Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP3-443-1206/09-2/IB
Data
2010.03.02
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Słowa kluczowe
fundusz świadczeń socjalnych
świadczenia na rzecz pracowników
zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
Istota interpretacji
Czy administrowanie funduszem socjalnym jest czynnością pozostającą poza zakresem ustawy o VAT i tym samym podatnik nie powinien płacić podatku VAT od kosztu własnej usługi transportowej i wystawiać z tego tytułu faktury VAT dla ZFŚS, lecz inny dokument księgowy np. PK - polecenie księgowania na kwotę brutto, będącą równowartością poniesionych kosztów transportu - usługi własnej? Czy też dla ZFŚS należy wystawić fakturę VAT i tym samym powinien zostać zapłacony podatek VAT z tytułu poniesionych przez „X” kosztów transportu usługi własnej?
Wniosek ORD-IN
412 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.12.2009r. (data wpływu 18.12.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług własnych finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18.12.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług własnych finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca dokonuje odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych i prowadzi dla niego odrębny rachunek bankowy. Zakupy finansowane z ZFŚS obciążają go wartością brutto, czyli podatek VAT naliczony nie podlega odliczeniu. W ramach akcji na rzecz pracowników, Wnioskodawca planuje zorganizować wycieczkę krajową, częściowo sfinansowaną z ZFŚS a częściowo z odpłatności pracowników. Transport zostanie wykonany w ramach usługi własnej Wnioskodawcy, a jego koszt pokryty zostanie w całości z ZFŚS.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy administrowanie funduszem socjalnym jest czynnością pozostającą poza zakresem ustawy o VAT i tym samym podatnik nie powinien płacić podatku VAT od kosztu własnej usługi transportowej i wystawiać z tego tytułu faktury VAT dla ZFŚS, lecz inny dokument księgowy np. PK - polecenie księgowania na kwotę brutto, będącą równowartością poniesionych kosztów transportu - usługi własnej... Czy też dla ZFŚS należy wystawić fakturę VAT i tym samym powinien zostać zapłacony podatek VAT z tytułu poniesionych przez „X” kosztów transportu usługi własnej...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie art. 8 ust. 2 nowej ustawy o podatku od towarów i usług przedmiotem opodatkowania jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, m.in. na cele osobiste podatnika, jego pracowników lub byłych pracowników, itp. jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia w całości lub w części kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami. Zakupy usług (towarów) finansowany z ZFŚS nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w świetle przepisów o podatku dochodowym, a zatem Podatnikowi nie służy prawo odliczenia podatku naliczonego (art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług). Świadczenie finansowane w całości z w/w funduszu i przekazane nieodpłatnie na rzecz pracowników jest neutralne z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ czynność ta nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem (art. 8 ust. 2 cyt. ustawy). Potwierdza to wyrok NSA z dnia 2.09.2008 r. sygn. akt I FSK 1076/07. Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym wyżej zdarzeniu gospodarczym brak jest podstaw do opodatkowania świadczeń z Funduszu podatkiem należnym VAT i tym samym wystawiania faktury VAT. W takim przypadku wnioskodawca powinien obciążyć Fundusz na podstawie dokumentu wewnętrznego np. PK na kwotę będącą równowartością poniesionych kosztów brutto.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: - przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Jak stanowi art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług. Przedmiotem działania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) jest, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ZFŚS, finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych. Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej (rzeczowej lub finansowej), a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. W myśl pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu. Fundusz ten, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o ZFŚS, tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych. Ponadto, zasoby Funduszu zwiększają dochody, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o ZFŚS. Wśród nich wskazano m.in. wpływy z opłat pobieranych od osób i jednostek organizacyjnych korzystających z działalności socjalnej, o której mowa w art. 2 pkt 1 oraz wpływy z oprocentowania pożyczek udzielonych na cele mieszkaniowe. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS, przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat do Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. Jak stanowi ust. 2 cyt. przepisu, zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalonym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Powyższe wskazuje, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz pracownika, i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz załogi pracodawcy i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest kolektywnym prawem załogi. W myśl natomiast art. 10 i art. 12 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca opisał, iż w ramach akcji na rzecz pracowników, planuje zorganizować wycieczkę krajową, częściowo sfinansowaną z ZFŚS a częściowo z odpłatności pracowników. Transport zostanie wykonany w ramach usługi własnej Wnioskodawcy, a jego koszt pokryty zostanie w całości z ZFŚS. Powołany powyżej art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż opodatkowaniu VAT nie podlegają jedynie nieodpłatne świadczenia usług związane z prowadzonym przedsiębiorstwem lub świadczenia niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, przy nabyciu których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Finansowany z ZFŚS transport dla pracowników nie jest związany z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż fundusz ten jest tworzony na podstawie odrębnych przepisów w celu przeznaczenia go na cele socjalne. W konsekwencji finansowanie ze środków ZFŚS określonej we wniosku działalności socjalnej nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów i świadczenia usług z uwagi na fakt, iż nie zostaną spełnione dyspozycje wynikające z art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy. W związku z tym kwota przekazana z ZFŚS na dofinansowanie usługi transportu świadczonej na rzecz pracowników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem nieodpłatne świadczenie usług przez pracodawcę na rzecz pracowników nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Natomiast świadczenie usługi za częściową odpłatnością stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, czynność podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według stawek obowiązujących dla świadczenia usług, jednak tylko w części, która opłacana jest przez pracownika. Reasumując, transport wykonywany przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników, którego koszt zostanie w całości pokryty z ZFŚS nie podlega opodatkowaniu. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast w myśl ust. 4 cyt. artykułu podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, że w przypadku części dopłacanej przez podatnika nie można wystawić faktury wewnętrznej. Prawidłowym dokumentem jest faktura VAT wystawiona z uwzględnieniem zasady wyrażonej w ww. art. 106 ust. 4 ustawy o VAT. Natomiast w kwestii dokumentowania opisanej we wniosku usługi transportu finansowanej z ZFŚS nie powinno być to potwierdzane fakturą VAT wewnętrzną ani żadnym innym dokumentem, o którym mowa w ustawie o VAT.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
|