INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20.02.2010 r. (data wpływu 23.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania sprzedaży gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego oraz określenia stawki podatku VAT - jest nieprawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przedmiotową transakcję, wystawioną na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego, określenia stawki podatku VAT oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik wraz z żoną na prawach małżeńskiej wspólnoty majątkowej jest współwłaścicielem zabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 158 w ramach użytkowania wieczystego. Na gruncie tym Podatnik prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie na swoje nazwisko pod nazwą „X”. Budynek zlokalizowany na tej działce stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności. Małżonkowie wystąpili do Prezydenta z wnioskiem o wykupienie w trybie bezprzetargowym tej nieruchomości i uzyskali na taką czynność zgodę. Podstawa prawna zbycia ww. działki dotychczasowym użytkownikom wieczystym nastąpiła na podstawie art. 32 ust. 1 i 1a, art. 37 ust. 2 pkt 5, art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz.U. z 2004r. nr 261, poz. 2603, z późn. zm.) oraz zarządzenia nr 413 Wojewody w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż użytkownikom wieczystym nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa. Transakcja zostanie przeprowadzona w formie aktu notarialnego i dodatkowo potwierdzona fakturą wystawioną na „X”, w której to fakturze zostanie ujęta cała cena transakcji.

W protokóle uzgodnień warunków sprzedaży, jaki strony transakcji podpisały w dniu 25.01.2010 r. Prezydent Miasta zajął jednoznaczne stanowisko w kwestii opodatkowania transakcji sprzedaży, uznając iż należy zastosować 22% stawką VAT. Podatnik w tej kwestii ma jednak pewne wątpliwości ponieważ jego zdaniem występują przesłanki by uznać, iż transakcja nie powinna podlegać ustawie o VAT, co wyłączałoby opodatkowanie tej transakcji.

Ponadto podatnik ma wątpliwości, czy w przedstawionym stanie faktycznym i przy założeniu, iż transakcja powinna być opodatkowana VAT będzie mógł odliczyć w całości VAT naliczony z faktury wystawionej przez sprzedawcę na rzecz prowadzonej przez niego jednoosobowo działalności gospodarczej pod nazwą „X”. Należy zaznaczyć, iż zarówno przed opisanym nabyciem jak i po nabyciu własności nieruchomości gruntowej przez małżonków, działka będąca przedmiotem zakupu była i nadal będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej jednoosobowo przez Podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja sprzedaży gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej na podstawie art. 32 ust. 1 i 1a, art. 37 ust. 2 pkt 5, art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeżeli tak to czy stawka w wysokości 22% jest właściwą ...
2. Czy w przypadku nabycia własności nieruchomości gruntowej przez małżonków objętych majątkową wspólnotą ustawową, faktura wystawiona na jednego z małżonków będzie podstawą do odliczenia przez niego całego podatku naliczonego VAT z tej faktury od VAT należnego z tytułu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania nr 1, tego typu transakcja nie jest objęta ustawą o podatku od towarów i usług i nie powinna być opodatkowana stawką w wysokości 22%. Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów. Ustawodawca w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT doprecyzował definicję dostawy stwierdzając, iż przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W doktrynie przyjmuje się, iż zakres korzystania z gruntu w ramach wieczystego użytkowania i w ramach własności są porównywalne lub wręcz tożsame. Posiadanie samoistne wynikające z użytkowania wieczystego nie jest w żaden sposób ograniczone w porównaniu do uprawnień wynikających z prawa własności. W tym przypadku Podatnik władał gruntem jak właściciel przed zawarciem transakcji zakupu działki od Skarbu Państwa. Transakcja kupna - sprzedaży działki, z której Podatnik korzystał dotychczas jak właściciel w ramach użytkowania wieczystego, nie stanowi zatem przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a jedynie powoduje zmianę formy prawnej posiadania nieruchomości gruntowej.

