INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu współmałżonka będącego współwłaścicielem gospodarstwa rolnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu współmałżonka będącego współwłaścicielem gospodarstwa rolnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 maja 1988 r. mąż Wnioskodawczyni objął po rodzicach gospodarstwo rolne o powierzchni 14 ha. Natomiast pozostałe hektary zostały zakupione przez Zainteresowaną i jej męża po zawarciu w dniu 24 września 1998 r. związku małżeńskiego.

Zainteresowana wskazała, iż jej współmałżonek od 2006 r. jest jako rolnik – osoba fizyczna płatnikiem podatku VAT. Cykl produkcyjny, tj. dokonywane zakupy do produkcji prowadzonej przez współmałżonka Wnioskodawczyni są objęte rozliczaniem podatku VAT. Ponadto REGON oraz podatek gruntowy są wystawione również na męża.

W uzupełnieniu do wniosku poinformowano, iż gospodarstwo (tj. grunty orne, budynek mieszkalny oraz chlewnia) o powierzchni 14,04 ha przejęte po rodzicach przez męża Zainteresowanej jest wyłącznie jego własnością, gdyż pozostawał on wtedy w stanie wolnym. Natomiast pozostała część gospodarstwa jest wspólna Zainteresowanej i jej męża, gdyż została nabyta po zawarciu związku małżeńskiego.

Wnioskodawczyni wskazała, że jej mąż, od czterech lat, jest płatnikiem podatku VAT. Ponadto małżonkowie są płatnikami ubezpieczenia KRUS, a prowadzone przez nich gospodarstwo rolne spełnia wszystkie warunki działalności rolniczej.

Hodowla trzody chlewnej miałaby się odbywać w budynku inwentarskim należącym do męża Zainteresowanej (wcześniej wydzierżawianym na czas nieokreślony). Przedmiotowa hodowla nie będzie związana z prowadzoną produkcją w gospodarstwie. Materiał do odchowu oraz pasza potrzebna do produkcji pochodzić będą w całości z zakupu. Koszty uboczne, tj. wydatki na weterynarza, koszty prądu, wody, obsługi itp. pokrywane będą przez Wnioskodawczynię.

Działalność, tj. odchów trzody chlewnej, Zainteresowana chciałaby podjąć jako osoba fizyczna z własnym kontem bankowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozumieniu prawa podatkowego Wnioskodawczyni jako rolnik, współmałżonek i współwłaściciel gospodarstwa jest rolnikiem ryczałtowych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako współmałżonka prowadząca wspólnie gospodarstwo rolne ma ona prawo podjąć produkcję trzody chlewnej, na zasadach niezależnych od produkcji roślinnej w gospodarstwie (bo tylko taka jest prowadzona), w związku z tym uważa, że jest rolnikiem ryczałtowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42 -00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez gospodarstwo rolne – stosownie do art. 2 pkt 16 ustawy – rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

W art. 15 ust. 4 ustawy postanowiono, iż w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 ustawy).

Powyższy przepis w sposób szczególny i specyficzny dla osób prowadzących wspólne gospodarstwo rolne formułuje status podatnika podatku od towarów i usług. Dopuszcza zatem, mając na uwadze fakt, że gospodarstwo rolne może być własnością wspólną np. kilku osób, że podatnikiem VAT czynnym może zostać tylko jedna osoba.

Art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Rolnikiem ryczałtowym – stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy – jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem:

1. dokonania w poprzednim roku podatkowym dostawy produktów rolnych oraz świadczenia usług rolniczych o wartości przekraczającej 20.000 zł, oraz
2. dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2, oraz
3. prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

W art. 43 ust. 4 ustawy postanowiono, że rolnik ryczałtowy, który zamierza zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 3, jest obowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 1, przez okres co najmniej 3 kolejnych miesięcy poprzedzających bezpośrednio miesiąc, od którego rolnik ten rezygnuje ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Z powyższych uregulowań wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. w takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzą gospodarstwo rolne, spełniające wszystkie warunki działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy. Część gospodarstwa rolnego o powierzchni 14,04 ha jest wyłącznie własnością męża Zainteresowanej, ponieważ została przejęta przez niego po rodzicach przed zawarciem związku małżeńskiego. Natomiast pozostała część gospodarstwa, nabyta w trakcie związku małżeńskiego, stanowi ich własność wspólną. Wnioskodawczyni wskazała, iż mąż od 2006 r. jako rolnik – osoba fizyczna jest płatnikiem podatku VAT, również REGON przyznany został mężowi. Obciążany jest on również podatkiem gruntowym.

Zainteresowana natomiast zamierza w ramach ww. gospodarstwa rolnego prowadzić działalność w zakresie produkcji trzody chlewnej. Przedmiotową działalność Wnioskodawczyni chciałaby prowadzić jako rolnik ryczałtowy, gdyż w jej ocenie hodowla trzody nie będzie związana z prowadzoną obecnie produkcją w gospodarstwie. Materiał do odchowu oraz pasza potrzebna do produkcji trzody pochodzić będą w całości z zakupu. Koszty uboczne, tj. wydatki na weterynarza, koszty prądu, wody, obsługi itp. pokrywane będą przez Wnioskodawczynię.

Odnosząc zatem przedstawiony powyżej stan prawny do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie prowadzone przez Wnioskodawczynię i jej męża gospodarstwo rolne jest własnością wspólną, którego reprezentantem jest mąż, z uwagi na fakt, zarejestrowania się przez niego – w imieniu całego gospodarstwa (tj. zarówno części stanowiącej wyłącznie jego własności oraz części stanowiącej własność jego i żony) – jako „podatnika VAT czynnego”.

Tym samym nie można zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanej, iż w zakresie produkcji trzody chlewnej – realizowanej w ramach ww. gospodarstwa („czynnego podatnika VAT”) będzie ona rolnikiem ryczałtowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.