INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym w dniach 29 i 30 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednym ze spadkobierców ustawowych spadku po rodzicach: ojcu zmarłym w dniu 8 maja 1944 r. i matce zmarłej dnia 11 września 1967 r. Orzeczenie sądu stwierdzające nabycie spadku uprawomocniło się w dniu 4 czerwca 2009 r. Zainteresowany wskazuje, że spadkodawcy nie pozostawili testamentu oraz, że spadku nie stanowi gospodarstwo rolne, lecz dwie nieruchomości mieszkalne i działki gruntu. Wnioskodawca informuje również, że wartość spadku jest wyższa od kwoty ustawowo wolnej od podatku jak również, że nie posiada dowodu uiszczenia podatku od spadku w przeszłości. Ponadto Zainteresowany wskazuje, że nie sprawuje władztwa nad spadkiem.

W piśmie z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 30 października 2009 r. ) Wnioskodawca informuje, że przedmiotem złożonego przez Niego wniosku jest jedynie podatek od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie przez Wnioskodawcę spadku po rodzicach zwolnione jest od podatku od spadków na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, tzn. po złożeniu w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia stosownego zeznania podatkowego, czy na podstawie innych przepisów, w tym o przedawnieniu roszczeń podatkowych...

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest zgodnie z ww. pismem Wnioskodawcy odpowiedź na powyższe pytanie wyłącznie w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro spadek po rodzicach nabył w drodze dziedziczenia ustawowego, orzeczenie sądu stwierdzające nabycie spadku uprawomocniło się w dniu 4 czerwca 2009 r. oraz w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się tego postanowienia zgłosi ten fakt właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na formularzu SD-Z2, to zgodnie z art. 4a cyt. wyżej ustawy jest zwolniony od podatku od spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) stanowi, że do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

W związku z powyższym stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. - podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Z kolei zgodnie z treścią art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. - obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych i powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4 zd. 1 ww. ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Zauważyć należy, że w sytuacji, gdy ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje daty nabycia własności rzeczy i praw majątkowych tytułem spadku należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) regulującymi sprawy spadkowe.

W myśl art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, który z kolei z mocy przepisu art. 924 Kodeksu cywilnego otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Jeśli zatem rodzice Wnioskodawcy zmarli: w dniu 8 maja 1944 r. i w dniu 11 września 1967 r. to Zainteresowany jako ich spadkobierca nabył spadki po nich w tych datach. Zatem wskazana przez Wnioskodawcę data prawomocności postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku - 4 czerwca 2009 r. nie jest datą nabycia spadku, a datą powstania obowiązku podatkowego (art. 6 ust. 4 zd. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Mając na uwadze powyższe, art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, który obowiązuje od 1 stycznia 2007 r. w sytuacji Wnioskodawcy nie ma zastosowania. Nabycie spadku następuje bowiem nie na podstawie orzeczenia sądu, a z mocy prawa (art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego). W konsekwencji opodatkowanie spadku nabytego w 1944 r. i 1967 r. pomimo powstania obowiązku podatkowego w 2009 r., nastąpi według zasad obowiązujących do końca 2006 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.