INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.12.2009r.(data wpływu 24.12.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania art. 5, art. 7, art. 9, art. 16 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 12 ust. 3a, art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w świetle art. 23 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz z uwzględnieniem umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.12.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo zastosowała się do regulacji wynikających z art. 5, art. 7, art. 9, art. 16 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 12 ust. 3a, art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w świetle art. 23 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz z uwzględnieniem umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Grupa O S.A. (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży cementu. Spółka posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym Spółka podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka zamierza założyć spółkę nie posiadającą osobowości prawnej z siedzibą w Królestwie Niderlandów (tj.w Holandii, dalej: holenderska spółka osobowa) (w formie tzw. besloten commanditaire vennootschap) i tym samym stać się jednym ze wspólników tej spółki. Zgodnie z holenderskim prawem, holenderska spółka osobowa nie jest osobą prawną. Drugim, obok Spółki wspólnikiem holenderskiej spółki osobowej będzie spółka holenderska (powiązana lub nie ze Spółką), będąca osobą prawną mającą siedzibę oraz zarząd w Holandii i będąca holenderskim rezydentem podatkowym (dalej: Drugi Wspólnik). Drugi Wspólnik będzie prowadził sprawy holenderskiej spółki osobowej oraz ją reprezentował. Odpowiedzialność Drugiego Wspólnika za zobowiązania holenderskiej spółki osobowej będzie nieograniczona, podczas gdy odpowiedzialność Spółki za zobowiązania holenderskiej spółki osobowej będzie ograniczona.

Możliwe jest ponadto, że wspólnikami w holenderskiej spółce osobowej - obok Spółki Drugiego Wspólnika - będą również inne podmioty, w tym spółki z grupy kapitałowej, do której należy Spółka (dalej: Pozostali Wspólnicy).

Spółka oraz Drugi Wspólnik (a także Pozostali Wspólnicy, jeżeli tacy wystąpią) wniosą wkłady pieniężne do holenderskiej spółki osobowej i ich udział w zysku holenderskiej spółki osobowej będzie proporcjonalny do wniesionych wkładów. Przewidywane jest, że Spółka (wraz z Pozostałymi Wspólnikami, jeżeli tacy wystąpią) będą w sumie mieli większość udziału w holenderskiej spółce osobowej. Spółka może sfinansować swój wkład ze środków własnych lub poprzez pożyczkę lub kredyt Zgodnie z umową holenderskiej spółki osobowej, przenoszenie udziałów w spółce lub tworzenie nowych udziałów podlega ograniczeniom (tj. wymaga zgody wszystkich wspólników). Przedmiotowa holenderska spółka osobowa zgodnie z holenderskim prawem podatkowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie jest traktowana jako osoba prawna, a zatem nie posiada statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. W takiej sytuacji, w myśl prawa holenderskiego, zyski holenderskiej spółki osobowej są przypisywane jej wspólnikom i opodatkowane jako zyski wspólników.

Decyzje dotyczące działalności holenderskiej spółki osobowej będą podejmowane podczas spotkań mających miejsce w jej siedzibie w Holandii. Holenderska spółka osobowa będzie miała do dyspozycji wynajęte biuro w Holandii.

Spółka stanie się wspólnikiem holenderskiej spółki osobowej w celu dokonywania inwestycji na amerykańskim rynku kapitałowym. Holenderska spółka osobowa zbuduje portfel inwestycyjny poprzez nabycie (lub objęcie) obligacji skarbowych, w tym amerykańskich obligacji skarbowych, w stosunku do których możliwe jest wydzielenie części odsetkowej (kuponu odsetkowego).

