INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składników majątku otrzymanych w formie wkładu niepieniężnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składników majątku otrzymanych w formie wkładu niepieniężnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została zawiązana aktem notarialnym w dniu 16 grudnia 2005 roku. W ramach kapitału zakładowego wniesiono aport w postaci:

• zestawu komputerowego o wartości 3 400 zł,
• drukarki o wartości 450 zł,
• urządzenie wielofunkcyjne o wartości 350 zł,
• telefon komórkowy – komunikator – o wartości 1 750 zł.

Do miesiąca września 2009 roku Spółka nie prowadziła działalności gospodarczej i nie używała ww. urządzeń. W dniu 9 września 2009 roku Wnioskodawca podpisał pierwszy kontrakt (umowę), który wejdzie w życie z dniem 1 października 2009 roku. W miesiącu październiku tego roku zostanie wystawiona pierwsza faktura VAT dokumentująca pierwszy przychód Spółki. Wymienione powyżej urządzenia wniesione aportem zostały wydane do używania w miesiącu wrześniu tego roku. Ze względu na niską wartość poszczególnych składników wniesionych aportem (nie przekraczającą 3 500 zł), jak również na fakt, że ich planowany okres użytkowania nie przekracza roku, Spółka nie będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Podatnik potraktuje ww. przedmioty jako jednorazowe zużycie materiałów obniżające podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może potraktować wniesiony w 2005 roku aport jako koszty uzyskania przychodów w chwili jego rzeczywistego wydania do użytkowania, tj. w miesiącu wrześniu 2009 roku, zmniejszając tym samym podstawę opodatkowania (o koszty/wartość materiałów) podatkiem dochodowym od osób prawnych za rok 2009...

W ocenie Spółki w powyższym zakresie stosuje się art. 15 ust. 1 oraz art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z zastosowania tych przepisów wynikają skutki podatkowe w postaci uznania opisanych przedmiotów – ich wartości netto za koszty uzyskania przychodów zgodnie z wartościami przyjętymi w akcie notarialnym. Bezpośrednią konsekwencją tego jest zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w miesiącu październiku roku podatkowego 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów zostały ujęte między innymi wydatki na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Wydatki te - bez względu na czas ich poniesienia - zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami i pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy, będą kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, dopiero w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy).

Na mocy art. 16a ust. 1 omawianej ustawy, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi, podlegają amortyzacji.

Powyższy przepis określa pojęcie środka trwałego, jako nabytego lub wytworzonego składnika majątkowego kompletnego i zdatnego do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używanie dłuższym niż rok.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodów podatnika. Wyjątkiem są jedynie odpisy wymienione w art. 16 ust. 1.

Z treści przepisu art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Ponadto zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d cytowanej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Konkludując, w przypadku wniesienia do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w postaci środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, osoba prawna otrzymująca ten wkład ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych składników majątku, którą to wartość ustala się na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od wartości rynkowej tych składników majątku z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Spółka została zawiązana aktem notarialnym w 2005 roku. W ramach utworzenia kapitału zakładowego wniesiono wkład niepieniężny w postaci składników majątku, których jednostkowe wartości nie przekraczały w dniu wniesienia tego wkładu wartości 3 500 zł. Były to następujące składniki majątkowe:

• zestaw komputerowy o wartości 3 400 zł,
• drukarki o wartości 450 zł,
• urządzenie wielofunkcyjne o wartości 350 zł,
• telefon komórkowy – komunikator – o wartości 1 750 zł.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż kwalifikacja prawna wydatków poniesionych na nabycie tych składników majątkowych wymaga rozważenia, czy te składniki majątku Wnioskodawcy spełniają przesłanki uznania ich za podlegające amortyzacji środki trwałe, o których mowa w cytowanym art. 16a ust. 1.

Należy przy tym podkreślić, że w przypadku składników majątku, o których mowa w art. 16a, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3 500 zł – a zatem w przypadku „małowartościowych” elementów nabytych przez Wnioskodawcę – podatnicy mogą:

• nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tych składników majątku, uznając wydatki poniesione na ich nabycie za koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), albo
• dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m, albo
• dokonywać odpisów amortyzacyjnych jednorazowo w miesiącu oddania do używania danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 16f ust. 3 tej ustawy).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka do miesiąca września 2009 roku nie prowadziła w ogóle działalności gospodarczej i nie używała przedmiotowych składników majątku. W związku z tym, iż dopiero w miesiącu wrześniu 2009 roku Wnioskodawca podpisał pierwszy kontrakt, w miesiącu tym przedmiotowe składniki majątku zostały oddane do używania. Spółka informuje jednak, iż ich planowany okres użytkowania nie przekracza roku.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż przedmiotowe składniki majątku, nie spełniając warunku wykorzystywania ich w prowadzonej działalności w okresie dłuższym niż rok, nie mogą zostać uznane za środki trwałe.

Zauważyć należy, iż przepis art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na który powołuje się Wnioskodawca, daje podatnikowi możliwość bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie składników majątkowych, o których mowa w art. 16a, czyli środków trwałych.

W konsekwencji Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości składników majątku przyjętych w drodze aportu w dacie oddania ich do używania na podstawie art. 16d ust. 1 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.