INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2009 r. (data wpływu 02.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywcy towarów za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT należnego -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywcy towarów za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT należnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub H) z siedzibą w B. jest podmiotem zagranicznym zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług (dalej: podatku VAT) m.in. w Belgii i w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza sprzedawać swoje towary kontrahentom z Polski, tj. spółkom mającym siedzibę w kraju i będącym podatnikami podatku VAT.

Przyszły model dostawy towarów Spółka planuje oprzeć na następujących zasadach:

• do składu celnego zlokalizowanego na terytorium Polski Spółka zamierza wprowadzać towary niewspólnotowe nabywane od kontrahentów m.in. z Japonii i z Turcji, jak również przesuwane ze składu celnego zlokalizowanego w Belgii.

• skład celny w Polsce prowadzony będzie przez H C sp. Z o.o. (dalej: H-C), podmiot zarejestrowany zgodnie z prawem polskim, w 100% zależny od H.

• H-C nigdy nie wejdzie w posiadanie towarów znajdujących się w prowadzonym przez nią składzie celnym. Własność towarów przez cały okres przechowywania pozostawać będzie przy Spółce.

• ww. przemieszczenie towarów dokonywane będzie w celu późniejszej dostawy za wynagrodzeniem na terenie kraju na rzecz nabywców. Spółka zamierza również dokonywać wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów do krajów członkowskich UE, jak i ich eksportu do krajów trzecich.

• w efekcie złożenia przez kontrahenta zamówienia Spółka pobierać będzie ze składu celnego partię towarów niezbędną do realizacji zlecenia. Zakończenie procedury celnej skutkować będzie koniecznością rozpoznania w Polsce importu towarów.

• importu towarów Spółka dokonywała będzie za pośrednictwem przedstawicielstwa pośredniego, którym będzie H-C. Oznacza to, że zgłoszenie celne składane będzie przez h-c, w jego imieniu, ale na rzecz Spółki. H nie podjęła jeszcze decyzji odnośnie wyboru metody rozliczania importu towarów. Rozważa możliwość zastosowania dwóch sposobów tj.

1. procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit b lub c rozporządzenia rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 str. 1, z późn. zm., Dz. Urz. UE polskie wydanie specjalne rozdz. 2 T. 4, str. 307), przy korzystaniu z której możliwe jest rozliczanie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów lub
2. składania klasycznych zgłoszeń celnych, w których spółka obowiązana będzie do obliczenia i wykazania kwoty należnego podatku z uwzględnieniem obowiązujących stawek.

• nabywcami towarów dostarczanych za wynagrodzeniem na terenie kraju będą spółki kapitałowe prawa handlowego tj. podmioty zorganizowane w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych, posiadające na terytorium Polski siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności oraz zarejestrowane w Polsce jako czynni podatnicy podatku VAT.

• prawo do dysponowania towarami jak właściciel klienci spółki będą nabywali dopiero w momencie wydania im towarów w wykonaniu umowy sprzedaży.

• w ramach swojej działalności Spółka dokonywać będzie też zakupów towarów i usług na terytorium kraju, które wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakupy te będą bezspornie i bezpośrednio związane z działalnością Spółki. Dla potrzeb dokonywanych zakupów Spółka posługiwać się będzie polskim numerem VAT, który uwidaczniany będzie na otrzymywanych fakturach zakupowych.
  
  

Zważywszy powyższe Spółka zastanawia się nad możliwością przeniesienia obowiązku wynikającego z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54 poz. 535 z późn. zm., dalej ustawa o VAT) do dokonywania rozliczeń podatku należnego związanego z dostawą towarów dokonywaną na terytorium kraju na nabywców zgodnie z tzw. odwróconym mechanizmem rozliczania podatku (ang. reverse charge mechanizm).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów przez spółkę nieposiadającą na terytorium kraju siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania, zarejestrowaną w Polsce jako podatnik podatku VAT, możliwe będzie uznanie nabywców towarów dostarczanych przez spółkę za podatników zobowiązanych do rozliczenia podatku VAT z tytułu zawartych transakcji w sytuacji, gdy podatek VAT nie zostanie rozliczony przez dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju czynnego podatnika VAT...
2. Czy, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1 Spółka będzie miała prawo, zgodnie z art. 87 ustawy o VAT, do zwrotu na rachunek bankowy kwoty podatku naliczonego z tytułu nabytych lub zaimportowanych w Polsce towarów i usług w terminie 60 dni...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

PYTANIE 1

W celu odpowiedzi na pytanie 1 należy rozstrzygnąć, czy w przytoczonym stanie faktycznym ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i 5 ustawy o VAT nabywca staje się podatkiem z tytułu dokonanej na jego rzecz dostawy towarów, jeśli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. nabywca towarów jest podatnikiem podatku VAT posiadającym na terenie kraju swoją siedzibę,
2. dokonującym dostawy towarów jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138,
3. dokonujący dostawy towarów nie rozliczy podatku należnego.
   
   

Ad. A)

Wszyscy nabywcy towarów, dostarczanych przez Spółkę na terytorium kraju za wynagrodzeniem, będą podatnikami VAT posiadającymi siedzibę w Polsce. Zatem pierwszy z wymienionych wyżej warunków zostanie spełniony.