Zgodnie z prawem amerykańskim, obligacje skarbowe z kuponami odsetkowymi są papierami wartościowymi dającymi posiadaczowi prawo do otrzymania nominalnej wartości obligacji po upływie określonego czasu (zazwyczaj wieloletniego) oraz otrzymywania wyrażonej w kuponach odsetkowych wartości odsetek w określonej dacie ich płatności. W dacie nabycia przedmiotowych obligacji ich cena obejmować może wartość narosłego kuponu. Dodatkowo, w ramach niektórych emisji kupony odsetkowe mogą zostać „oderwane” tzn. prawnie odłączone, a następnie być samodzielnie przedmiotem obrotu na rynku kapitałowym (podlegają między innymi odrębnej rejestracji giełdowej). Część kapitałowa obligacji, po odłączeniu od niej wszystkich kuponów odsetkowych, daje jej posiadaczowi wyłącznie prawo do otrzymania w dacie wykupu wartości nominalnej obligacji (wartość ta nie zawiera już kuponów odsetkowych). Taki amerykański papier wartościowy może być przedmiotem obrotu niezależnie od odłączonych kuponów odsetkowych.

Spółka liczy na osiągnięcie zysków ze wzrostu wartości portfela inwestycyjnego. W celu sfinansowania nabycia (lub objęcia) części obligacji holenderska spółka osobowa, obok wykorzystania posiadanych środków finansowych) może też zaciągnąć pożyczkę lub kredyt Zabezpieczeniem pożyczki/kredytu byłyby nabyte lub objęte obligacje (części kapitałowe / kupony odsetkowe), np. holenderska spółka osobowa może ustanowić zastaw, o cechach odpowiadających depozytowi prawidłowemu lub nieprawidłowemu w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, którego przedmiotem byłyby obligacje. Nabycie lub objęcie obligacji będzie miało miejsce po założeniu holenderskiej spółki osobowej, a więc gdy Spółka będzie już jej wspólnikiem. Następnie, holenderska spółka osobowa dokona wydzielenia części odsetkowej i części kapitałowej obligacji (w stosunku do wszystkich lub części obligacji) oraz dokona sprzedaży części lub całości wydzielonych części kapitałowych obligacji. Po tej transakcji wystąpią, lub mogą wystąpić, następujące transakcje:

1. holenderska spółka osobowa będzie realizować odsetki związane z posiadaniem kuponów odsetkowych, lub
2. holenderska spółka osobowa dokona sprzedaży kuponów odsetkowych, które zostały uprzednio odłączone od części kapitałowych, lub
3. Spółka dokona sprzedaży udziału w holenderskiej spółce osobowej, która nadal będzie właścicielem wydzielonych kuponów odsetkowych oraz części kapitałowych, jeżeli te ostatnie nie zostaną uprzednio sprzedane w całości.
   
   

Holenderska spółka osobowa może wykorzystać część lub całość środków pieniężnych pochodzących z transakcji opisanych w punkcie A lub B powyżej do spłaty części zaciągniętej przez siebie pożyczki/kredytu. Holenderska spółka osobowa może też częściowo ograniczyć ryzyko inwestycji dotyczące wahań rynkowych cen kuponów odsetkowych poprzez zawarcie transakcji pochodnych. W okresie funkcjonowania holenderskiej spółki osobowej, możliwe jest wielokrotne dokonywanie transakcji opisanych powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka powinna stosować zasadę wyrażoną w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tzn. proporcjonalne przypisywanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów z udziału w spółce osobowej w przypadku posiadania udziału w holenderskiej spółce osobowej...
2. Czy i w jakim zakresie polskie przepisy podatkowe znajdą zastosowanie do rozliczenia podatkowego transakcji holenderskiej spółki osobowej, przy założeniu, że wspólnikiem tej spółki jest Spółka...
3. Czy z perspektywy Spółki (podatnika podatku dochodowego od osób prawnych), jako wspólnika holenderskiej spółki osobowej transakcja sprzedaży wydzielonych z obligacji kuponów odsetkowych znajdujących się w bilansie spółki osobowej pozwala na przypisanie tej sprzedaży kosztów podatkowych poniesionych przez holenderską spółkę osobową na nabycie przedmiotowych obligacji i jak należy rozpoznać przychód z tej sprzedaży...
4. Czy z perspektywy Spółki (podatnika podatku dochodowego od osób prawnych), jako wspólnika holenderskiej spółki osobowej, transakcja zbycia wydzielonej z obligacji części kapitałowej pozwala na przypisanie przychodowi z tytułu tej sprzedaży całości wydatków poniesionych przez holenderską spółkę osobową na nabycie tej obligacji...
5. Jak określić przychód ze sprzedaży przez Spółkę udziału w holenderskiej spółce osobowej oraz czy wydatki Spółki na nabycie udziału w holenderskiej spółce osobowej, tj. kwota wkładu pieniężnego wniesionego przez Spółkę do holenderskiej spółki osobowej będą stanowiły koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży udziau w holenderskiej spółce osobowej...
   
