenie usług nie mających charakteru odpłatnego i jest zrównane w zakresie opodatkowania z odpłatnym świadczeniem usług (art. 8 ust. 2 ustawy).

Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych. W rozpatrywanej sprawie, Wnioskodawca wykonujący czynności opodatkowane w zakresie rozprowadzania wody i gospodarki ściekami, przekazując do użytkowania samochód ciężarowy Zakładowi Wodociągów i Utrzymania Terenów Gminy, w celu zapewnienia należytego funkcjonowania gospodarki wodno-kanalizacyjnej – wykonuje czynności, które są związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym, niespełniony został jeden z warunków wynikających z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, aby uznać nieodpłatne przekazanie do użytkowania samochodu ciężarowego za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast z brzmienia art. 86 ust. 3 cyt. ustawy wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej jednak niż 6.000 zł, z wyłączeniem pewnych kategorii pojazdów określonych przez ust. 4 tego artykułu.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż Gmina zakupiła samochód ciężarowy, który jest wykorzystywany bezpośrednio do czynności opodatkowanych, prowadzonych przez Wnioskodawcę. Przy nabyciu tego pojazdu, Podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina przekazała przedmiotowy samochód własnej jednostce organizacyjnej protokołem nieodpłatnego przekazania w użytkowanie, co nie zmienia faktu, iż samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych ze sprzedażą opodatkowaną prowadzoną przez Gminę.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy nie ma zastosowania ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy i przedmiotowy pojazd służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych wykonywanych przez Wnioskodawcę, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących zakupy paliwa oraz zakupy usług w zakresie przeglądów serwisowych i napraw samochodu ciężarowego, na zasadach ogólnych określonych w cytowanej ustawie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.