INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 05.10.2009 r. (data wpływu 08.10.2009 r.) oraz piśmie z dnia 15.12.2009 r. (data nadania 15.12.2009 r., data wpływu 18.12.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-734/09-3/MK1 z dnia 10.12.2009 r. (data nadania 11.12.2009 r., data doręczenia 14.12.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umowy przewłaszczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umowy przewłaszczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 7 czerwca 2006 r. Wnioskodawca mający miejsce zamieszkania na terytorium Luksemburga zawarł z osobą fizyczną (dalej: Pożyczkobiorca) umowę pożyczki w kwocie 200.000 EUR (dalej: Umowa Pożyczki). Zgodnie z postanowieniami Umowy Pożyczki Pożyczkobiorca zobowiązany został do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy umownych odsetek w wysokości 2% rocznie. Termin wymagalności zwrotu pożyczki upłynął 30 czerwca 2009 r.

Celem zabezpieczenia wierzytelności Wnioskodawcy względem Pożyczkobiorcy spółka kapitałowa, której Pożyczkobiorca jest udziałowcem (dalej Spółka A) udzieliła zabezpieczenia w formie przewłaszczenia na zabezpieczenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z prawem własności stanowiącym odrębne nieruchomości budynków oraz rzeczy ruchome stanowiące wyposażenie jednej z nieruchomości.

W konsekwencji powyższego, w dniu 30 czerwca 2006 r. pomiędzy Spółką A, a Wnioskodawcą i żoną Wnioskodawcy (dalej łącznie określani jako Wnioskodawca) zawarta została w formie aktu notarialnego „Umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działki i prawa własności stanowiących odrębne nieruchomości budynków oraz przeniesienia własności rzeczy ruchomych na zabezpieczenie” (dalej: Umowa Przewłaszczenia).

Zgodnie z postanowieniami Umowy Przewłaszczenia nieruchomość oraz rzeczy ruchome pozostały we władaniu i posiadaniu Spółki A. Spółka A uprawniona była do używania nieruchomości i rzeczy ruchomych w pełnym zakresie tak jak właściciel, a Wnioskodawca zobowiązany został do niepodejmowania żadnych działań, które mogą to prawo ograniczyć lub wyłączyć. Ponadto Spółkę A obciążały wszelkie ryzyka i ciężary związane z nieruchomościami i rzeczami ruchomymi, w tym w szczególności Spółka A zobowiązana została do terminowego uiszczania opłaty za użytkowanie wieczyste, podatku od nieruchomości, opłat eksploatacyjnych i składek ubezpieczeniowych.

Postanowienia Umowy Przewłaszczenia przewidywały, iż w sytuacji zaniechania wykonania wskazanych powyżej obowiązków przez Spółkę A i zapłaty wskazanych powyżej należności przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca po uprzednim wezwaniu Spółki do zwrotu poniesionych przez niego kosztów, uprawniony będzie do potrącenia tak zapłaconych kwot z którejkolwiek płatności dokonanej przez Pożyczkobiorcę w wykonaniu Umowy Pożyczki w skutek czego płatność dokonana przez Pożyczkobiorcę ulegnie odpowiedniemu zmniejszeniu lub zostanie uznana za niedokonaną w tej części ze wszelkimi skutkami takiego stanu rzeczy. Umowa Przewłaszczenia stanowiła także, iż zaspokojenie wierzytelności Wnioskodawcy przez Pożyczkobiorcę spowoduje, iż prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności stanowiącym odrębne nieruchomości budynków oraz prawo własności rzeczy ruchomych zostaną przeniesione z powrotem nieodpłatnie na Spółkę A. Wnioskodawca zobowiązany został dodatkowo do nierozporządzania na rzecz osób trzecich przewłaszczonymi prawami.

W przypadku nieuregulowania w terminie przez Pożyczkobiorcę wszystkich wierzytelności, Wnioskodawca uprawniony był do zaspokojenia własnych wierzytelności poprzez sprzedaż praw oraz rzeczy lub zatrzymanie ich dla siebie. Ewentualna nadwyżka wartości praw i rzeczy ponad wysokość zaspokajanej wierzytelności, zgodnie z Umową Przewłaszczenia, miała zostać przekazana Spółce A.