Ad. B)

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Spółka nie posiada ani nie będzie posiadać w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Spółka nie posiada ani nie będzie posiadać w Polsce personelu ani żadnych urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że również drugi z wymienionych wyżej warunków zastosowania tzw. „reverse charge” zostanie w przedstawionym stanie faktycznym spełniony.

Ad. C)

W ramach swojej działalności gospodarczej H dokonywać będzie w Polsce m.in. odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, eksportu towarów, importu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Działania te, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1,2,3 i 5 ustawy o VAT, stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Co się tyczy dokonywanej na terytorium Polski dostawy zaimportowanych uprzednio towarów, zasadą jest, że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą. Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ustawy o VAT, ustawodawca dopuszcza możliwość uznania za podatnika także inne podmioty. I tak, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138. W świetle powyższego, w przypadku nabycia przez kontrahentów Spółki towarów można wskazać dwóch podatników tj.:

1. Spółkę (na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT) oraz
2. Nabywców (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT).
   
   

Nie można jednak doprowadzić do sytuacji, w której jedna transakcja zostanie dwukrotnie opodatkowana tym samym podatkiem przez dwie strony transakcji.

W konsekwencji, wnioskując z przeciwieństwa, zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, który stanowi, iż art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT nie stosuje się w odniesieniu do transakcji, do których podatek VAT należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów. Z uwagi na powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku gdy nie wykaże ona podatku należnego na fakturze sprzedaży z tytułu dostawy krajowej, nabywca towarów staje się podatnikiem VAT z tytułu dokonanej dostawy. Oznacza to, iż w takim przypadku Spółka nie będzie traktowana jako podatnik z tytułu tej dostawy i nie będzie zobowiązana do wykazania należnego VAT.

Stanowisko takie zostało zaprezentowane również w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w warszawie nr IPPP2/443-1580/08-2/BM z dnia 17 grudnia 2008 r. i nr IPPP2/443-1717/08-4/AS z dnia 19 lutego 2009 r. oraz interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-929b/08/MN z dnia 5 lutego 2009 r., w której stwierdza się dodatkowo, że w tym przypadku bez znaczenia pozostaje również fakt, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik dla potrzeb podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie uznania nabywcy towarów za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT należnego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ust. 2 tego artykułu stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla rozstrzygnięcia kwestii określenia podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT w badanej sprawie kluczowe znaczenie ma art. 17 ww. ustawy. Należy podkreślić, że z dniem 1 stycznia 2010 r. brzmienie art. 17 ustawy uległo zmianie na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.10.2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 195, poz. 1504).

W myśl obowiązującej od 1 stycznia 2010 r. treści art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W myśl art. 17 ust. 1a przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

W myśl art. 17 ust. 5 cyt. ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się:

1. jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6;
2. do dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, jeżeli nabywcą jest podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 6 ustawy, przepisu ust. 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż podatnikami podatku VAT, oprócz podmiotów wymienionych w art. 15 ustawy, są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Zatem w pewnych przypadkach ustawodawca przewiduje, że z tytułu wykonania danej dostawy towarów, podatnikiem staje się ich nabywca. W odniesieniu do dostaw towarów, ustawodawca zawarł pewne warunki, spełnienie których umożliwia uznanie nabywcy towarów za podatnika podatku VAT. Warunki te określone zostały w art. 17 ust. 5 ustawy.

W myśl powyższych zasad, w przypadku dostawy towarów na terenie kraju, jeżeli dostawca towarów nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju nie rozliczy podatku należnego - do jego rozliczenia zobowiązany jest nabywca towarów jeżeli jest on podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającym siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osobą prawną niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadającą siedzibę na terytorium kraju.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka posiadająca siedzibę w Belgii jest podmiotem zagranicznym, zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług m.in. w Belgii i w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza sprzedawać swoje towary kontrahentom z Polski, tj. spółkom mającym siedzibę w kraju i będącym podatnikami podatku VAT. Nabywcami towarów dostarczanych za wynagrodzeniem na terenie kraju będą spółki kapitałowe prawa handlowego tj. podmioty zorganizowane w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych, posiadające na terytorium Polski siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności oraz zarejestrowane w Polsce jako czynni podatnicy podatku VAT. Prawo do dysponowania towarami jak właściciel, klienci spółki będą nabywali dopiero w momencie wydania im towarów w wykonaniu umowy sprzedaży. W ramach swojej działalności Spółka dokonywać będzie też zakupów towarów i usług na terytorium kraju, które wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakupy te będą bezspornie i bezpośrednio związane z działalnością Spółki. Dla potrzeb dokonywanych zakupów Spółka posługiwać się będzie polskim numerem VAT, który uwidaczniany będzie na otrzymywanych fakturach zakupowych. Spółka nie posiada ani nie będzie posiadać w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Spółka nie posiada ani nie będzie posiadać w Polsce personelu ani żadnych urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że jeżeli podatek VAT z tytułu dostawy towarów na terytorium Polski nie zostanie rozliczony przez Spółkę – dokonującą dostawy towarów na terytorium kraju czynnego podatnika VAT – możliwe jest uznanie nabywcy towarów za podatnika zobowiązanego do rozliczenia tego podatku (jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju).

Kwestia prawa Spółki do zwrotu podatku naliczonego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji nr IPPP1-443-1078/09-3/JL.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.