INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009r. (data wpływu do tut. Biura 15 września 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona lub które zostały uznane za nieściągalne przez podatnika, który wniósł aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodzą m.in. wierzytelności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona lub które zostały uznane za nieściągalne przez podatnika, który wniósł aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodzą m.in. wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka otrzymała aportem od firmy X zorganizowaną część przedsiębiorstwa (zwaną dalej: ZCP) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki związane z działalnością ZCP. Wraz z przejętymi różnorakimi składnikami majątkowymi związanymi z działalnością ZCP w firmie X do Spółki trafiły również należności handlowe związane z działalnością ZCP w tym należności w przypadku których ich nieściągalność została uznana za koszt uzyskania przychodu w firmie X na podstawie art. 16 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka przejęła również prawa do należności uznanych w firmie X za nieściągalne związanych umowami dotyczącymi działalności ZCP. Spółka przewiduje, iż w przyszłości mogą wpłynąć zapłaty do przejętych w ramach aportu ZCP faktur, których nieściągalność była uprawdopodobniona przed dniem aportu u podatnika (firmie X), który wniósł aportem ZCP do Spółki.

Spółka przewiduje, iż w przyszłości mogą również wpłynąć zapłaty za należności uznane w firmie X przed dniem aportu za nieściągalne w rozumieniu art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyżej opisane zapłaty za należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona lub które zostały uznane za nieściągalne u innego podatnika przed aportem ZCP do Spółki stanowią dla Spółki przychód podatkowy w myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lub pkt 4d lub pkt 4e...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest następcą prawnym, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, podatnika który wniósł aportem CZP. W związku z powyższym otrzymanie przez Spółkę zapłat za faktury, których nieściągalność uprawdopodobnił bądź które uznał za nieściągalne wcześniej tenże podatnik, nie będzie stanowić przychodu podatkowego dla Spółki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”), zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym do Spółki wniesiono aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w skład której wchodziły między innymi wierzytelności, uprzednio zaliczone do przychodów, a następnie po uznaniu je za nieściągalne zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 updop, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (…). Wniesienie aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodzą wierzytelności nie pozwala na proste potraktowanie skutków tej czynności jako przeniesienia na nabywcę praw i obowiązków prywatno i publicznoprawnych wnoszącego wkład. Pokrycie aportem podwyższenia kapitału zakładowego i objęcie udziałów w zamian za aport to zdarzenia, które wywołują określone konsekwencje podatkowe przewidziane w updop. Taką konsekwencją jest właśnie w szczególności brak uznania za przychód przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Nabycie przedmiotowych wierzytelności, jako wartości wnoszonych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa na kapitał zakładowy, nie skutkuje zatem powstaniem przychodu podatkowego u Wnioskodawcy w momencie wnoszenia aportu. Wierzytelności staną się natomiast składnikami majątku Spółki, które mogą służyć uzyskiwaniu przychodów w przyszłości. Należy przy tym podkreślić, że wierzytelność jest uprawnieniem do żądania spełnienia świadczenia z określonego stosunku zobowiązaniowego, przysługującym wierzycielowi wobec dłużnika. Stanowi ona zbywalne prawo majątkowe, którego realna wartość jest uzależniona od szeregu czynników, takich jak choćby bezsporność, stopień ściągalności, istniejące zabezpieczenia, itp.

W analizowanej sytuacji, w wyniku wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem, Wnioskodawca stał się nowym wierzycielem – podmiotem uprawnionym do żądania od dłużników spełnienia świadczeń z określonych stosunków zobowiązaniowych. W związku z realizacją tych uprawnień, na jego rachunek mogą wpłynąć środki pieniężne wpłacane przez dłużników nabytych wierzytelności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 updop wskazane są jedynie przykłady przysporzeń majątkowych, które zaliczają się do przychodów - ustawa używa bowiem otwartej formuły "w szczególności". Analiza wszystkich tych podanych przykładów pozwala jednak sformułować wniosek, iż przychodem jest trwałe, realne powiększenie majątku podatnika - czy to poprzez aktywne włączenie do tego majątku określonych wartości, czy też poprzez wyłączenie z tego majątku zobowiązań (pasywów) obciążających dotychczas ten majątek. Przychodem takim są zatem otrzymane pieniądze, rzeczy, prawa, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań albo wartość zwróconych wierzytelności, które uprzednio zostały uznane za nieściągalne.

Odmiennie jednak została uregulowana kwestia katalogu przysporzeń niebędących przychodem, neutralnych podatkowo (niestanowiących podstawy ustalania dochodu podlegającego opodatkowaniu). Art. 12 ust. 4 updop zawiera zamknięty katalog takich przypadków. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w świetle ustawy co do zasady przychodem jest każde przysporzenie majątkowe, za wyjątkiem sytuacji, określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Oznacza to, że wszystkie środki jakie wpływają na rachunek Wnioskodawcy stanowią w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jej przychód. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków. Zatem także wpłaty dłużników na poczet wierzytelności przejętych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowią przychód Wnioskodawcy.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wpływ na rachunek Wnioskodawcy środków pieniężnych tytułem spłaty wierzytelności, przejętych w ramach wniesionej aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie stanowił przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop. Zdarzenie to wiąże się zatem z obowiązkiem uwzględnienia tych przychodów przy dokonywaniu przez Spółkę stosownych rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.