INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jako członek spółdzielni w dniu xx października 1974 r. nabyła spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni xx,xx m². Korzystając z nowej ustawy w dniu 10 stycznia 2008 r. Zainteresowana wpłaciła x,xx zł tytułem spłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu. Wkład mieszkaniowy został spłacony w dniu xx stycznia 2008 r. Spółdzielnia mieszkaniowa zawarła z Wnioskodawczynią umowę o przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (akt notarialny sporządzony w dniu 22 stycznia 2009 r.), zapewniając o możliwości jego zbycia. Przed uzyskaniem prawa własności, w okresie kiedy Wnioskodawczyni posiadała mieszkanie na prawach lokatorskich, poniosła wydatek z tytułu wkładu mieszkaniowego. Wartość księgowa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu wyniosła xx xxx,xx zł.

Ponieważ emerytura Zainteresowanej nie wystarczała na opłacenie świadczeń, wyżywienie oraz leczenie postanowiła sprzedać ww. mieszkanie za pośrednictwem biura nieruchomości w cenie xxx xxx zł, z zamiarem kupna mieszkania o mniejszej powierzchni.

Wnioskodawczyni podaje, iż sprzedając mieszkanie nie mogła skorzystać z ulgi meldunkowej, ponieważ umowa zawarta ze spółdzielnią jest nieważna. Liczy się tylko data zawarcia aktu notarialnego, tj. xx stycznia 2009 r., a nie data umowy xx stycznia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy spółdzielnia mieszkaniowa dobrze interpretuje prawo w zakresie przekształceń...
2. Dlaczego Wnioskodawczyni nie może skorzystać z ulgi mieszkaniowej skoro w tym lokalu mieszkała trzydzieści pięć lat...
3. Czy wydatek jaki Zainteresowana poniosła na wkład budowlano-mieszkaniowy może być uznany jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie przysługuje Jej ulga meldunkowa, ponieważ przeniesienie prawa własności do lokalu mieszkalnego nastąpiło na podstawie aktu notarialnego z dnia xx stycznia 2009 r., a nie jak wcześniej sądziła na podstawie umowy z dnia xx stycznia 2008 r.

Natomiast w kwestii wydatku na wkład budowlano-mieszkaniowy wniesiony do spółdzielni mieszkaniowej, Zainteresowana uważa, iż stanowi on koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia.

Wnioskodawczyni dodaje, iż napisała do spółdzielni mieszkaniowej, że była przeświadczona, iż przeszło na Nią spółdzielcze własnościowe prawo i zaczęło ono przysługiwać po zawarciu umowy z datą xx stycznia 2008 r. Na jakiej podstawie ww. umowa nie wywoływała skutków prawnych w zakresie prawa własności po stronie Zainteresowanej. Aby sprzedać mieszkanie, musiała zawrzeć akt notarialny w rok po zawarciu umowy, tj. xx stycznia 2009 r. Od daty sporządzenia aktu notarialnego Zainteresowana zobowiązana jest do zapłaty podatku mieszkaniowego, ponieważ ulga meldunkowa Jej nie przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, iż w przedmiotowej sprawie należy odnieść się do przepisów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., bowiem Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w styczniu 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Art. 22 ust. 6f stanowi, iż koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Art. 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. u. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadającej na jego lokal części kosztów budowy będących zobowiązaniami spółdzielni, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego wraz z odsetkami z zastrzeżeniem pkt 2,
2. spłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu lub dotacji w części przypadającej na jego lokal, o ile spółdzielnia skorzystała z pomocy podlegającej odprowadzeniu do budżetu państwa uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków,
3. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1 tej ustawy.

Tak więc osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jego lokal część kosztów budowy – w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wypłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. w sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę - stosownie do wniosku – bądź o przekształcenie dotychczasowego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, bądź o przeniesienie własności lokalu.

Z opisu stanu faktycznego zaprezentowanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w październiku 1974 r. nabyła spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w spółdzielni. w związku z umową o przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu w styczniu 2008 r. Zainteresowana dokonała wpłaty tytułem spłaty wkładu mieszkaniowego. Natomiast, prawo własności do przedmiotowego lokalu Wnioskodawczyni na podstawie aktu notarialnego uzyskała w styczniu 2009 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące uregulowania prawne, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, z uwagi na nabycie w 2009 r. przedmiotowego mieszkania, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W konsekwencji przy sprzedaży ww. mieszkania Wnioskodawczyni nie będzie mogła skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, gdyż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. brak jest przepisów konstytuujących tą ulgę.

Przychód osiągnięty przez Zainteresowaną ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania będzie zatem podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wydatek jaki Wnioskodawczyni poniosła na wkład budowlano-mieszkaniowy, w związku z nabyciem prawa własności mieszkania stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego jego zbycia na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie informuje się, że Zainteresowana we wniosku podała również następujące pytanie:

„Czy spółdzielnia mieszkaniowa dobrze interpretuje prawo w zakresie przekształceń...”

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że kwestie dotyczące przekształceń, regulują przepisy ustaw niepodatkowych.

Zgodnie z art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Treść art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Zatem powyższa tematyka nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej i w związku z powyższym nie podlega rozpatrzeniu przez tut. Organ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skarg do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.