Natomiast odnośnie pytania nr 2, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma żadnych przeszkód aby faktura dokumentująca nabycie własności nieruchomości, rzeczy i innych praw majątkowych przez małżonków objętych majątkową wspólnotą ustawową była wystawiona na jednego z tych małżonków, który prowadzi działalność opodatkowaną VAT. Tym bardziej, iż przedmiot transakcji jest od wielu lat używany przez jednego z małżonków do prowadzenia przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej. Małżonkowie w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej mogą dowolnie korzystać ze wspólnego majątku: albo każde z nich w umówionej części, albo wspólnie z całości, albo jeden z małżonków w całości lub w części. W tym przypadku Podatnik wykorzystuje przedmiot transakcji w całości w swojej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, a zatem może pobrać od sprzedawcy fakturę na całą kwotę transakcji oraz może odliczyć cały podatek VAT naliczony z tej faktury od swojego podatku VAT należnego wynikającego z działalności gospodarczej.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za:

• nieprawidłowe w zakresie dotyczącym opodatkowania sprzedaży gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego oraz określenia stawki podatku VAT,

• prawidłowe – w zakresie obejmującym kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przedmiotową transakcję, wystawioną na rzecz Wnioskodawcy.
  
  

W odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie nr 1 należy w pierwszej kolejności odwołać się do brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Należy wskazać, że zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Takim przepisem szczególnym jest art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Powyższe oznacza, że budynki lub budowle wzniesione przez wieczystego użytkownika na gruncie obciążonym prawem wieczystego użytkowania oraz budynki i inne urządzenia, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z uwagi na fakt, iż budynek posadowiony na gruncie stanowiącym przedmiot dostawy (niezależnie od tego czy został wzniesiony w trakcie wieczystego użytkowania, czy też wieczysty użytkownik nabył go przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste) jest własnością użytkownika wieczystego, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż gruntu, przedmiotem dostawy będzie w istocie jedynie grunt. Przedmiotowa transakcja obejmuje zatem jedynie sprzedaż prawa własności nieruchomości gruntowej.

W myśl przepisu art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Organy, o których mowa w art. 11, działające za Skarb Państwa i jednostkę samorządu terytorialnego, są zobowiązane do gospodarowania nieruchomościami w sposób zgodny z zasadami prawidłowej gospodarki (art. 12 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Natomiast przepis art. 32 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i 3. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wygasa z mocy prawa uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego (art. 32 ust. 2 ustawy).

Zatem – w oparciu o art. 32 ustawy o gospodarce nieruchomościami - sprzedaż gruntu objętego prawem użytkowania wieczystego, należy traktować jako dostawę towarów, gdyż - jak wskazano wyżej - grunty są towarami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. W ust. 2 pkt 5 powołanego artykułu wskazano, że nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Z treści opisu stanu fatycznego zawartego we wniosku wynika, że nieruchomość gruntowa, będąca własnością jednostki samorządu terytorialnego, oddana w użytkowanie wieczyste zostanie zbyta na rzecz jej dotychczasowego użytkownika wieczystego – Wnioskodawcę.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wskazane wyżej regulacje prawne stwierdzić należy, że zbycie nieruchomości gruntowej w drodze zawartej umowy cywilnoprawnej, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż grunty – zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy – są towarami w rozumieniu przepisów tej ustawy.

W myśl postanowień art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że grunt będący przedmiotem dostawy jest terenem zabudowanym, gdyż posadowiony jest na nim budynek (hotel), stanowiący własność użytkownika wieczystego – Wnioskodawcy.

Reasumując, sprzedaż gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa na rzecz jej użytkownika wieczystego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponieważ przedmiotowy grunt jest zabudowany (zatem nie jest gruntem innym niż budowlany lub przeznaczony pod zabudowę) do powyższej transakcji należy zastosować stawkę podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Natomiast w odpowiedzi na pytanie nr 2, należy mieć na uwadze treść art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Faktura będąca podstawą do odliczenia, winna zawierać elementy wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008r. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż własności nieruchomości gruntowej przez małżonków, gdzie działka będąca przedmiotem zakupu będzie nadal wykorzystywana wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej jednoosobowo przez Podatnika.

Analizując stan faktyczny opisany we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy, stwierdzić należy, iż jeżeli wyłącznie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, nabyta na własność nieruchomość w postaci gruntu będzie służyła prowadzonej działalności, a faktura otrzymana przez niego z tytułu nabycia zakupionych towarów zawierać będzie numer VAT Wnioskodawcy, to będzie przysługiwało prawo do odliczenia wynikającego z faktury podatku naliczonego w zakresie, w jakim wydatek nią udokumentowany wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.