Następnie, w dniu 8 lipca 2009 r. (tj. 8 dni po terminie wymagalności roszczenia) Pożyczkobiorca oświadczył na piśmie, iż z powodu braku środków finansowych nie jest w stanie spłacić ani kwoty należności głównej ani odsetek należnych Wnioskodawcy. W związku z powyższym Pożyczkobiorca zwrócił się z prośbą do Wnioskodawcy o zaspokojenie roszczeń Wnioskodawcy z przewłaszczonych nieruchomości i rzeczy ruchomych.

Tego samego dnia, tj. 8 lipca 2009 r. pełnomocnik Wnioskodawcy wystosował do Spółki A pismo, w którym poinformował, iż w skutek nieuregulowania przez Pożyczkobiorcę zobowiązań wynikających z Umowy Pożyczki, zgodnie z treścią Umowy Przewłaszczenia nastąpi zaspokojenie z przedmiotu zabezpieczenia a roszczenie o powrotne przeniesienie przedmiotu zabezpieczenia na Spółkę A wygasa.

Wnioskodawca powołał biegłego do wyceny wartości nieruchomości objętych Umową Przewłaszczenia.

W dniu 22 lipca 2009 r., w formie aktu notarialnego, pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką A zawarte zostało porozumienie, w którym wysokość zobowiązań wynikających z Umowy Pożyczki określono na kwotę 212.000 EUR (200.000 EUR kapitału plus 12.000 EUR odsetek) co stanowiło równowartość kwoty 937.909 PLN według średniego kursu NBP na dzień złożenia oświadczenia, tj. 8 lipca 2009 r. W tym samym porozumieniu oświadczono także, iż wobec niewywiązania się przez Spółkę A z zobowiązania do zapłaty podatku od nieruchomości, wynikająca z tego tytułu zaległość opiewa na kwotę 33.921 PLN. Wartość brutto nieruchomości strony ustaliły na kwotę 3.000.000 PLN. Odnośnie rzeczy ruchomych strony dokonały odrębnego rozliczenia.

W konsekwencji powyższego strony ustaliły, iż Spółce A w stosunku do Wnioskodawcy przysługuje roszczenie o zapłatę kwoty 2.028.170 PLN będącej różnicą pomiędzy kwotą 3.000.000 PLN (tj. wartością rynkową nieruchomości) a kwotą 937.909 PLN (tj. kwotą niezwróconej pożyczki wraz z odsetkami) i kwotą 33.921 PLN (tj. kwotą nieuiszczonego przez Spółkę A podatku od nieruchomości). Ponadto strony ustaliły, że spełnienie części bądź całości zobowiązań Wnioskodawcy może nastąpić w ten sposób, że spółka kapitałowa, której Wnioskodawca jest udziałowcem (dalej: Spółka B) spełni swoje zobowiązania wobec Wnioskodawcy na rachunek Spółki A potrącając przy tym swoje wierzytelności względem Spółki A. W ten sposób Wnioskodawca zwolniony został do kwoty spełnionego świadczenia wobec Spółki A, a Spółka B zwolniona została do tej kwoty z zobowiązań wobec Wnioskodawcy. Tym samym strony oświadczyły, iż z dniem zawarcia niniejszego porozumienia wygasają wszelkie roszczenia z Umowy Przewłaszczenia.

W konsekwencji powyższego, w dniu 22 lipca 2009 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką B zawarta została w formie aktu notarialnego umowa sprzedaży (dalej: Umowa Sprzedaży), zgodnie z którą cenę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującymi się na tym gruncie, stanowiącymi odrębny przedmiot własności, nieruchomościami strony ustaliły na 2.915.711 PLN. Dodatkowe postanowienia Umowy Sprzedaży stanowiły, iż wskazana powyżej cena należna Wnioskodawcy, za zgodą, w imieniu i na zlecenie Wnioskodawcy, rozdysponowana zostanie przez Spółkę B w następujący sposób:

1. kwota 2.028.170 PLN zostanie przekazana na rzecz Spółki A tytułem rozliczeń Wnioskodawcy ze Spółką A,
2. kwota 33.921 PLN zostanie przekazana na rachunek właściwego urzędu miasta tytułem zaległego podatku od nieruchomości,
3. kwota 853.620 PLN zostanie potrącona przez Spółkę B tytułem wierzytelności jaka przysługuje Spółce B względem Wnioskodawcy (roszczenie wynikające z wcześniejszych czynności pomiędzy Spółką B, a Wnioskodawcą).
   
   

W dniu 10 grudnia 2009 r. pismem Nr IPPB2/415-734/09-2/MK1 Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

• przesłanie aktualnego pełnomocnictwa (w oryginale lub poświadczonego za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika, któremu zostało udzielone pełnomocnictwo), z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez Pana Bartłomieja Suszko.
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14.12.2009 r.

W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione (data nadania 15.12.2009 r., data wpływu 18.12.2009 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych momentem nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z ustanowionymi na nim nieruchomościami jest moment, w którym Pożyczkobiorca nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania z tytułu Umowy Pożyczki...
2. Czy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży przewłaszczonego prawa wieczystego użytkowania gruntu i ustanowionych na nim nieruchomości podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie ostatecznego przeniesienia własności prawa wieczystego użytkowania gruntu i nieruchomości tj. wg zasad obowiązujących w 2009 r....
3. Czy dochodem uzyskanym przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i ustanowionych na nim nieruchomości jest różnica między ceną sprzedaży nieruchomości wyrażoną w akcie notarialnym a łączną kwotą Pożyczki wraz z odsetkami oraz kwotą, do której uiszczenia na rzecz Spółki A był zobowiązany Wnioskodawca...
4. Czy wyegzekwowana w wyniku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i ustanowionych na nim nieruchomości kwota odpowiadająca wartości odsetek należnych od udzielonej pożyczki stanowić powinna przychód z kapitałów pieniężnych a co za tym idzie czy kwota należnego podatku powinna zostać wykazana w rocznym zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-36, a należny z tego tytułu podatek powinien zostać wpłacony na konto właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia 2010 r....
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 4.

W zakresie pozostałych pytań zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy wyegzekwowana w wyniku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i ustanowionych na nim nieruchomości kwota odpowiadająca wartości odsetek należnych od udzielonej pożyczki stanowić powinna przychód z kapitałów pieniężnych, podatek należny z tego tytułu powinien zostać wykazany w zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-36 i wpłacony na konto właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyegzekwowana w wyniku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i ustanowionych na nim nieruchomości kwota odpowiadająca wartości odsetek należnych od udzielonej pożyczki stanowić powinna przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, tj. przychód z odsetek od pożyczki.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, „od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (...) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej...” Przy czym art. 30a ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż „ przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.”

Art. 11 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527; dalej: Umowa) stanowi z kolei, iż „odsetki (…) mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.”

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, pod warunkiem udokumentowania przez Wnioskodawcę posiadania miejsca zamieszkania w Luksemburgu, Wnioskodawca uprawniony będzie do opodatkowania tak uzyskanego przychodu 10% zryczałtowaną stawką podatku.

Zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy o PIT „w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wskazuje się należy podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29 — 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.” Z kolei w myśl art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy „w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy obowiązani są wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników...”

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, w 2010 r. będzie on zobowiązany do wykazania podatku należnego ustalonego w oparciu o wskazane powyżej zasady w zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-36 oraz wpłacenia tak obliczonego podatku do właściwego urzędu skarbowego w terminie do dnia 30 kwietnia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19 % zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w art. 30a ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku, wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku, zgodnie z taką umową, jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Art. 11 ust. 1 i 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527) stanowi, iż „odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.

Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.”

W związku z powyższym, uwzględniając okoliczności przedstawione we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa, w przypadku, gdy pożyczkodawca nie posiada certyfikatu rezydencji, to stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odsetki będą opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19% przychodu, natomiast jeśli udokumentuje swoje miejsce zamieszkania w Luksemburgu certyfikatem rezydencji, Wnioskodawca uprawniony będzie do opodatkowania tak uzyskanego przychodu 10% zryczałtowaną stawką podatku.

Zgodnie z art. 45 ust. 3b ww. ustawy w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wskazuje się należy podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29 - 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Reasumując wyegzekwowana w wyniku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i ustanowionych na nim nieruchomości kwota odpowiadająca wartości odsetek należnych od udzielonej pożyczki stanowi przychód z kapitałów pieniężnych i podatek należny z tego tytułu powinien zostać wykazany w zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-36 i wpłacony na konto właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.