Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-929/09-4/MPe
z 18 stycznia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP3/443-929/09-4/MPe
Data
2010.01.18



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług

Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy

Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów


Słowa kluczowe
czynności
gmina
kanalizacja
miasto
świadczenie usług
targowisko
wpłaty partycypacyjne


Istota interpretacji
w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców na budowę sieci kanalizacyjnej sanitarnej oraz w zakresie opodatkowania wpłat za rezerwację miejsc targowych



Wniosek ORD-IN 520 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 22.09.2009 r. (data wpływu 26.10.2009 r.) uzupełnionego w dniu (data wpływu 17.12.2009 r.) na wezwanie z dnia 09.12.2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

  • opodatkowania wpłat mieszkańców na budowę sieci kanalizacyjnej sanitarnej - jest nieprawidłowe,

  • opodatkowania wpłat za rezerwację miejsc targowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.10.2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu (data wpływu 17.12.2009r.) na wezwanie z dnia 09.12.2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców na budowę sieci kanalizacyjnej sanitarnej oraz w zakresie opodatkowania wpłat za rezerwację miejsc targowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto w ramach realizacji ustawowych obowiązków jest inwestorem budowy kanalizacji sanitarnej. Miasto wykona sieć kanalizacji sanitarnej z przyłączem umożliwiającym podłączenie posesji do miejskiej kanalizacji sanitarnej w ulicy. Miasto finansowało całość budowy i ono też pozostanie jej właścicielem. Z użytkownikami zawarto umowy o współfinansowanie budowy kanalizacji sanitarnej, w której to użytkownik zobowiązuje się do partycypacji w kosztach budowy inwestycji.

Miasto jako osoba prawna wykonuje zadania nałożone przepisami prawa. W związku z powyższym pobierana jest między innymi opłata targowa od osób handlujących na targowisku miejskim. Oprócz tej opłaty pobierana jest opłata za rezerwację miejsc targowych. Miasto nie podpisuje żadnej umowy cywilno-prawnej z osobami handlującymi. Sprzedawca wpłaca z góry za miesiąc daną opłatę. W przypadku nieobecności sprzedającego opłata nie będzie zwracana.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wpłaty mieszkańców (użytkowników) na budowę kanalizacji sanitarnej mają charakter obligatoryjny. Miasto od dokonywanych wpłat uzależnia możliwość podłączenia się do sieci kanalizacyjnej. Zgodnie z § 3 ust. 1 załączonej umowy o współfinansowanie budowy kanalizacji sanitarnej w ulicy - warunkiem wpięcia posesji użytkownika do miejskiej kanalizacji sanitarnej w ulicy jest wpłacenie pełnego udziału wynikającego z partycypacji w kosztach budowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy wpłaty mieszkańców (użytkowników) na budowę kanalizacji sanitarnej podlegająopodatkowaniu podatkiem od towarów i usługtowarów i usług...