   

Pkt 1)

Zdaniem Spółki, w przypadku posiadania udziału w holenderskiej spółce osobowej, Spółka powinna stosować zasadę wyrażoną w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. proporcjonalne (do posiadanego przez Spółkę udziału w holenderskiej spółce) przypisywanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów z udziału w spółce osobowej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa o PDOP), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Zasadę tą na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy o POOP stosuje się odpowiednio również do rozliczania kosztów uzyskania przychodu. Z punktu widzenia wykładni literalnej należy stwierdzić, że treść art. 5 ustawy o PDOP nie jest ograniczona wyłącznie do rozliczania przychodów i kosztów polskich spółek osobowych, lecz dotyczy wszelkich spółek osobowych niezależnie od ich lokalizacji. Pośrednim potwierdzeniem takiego wniosku jest przewidziany w art. 5 ust. 1 ustawy o PDOP wyjątek od przewidzianej w tym przepisie zasady (łączenia przychodów i kosztów spółki osobowej z przychodami i kosztami wspólnika) dotyczący spółek osobowych, do których zastosowanie ma art. 1 ust. 3 ustawy o PDOP - przepis ten dotyczy spółek osobowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, jeżeli są one w tym innym państwie traktowane jako osoby prawne i opodatkowane od całości wygenerowanych przez siebie dochodów. Stosując argumentację a contrario, jeżeli spółka osobowa mająca siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa (niż Polska) nie jest traktowana w tym innym państwie jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, przychody i koszty takiej spółki osobowej powinny być łączone z przychodami i kosztami wspólnika polskiego danej spółki osobowej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, holenderska spółka osobowa, w której udział będzie przez Spółkę posiadany, nie spełnia przesłanek art. 1 ust. 3 ustawy o PDDP tzn. nie jest traktowana jako osoba prawna i podatnik podatku dochodowego w Królestwie Niderlandów.

Odesłanie do art. 1 ust. 3 ustawy o PDOP regulującego spółki osobowe zlokalizowane poza terytorium Polski, wyraźnie wskazuje, że ogólna zasada wyrażona w art. 5 ustawy o PDOP znajduje zastosowanie do wszelkich spółek osobowych bez względu na miejsce ich siedziby lub zarządu.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że po nabyciu holenderskiej spółki osobowej, jako wspólnik tej spółki, będzie zobowiązana uwzględniać przychody i koszty tejże spółki jako własne przychody i koszty zgodnie z przypadającym na Spółkę udziałem. Powyższa konkluzja jest również zgodna z postanowieniami konwencji z dnia 13 lutego 2002r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (dalej „Umowa”). Na podstawie art. 23 Umowy, dla celów uniknięcia podwójnego opodatkowania zastosowanie znajdzie tzw. metoda zaliczenia polegająca na opodatkowaniu w Polsce dochodów osiągniętych na terytorium Holandii z jednoczesnym prawem polskiego podatnika od odliczenia podatku dochodowego uiszczonego od tych dochodów w Holandii. W opinii Spółki potwierdza to zatem stanowisko, iż dochody (tzn. przychody i koszty ich uzyskania) holenderskiej spółki osobowej podlegają opodatkowaniu w Polsce, oczywiście w części przypadającej na Spółkę jako polskiego wspólnika.

Pkt 2)

Zdaniem Spółki, nabycie (tu „nabycie” należy rozumieć, jako nabycie przez Spółkę udziału w holenderskiej spółce osobowej przy założeniu przez Spółkę holenderską spółki osobowej (zgodnie z pismem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) przez nią udziału w holenderskiej spółce osobowej będzie oznaczało, że Polska uzyska jurysdykcję podatkową w zakresie ustalania zakresu opodatkowania Spółki w odniesieniu do przychodów i kosztów generowanych przez holenderską spółkę osobową. Z faktu obowiązywania zasady wyrażonej w art. 5 ustawy o PDOP wynika wniosek, że polska ustawa o PDOP będzie regulować wszystkie kwestie wiążące się z przychodami i kosztami generowanymi przez amerykańską spółkę osobową o ile mają one wpływ na opodatkowanie Spółki podatkiem dochodowym w Polsce (a zatem w zakresie udziału Spółki w holenderskiej spółce osobowej). Skoro w omawianym kontekście Polska ma prawo opodatkowania dochodów holenderskiej spółki osobowej to polska ustawa o PDOP powinna być przesądzająca m.in. w zakresie:

• zdefiniowania pojęcia „dochód” i „strata” oraz sposobu ich opodatkowania/rozliczania w podatku dochodowym,

• zdefiniowania pojęcia „przychód” i określenia momentu jego powstania dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce,

• zdefiniowania pojęcia „koszt uzyskania przychodu” i określenia momentu jego rozpoznania dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce.
  
  

Tym samym, holenderskie regulacje podatkowe ani księgowe nie będą miały znaczenia prawnego przy ustalaniu dochodu/straty dla potrzeb opodatkowania Spółki podatkiem dochodowym w Polsce. Wszystkie elementy przychodów i kosztów wykazane (lub niewykazane) bądź aktywowane w ewidencji prowadzonej przez holenderską spółkę osobową będą bowiem — dla potrzeb opodatkowania w Polsce - weryfikowane pod kątem ich zgodności z ustawą o PDOP.

W opinii Spółki, warunkiem, od którego zależy zastosowanie polskiej ustawy o PDOP jest nabycie przez Spółkę udziału w holenderskiej spółce osobowej - przedmiotem zainteresowania ustawy o PDOP jest bowiem określenie pozycji podatkowej Spółki jako polskiego podatnika. W szczególności więc, przy określaniu zakresu zastosowania polskiej ustawy o PDOP należy brać pod uwagę datę zdarzeń istotną z podatkowego punktu widzenia tzn. moment uzyskania przychodów i rozpoznania kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb opodatkowania w Polsce.

Polska ustawa o PDOP będzie zatem miała zastosowanie do tych przychodów generowanych przez holenderską spółkę osobową, których moment uzyskania – zgodnie z ustawą PDOP -przypadnie na okres, w którym Spółka będzie posiadała udział w holenderskiej spółce osobowej oraz do tych kosztów uzyskania przychodów, których moment rozpoznania - zgodnie z ustawą PDOP – przypadnie na ten okres. Konsekwentnie, polska ustawa o PDOP nie będzie miała zastosowania do przychodów generowanych przez holenderską spółkę osobową, których moment uzyskania zgodnie z ustawa PDOP przypadałby na okres, w którym Spółka nie posiada udziału w holenderskiej spółce osobowej i do tych kosztów, których moment rozpoznania zgodnie z ustawą przypadałby na ten okres.

Pkt 3)

Zdaniem Spółki, transakcje zbycia przez holenderską spółkę osobową części odsetkowej obligacji, niezależnie od jej części kapitałowej powinny być rozliczone w następujący sposób: Przychód:

Zgodnie z art. 14 ustawy o PDOP przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, chyba, że bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej. Ponieważ sprzedaż kuponów odsetkowych będzie dokonywana w oparciu o notowania papierów wartościowych na amerykańskim rynku kapitałowym, cena uzyskana przez amerykańską spółkę osobową ze zbycia kuponów odsetkowych będzie ceną rynkową. Z uwagi na to, że transakcje na rynku kapitałowym będą przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez amerykańską spółkę osobową zastosowane znajdzie art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP, zgodnie z którym za datę powstania przychodu należy uznać „dzień zbycia prawa majątkowego”, nie później niż wystawienie rachunku albo uregulowania należności. Przy założeniu, że zbycie kuponów odsetkowych nastąpi w okresie, w którym Spółka będzie posiadała udział w holenderskiej spółce osobowej (a więc po uzyskaniu pozycji wspólnika tej spółki lecz przed ewentualną sprzedażą udziału), przychodem Spółki będzie zatem przypadająca na nią część przychodu holenderskiej spółki osobowej pochodząca z ceny osiągniętej ze zbycia kuponów odsetkowych. Jeśli natomiast zbycie kuponu odsetkowego przez holenderską spółkę osobową nastąpiłoby już po sprzedaży przez Spółkę udziału w holenderskiej spółce osobowej (tj. w okresie, gdy Spółka nie będzie już wspólnikiem holenderskiej spółki osobowej) przychód z takiej sprzedaży nie miałby wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce.

Koszty uzyskania przychodu:

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOP wydatki na nabycie papierów wartościowych stanowią koszt uzyskania przychodu z ich odpłatnego zbycia. Przepis ten ustanawia zasadę rozpoznawania kosztów nabycia papierów wartościowych nie w dacie ich poniesienia, lecz w dacie uzyskania przychodu ze zbycia tych papierów. Należy więc rozstrzygnąć, czy wydatki poniesione przez amerykańską spółkę osobową na nabycie obligacji kuponowej mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu ze zbycia wydzielonych kuponów odsetkowych dokonanego w oderwaniu od zbycia części kapitałowej obligacji (która pozostaje aktywem amerykańskiej spółki osobowej).

Brak jest w tym zakresie szczegółowej regulacji w ustawie o PDOP. Art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOP stanowi o wydatkach na nabycie papierów wartościowych. W chwili ponoszenia wydatku na nabycie obligacji, kupony odsetkowe nie stanowiły odrębnych od obligacji papierów wartościowych — papierem wartościowym była bowiem wyłącznie obligacja. Zgodnie z amerykańskimi przepisami w zakresie programu emisji obligacji (program „STRIPS”) posiadacz amerykańskich obligacji skarbowych może wydzielić w ramach obligacji dwie jej części tj. część kapitałową oraz część odsetkową wyłącznie w drodze zastosowania odpowiedniej procedury. Technicznie może się to odbyć wyłącznie w drodze odrębnej od czynności nabycia obligacji notyfikacji, która może być złożona do stosownego organu (tj. za pośrednictwem brokera lub odpowiedniej instytucji finansowej działającej na podstawie instrukcji posiadacza obligacji). Dopiero po zakończeniu tej procedury nowy numer techniczny jest przyznawany do części odsetkowej obligacji oraz części kapitałowej, co stanowi podstawę dla potencjalnego odrębnego obrotu tymi instrumentami. Warto przy tym zaznaczyć, że część kapitałowa generuje te same prawa, jakie miała obligacja (tzn. zobowiązanie USA do zapłaty kwoty głównej w określonych terminach) z wyłączeniem części kuponów odsetkowych. Spółka zwraca uwagę, że poza zacytowanymi wcześniej przepisami w zakresie rozpoznawania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem papierów wartościowych (obligacji) przepisy ustawy o PDOP nie zawierają regulacji, która w omawianym przypadku pozwalałaby na jakiekolwiek (np. proporcjonalne) alokowanie/rozdzielanie wydatków poniesionych na nabycie obligacji. W szczególności, zdaniem Spółki, nie można więc uznać, że wydatki poniesione przez holenderską spółkę osobową na nabycie kuponów odsetkowych z uwagi na fakt że w chwili nabywania obligacji kupony odsetkowe nie stanowiły odrębnego od części kapitałowej obligacji prawa podlegającego obrotowi. W konsekwencji cała cena nabycia obligacji, nawet w części wynikającej z naliczonych odsetek, stanowi wydatek na nabycie samej obligacji, nie zaś niewyodrębnionego jeszcze w momencie nabycia kuponu odsetkowego. Tym samym można uznać , że koszt nabycia kuponu odsetkowego wynosi zero.

W opinii Spółki, powyższe zagadnienie przedstawiałoby się oczywiście inaczej, gdyby holenderska spółka osobowa nabyła w sposób pierwotny „oderwane” już kupony odsetkowe, a więc nabyła je w momencie, gdy kupony te stanowiły odrębne instrumenty finansowe. Wówczas bowiem wydatki na nabycie kuponów odsetkowych od początku byłyby „wydatkami na nabycie części odsetkowej papierów wartościowych w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOP. W świetle powyższych rozważań, w opinii Spółki, ustawa o PDOP nie pozwala na rozpoznanie jakiejkolwiek części kosztów nabycia obligacji jako kosztów uzyskania przychodu ze zbycia kuponów odsetkowych, które zostały „oderwane” przez amerykańską spółkę osobową już po nabyciu obligacji, gdyż zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi wydatki na nabycie obligacji są przypisane obligacji jako takiej. Zdaniem Spółki przez obligacje należy rozumieć pozostałą po wydzieleniu część kapitałową, z uwagi na fakt, że wyraża ona prawa związane z nabytą obligacją. Tym samym, w przypadku zbycia przez amerykańską spółkę osobową omawianych kuponów odsetkowych, przychód przypadający na Spółkę z ceny zbycia takich kuponów odsetkowych nie będzie pomniejszany o żadną część wydatków poniesionych na nabycie obligacji.

Pkt 4)

Zdaniem Spółki, transakcje zbycia przez amerykańską spółkę osobową części kapitałowej obligacji (przy zastosowaniu mechanizmu wydzielenia obu części tj. części kapitałowej i części odsetkowej obligacji zgodnie z procedurą notyfikacji – opisanych powyżej w pkt 3) w oderwaniu od wcześniej zbytej części odsetkowej podlega następującym zasadom rozliczenia podatkowego:

Przychód:

Zgodnie z art. 14w związku z art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP cena uzyskana ze zbycia części kapitałowej obligacji oparta o notowania amerykańskiego rynku kapitałowego będzie stanowiła przychód Spółki — w przypadającej na Spółkę części - w dacie zbycia obligacji przez amerykańską spółkę osobową.

Koszty uzyskania przychodu:

Na podstawie art. 16 ust 1 pkt 8 ustawy o PDOP, wydatki poniesione przez amerykańską spółkę osobową na nabycie obligacji będą stanowić koszt uzyskania przychodu ze zbycia części kapitałowej obligacji. Dotyczyć to będzie całości wydatków poniesionych przez amerykańską spółkę osobową na nabycie obligacji. Spółka będzie uprawniona do rozpoznania tychże wydatków jako koszty uzyskania przychodów części przypadającej na Spółkę jako wspólnika holenderskiej spółki osobowej (tj. proporcjonalnie do posiadanego przez Spółkę udziału w zysku holenderskiej spółki osobowej).

Zdaniem Spółki bowiem poza zacytowanymi wcześniej przepisami w zakresie rozpoznawania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem papierów wartościowych (obligacji) przepisy ustawy o PDOP nie zawierają regulacji, która w omawianym przypadku pozwalałaby na jakiekolwiek (np. proporcjonalne) alokowanie/rozdzielanie wydatków poniesionych na nabycie obligacji. W szczególności, zdaniem Spółki, nie można uznać, że wydatki poniesione przez amerykańska spółkę osobową na nabycie obligacji są poniesione na nabycie kuponów odsetkowych z uwagi na fakt, że w chwili nabywania obligacji kupony odsetkowe nie stanowiły odrębnego od części kapitałowej obligacji prawa podlegającego obrotowi, oraz, że potencjalna wartość części odsetkowej (tj. wartość rozumiana jako naliczone odsetki) w momencie nabycia obligacji była równa zero. W tym przypadku wydatki poniesione przez amerykańską spółkę osobową na nabycie obligacji stanowić będą koszty uzyskania przychodów przy zbyciu części kapitałowej obligacji, gdyż to część kapitałowa powinna być traktowana dla celów podatkowych jako obligacja, sprzedaż której uprawnia podatnika do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

W konsekwencji, Spółka rozpozna przychód wynikający z przypisania jej przychodów ze zbycia części kapitałowej obligacji przez holenderską spółkę osobową oraz koszt uzyskania przychodów w wysokości przypadającej na Spółkę zgodnie z jej udziałem (jako wspólnika holenderskiej spółki osobowej) części całkowitych historycznych wydatków poniesionych przez holenderską spółkę osobową na nabycie obligacji, z której wydzielono część kapitałową.

Dla zobrazowania sposobu, w jaki zdaniem Spółki, powinny być rozliczane transakcje odrębnego zbycia części kapitałowej obligacji oraz kuponów odsetkowych (powstałych w wyniku dokonanego przez holenderską spółkę osobową wydzielenia z obligacji), Spółka przedstawia poniżej rozliczenie transakcji na przykładzie liczbowym. Poniższy przykład nie operuje na faktycznych kwotach, lecz służy wyłączenie zobrazowaniu sposobu rozliczenia transakcji. Dla uproszczenia poniższego rozliczenia przyjęto, iż cena nabycia obligacji jest równa łącznej cenie zbycia części kapitałowej obligacji oraz wydzielonego z niej kuponu odsetkowego, a udział Spółki w zyskach holenderskiej spółki osobowej wynosi 100%.

1. Cena nabycia obligacji 100
2. Cena zbycia części kapitałowej 60
3. Cena zbycia kuponu odsetkowego 40
4. Efekt podatkowy ze zbycia kuponu odsetkowego to przychód (3) w kwocie 40 (zysk/strata, o których mowa w pkt 4 i 5 zostaną uwzględnione w wyniku podatkowym spółki, pod warunkiem, że zdarzenie opisane w danym punkcie (tj. odpowiednio, zbycie kuponu odsetkowego w pkt 4 oraz zbycie części kapitałowej w pkt 5) będzie miało miejsce w czasie, gdy Spółka będzie wspólnikiem holenderskiej spółki osobowej.
5. Efekt podatkowy ze zbycia części kapitałowej to (2) przychód podatkowy 60 oraz (1) koszt uzyskania przychodu 100 (co daje efektywnie stratę - 40)
   
   

Spółka wskazuje, że powyższe stanowiska, tj. dotyczące pkt 1) 2) 3)i 4) zostały już potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach, o następujących numerach: IPPB3-423-547/07-2/JB z dnia 10.03.2008r., IPPB3-423-785/08-2/JB z dnia 28.08.2008r., IPPB3-423-786/08-2/JB z dnia 28.08.2008r., IPPB3-423-787/08-2/JB z dnia 28.08.2008r., IPPB3-423-788/08-2/JB z dnia 28.08.2008r., IPPB3-423-245/09-2/JB z dnia 16.06.2009r.,oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPB3-423-762/08/MS z dnia 12.11.2008r.

Pkt 5)

Zgodnie z art. 14 ustawy o POOP przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie chyba, że bez uzasadnionej przyczyny cena znacznie odbiega od wartości rynkowej. Zakładając, że cena uzyskana przez Spółkę ze sprzedaży udziału w holenderskiej spółce osobowej nie będzie odbiegała od ceny rynkowej, będzie ona stanowiła przychód Spółki ze sprzedaży udziału w holenderskiej spółce osobowej. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP, za datę powstania tego przychodu należy uznać „dzień zbycia prawa majątkowe go (tu: udziału w holenderskiej spółce osobowej,), nie później niż wystawienie faktury albo uregulowania należności. Zdaniem Spółki wydatki poniesione przez nią na nabycie udziału w holenderskiej spółce osobowej, tj. kwota wniesionego przez Spółkę wkładu oraz ewentualnie inne wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie udziału w holenderskiej spółce osobowej (np. koszty założenia i uruchomienia holenderskiej spółki osobowej, opłaty rejestracyjne, koszty doradztwa związanego z założeniem holenderskiej spółki osobowej, itp.), będą stanowiły koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży przez Spółkę tego udziału i powinny w całości zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu we wskazanej powyżej dacie powstania przychodu ze sprzedaży udziału w holenderskiej spółce osobowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.