  2. Czy wpłaty za rezerwację miejsca targowego podlegają opodatkowaniu podatkiem odtowarów i usług...

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty mieszkańców na budowę kanalizacji sanitarnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wystąpi odpłatna czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Według definicji zawartej w art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, przy dostawie i świadczeniu usług w grę musi wchodzić określone świadczenie jednego podmiotu na rzecz drugiego. Wpłaty mieszkańców stanowią dla Miasta częściowy zwrot poniesionych kosztów. Z tytułu wniesienia przez mieszkańców określonych kwot na pokrycie części kosztów inwestycji nie ma miejsca odpłatne nabycie obiektu budowlanego czy roboty budowlanej. Partycypacja w kosztach budowy nie stanowi zapłaty za świadczenie usług przez Miasto na rzecz mieszkańców, ponieważ usługi te będą świadczone dopiero na podstawie umowy o zrzut ścieków zawartej pomiędzy mieszkańcem a Przedsiębiorstwem Usług i Inżynierii Komunalnej. Użytkownik (mieszkaniec) osobiście dokona włączenia przyłącza kanalizacyjnego do studni w obrębie swojej posesji.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty za rezerwację miejsc targowych będą podlegać podatkowi od towarów i usług ze stawką podstawową tzn. 22 %. Mimo braku pisemnej umowy o rezerwację miejsca targowego można przyjąć iż doszło do umowy ustnej między Miastem a handlowcami o dzierżawę gruntu pod handel na jeden dzień w tygodniu gdyż dane miejsce handlowe jest zarezerwowane tylko dla konkretnego handlującego nawet w przypadku jego nieobecności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców na budowę sieci kanalizacyjnej sanitarnej uznaje się za nieprawidłowe, w zakresie opodatkowania wpłat za rezerwację miejsc targowych uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tj. Dz. U. z 2006r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Jak wynika z treści unormowań prawnych zawartych w powołanej ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (określonych w art. 2 pkt 14 i 16 wymienionej ustawy) obowiązane jest – zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy – przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne. Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia – zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ww. ustawy – na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci, oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (w rozumieniu przepisów cyt. wyżej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków), nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Tym samym budowa przyłącza kanalizacyjnego nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Miasto w ramach realizacji ustawowych obowiązków jest inwestorem budowy kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączem. Miasto finansowało całość budowy i ono też pozostanie jej właścicielem. Miasto zawarło z mieszkańcami (użytkownikami) umowy o współfinansowanie budowy kanalizacji sanitarnej, w której to użytkownik zobowiązuje się do partycypacji w kosztach budowy inwestycji. Wpłaty mieszkańców (użytkowników) na budowę kanalizacji sanitarnej mają charakter obligatoryjny. Miasto od dokonywanych wpłat uzależnia możliwość podłączenia się do sieci kanalizacyjnej - warunkiem wpięcia posesji użytkownika do miejskiej kanalizacji sanitarnej w ulicy jest wpłacenie pełnego udziału wynikającego z partycypacji w kosztach budowy.

Z powyższego wynika, że wnoszone przez mieszkańców Miasta, na podstawie zawartej umowy, wpłaty są traktowane jako opłata za wykonanie przyłącza i od ich dokonania jest uzależnione przyłączenie posesji mieszkańców do nowo powstałej sieci kanalizacji sanitarnej. Mieszkańcy, którzy nie dokonają wpłat nie zostaną przyłączeni do sieci.

W świetle powyższego wpłaty mieszkańców na rzecz Miasta stanowią należności Miasta w związku z wykonaniem na rzecz jego mieszkańców czynności podlegających opodatkowaniu w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem w przedmiotowej kwestii stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Opłatę targową normuje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Zgodnie zaś z art. 15 ust. 3 ww. ustawy, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Co do opłaty targowej, która ma charakter publiczno-prawny, nie występuje obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Miasto jako osoba prawna wykonuje zadania nałożone przepisami prawa. W związku z powyższym pobierana jest między innymi opłata targowa od osób handlujących na targowisku miejskim. Oprócz tej opłaty pobierana jest opłata za rezerwację miejsc targowych. Miasto nie podpisuje żadnej umowy cywilno-prawnej z osobami handlującymi. Sprzedawca wpłaca z góry za miesiąc daną opłatę. W przypadku nieobecności sprzedającego opłata nie jest zwracana.

Gminy często ustalają regulaminy targowiska miejskiego, dzieląc go na stanowiska sprzedaży, które to stanowiska mogą być przez administratora targowiska rezerwowane na podstawie umów cywilnoprawnych. W takim przypadku nie można uznać, że gmina wykonuje zadania nałożone przepisami prawa. Podmiot dokonujący opłaty za rezerwację miejsc targowych, nie mającej charakteru opłaty publicznoprawnej uzyskuje zapewnienie od administratora targowiska, że będzie miał zagwarantowane miejsce prowadzenia działalności handlowej. W przypadku nieobecności sprzedającego opłata nie jest zwracana. Tym samym, w tym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem usługi na rzecz osoby uiszczającej opłatę za rezerwację miejsca targowego.

W konsekwencji powyższego wynagrodzenie otrzymywane przez Miasto z tytułu rezerwacji miejsca targowego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

A zatem w przedmiotowej kwestii stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj