2012.03.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1728/11/MS
z 12 marca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011r. (data wpływu 28 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2012r. (data wpływu 2 marca 2012r.), oraz pismami z dnia 8, 9 i 12 marca 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia w oparciu o postanowienia art. 90 ustawy o VAT podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur VAT dokumentujących dokonane przez Wnioskodawcę zakupy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia w oparciu o postanowienia art. 90 ustawy o VAT podatku należnego o podatek naliczony.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2012r. (data wpływu 2 marca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 lutego 2012r. znak: IBPP1/443-1728/11/MS oraz pismami z dnia 8, 9 i 12 marca 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący ponadgimnazjalną szkołą zawodową kształcącą młodzież między innymi w Technikum Gastronomicznym oraz ZSZ kierunek gastronomiczny jest czynnym podatnikiem VAT.

Po ustawowym przejęciu Warsztatów Szkolnych (zlikwidowane gospodarstwo pomocnicze), w ramach szkolenia praktycznego Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną.

W stołówce tej konsumentami są uczniowie, pracownicy szkoły a także osoby z zewnątrz.

W roku bieżącym zawarto umowę z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej o żywienie młodzieży w ramach programu „żywienie w szkole”. Ilość osób żywionych jest zmienna. Na sporządzanie posiłków do wymienionego programu Wnioskodawca otrzymuje zwiększenie środków z Urzędu Miasta. Ta forma usługi (wydanie posiłku) nie jest sprzedażą i nie jest obrotem w rozumieniu ustawy o VAT. Z otrzymanych środków pieniężnych Wnioskodawca rozlicza się z Urzędem Miasta na koniec roku ilością i kosztem wydanych posiłków.

Równocześnie jednak w tej samej stołówce prowadzona jest sprzedaż obiadów dla innych osób podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT. Przy zakupie surowca do sporządzenia posiłków oraz innych materiałów bezpośrednio związanych z usługą Wnioskodawca nie jest w stanie wydzielić z faktur VAT naliczonego dotyczącego sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej VAT. Aby ustalić VAT naliczony podlegający odliczeniu od należnego w deklaracji VAT-7, Wnioskodawca ustala proporcję udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem. Do sprzedaży ogółem Wnioskodawca dodaje wartość wydanych posiłków dla MOPS w cenie zużytego surowca.

Prowadzona przez Wnioskodawcę stołówka nie jest typową stołówką szkolną. Wnioskodawca jest szkołą zawodową o profilu gastronomicznym.

W zupełnie innym budynku (Gimnazjum) w użyczonym lokalu Wnioskodawca prowadzi ogólnodostępną stołówkę. konsumentami Wnioskodawcy są dwie grupy osób:

Osoby posiadające skierowanie z MOPS (w tym uczniowie Gimnazjum i innych szkół);
Inne osoby- mieszkańcy osiedla, emeryci, pracownicy szkoły.

Odnośnie pierwszej grupy - jest to nieodpłatne wydawanie posiłku - zgodnie ze skierowaniem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Na sporządzanie posiłków dla tych osób Wnioskodawca otrzymuje środki pieniężne z Urzędu Miasta w wysokości kosztu surowca (wsad do kotła) w ujęciu jednostkowym. Konsumenci tych obiadów nie dokonują u Wnioskodawcy żadnych płatności. Podpisują jedynie listę, która jest podstawą do rozliczenia się z otrzymanych środków z MOPS.

Druga grupa konsumentów to osoby (około 50 osób), które kupując obiad płacą pełną jego wartość. Sprzedaż ta jest rejestrowana w kasie fiskalnej. Wnioskodawca nie stosuje żadnych ulg dla pracowników ani innych osób.

Wnioskodawca codziennie sporządza około 120 obiadów, z tego około 50 pełnopłatnych opodatkowanych stawką 8%VAT, oraz około 70 obiadów wydawanych na listę MOPS.

Przy zakupie surowca do sporządzania posiłków oraz innych materiałów bezpośrednich i kosztów pośrednich, Wnioskodawca nie jest w stanie wydzielić z faktur VAT naliczonego dotyczącego sprzedaży opodatkowanej i niepodlegającej VAT (MOPS). Celem rozliczenia VAT naliczonego w 2011r. Wnioskodawca stosował proporcję zgodnie z art. 90 ust. 2 z ustawy o VAT - włączając do obrotu ogółem wartość wydanych posiłków dla MOPS. Następnie Wnioskodawca ustalał wskaźnik dzieląc wartość wydanych posiłków dla MOPS przez obrót ogółem.

Stołówka, o której mowa we wniosku nie jest stołówką szkolną w rozumieniu art. 67a ustawy o oświacie.

Osobami korzystającymi z obiadów w ramach umowy z MOPS są:

uczniowie gimnazjum,
osoby dorosłe z terenu osiedla objęte programem żywienia MOPS.

Na realizację umowy i żywienie ww. osób z MOPS Wnioskodawca otrzymuje środki pieniężne (dotację) z Urzędu Miasta w rozdziale pomoc społeczna.

Ponadto w piśmie z dnia 12 marca 2012r. Wnioskodawca stwierdził, że Z. Sz. Nr 1 im. K. E. N. w N. S. oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w N. S. są jednostkami budżetowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęty przez Wnioskodawcę sposób ustalenia proporcji rozliczenia VAT naliczonego dotyczącego sprzedaży opodatkowanej i obrotu nie podlegające VAT jest prawidłowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT Wnioskodawca przyjął zasadę proporcjonalnego rozliczania VAT naliczonego.

W sytuacji Wnioskodawcy nie jest możliwe rozdzielenie na fakturze za zakupione mięso, warzywa i inne produkty części VAT do potencjalnej sprzedaży opodatkowanej. Codziennie planowanych jest około 120 obiadów, z tego około 50 opodatkowanych a około 70 (liczba zmienna) finansowana dotacją z MOPS.

Zasadnym więc jest ustalenie proporcji wg wzoru art. 90 ust. 3 ustawy.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwość, czy jego sposób ustalania proporcji poprzez włączenie do obrotów ogółem wartości wydanych posiłków w cenie zużytego surowca, niebędącego obrotem w rozumieniu ustawy o VAT jest prawidłowe? Czy Wnioskodawca powinien zastosować inny klucz lub schemat ustalania proporcji VAT naliczonego podlegającego odliczeniu od VAT należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei, w myśl z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a powołanej ustawy.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w wersji obowiązującej do dnia 31 marca 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast od dnia 1 kwietnia 2011r., zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zgodnie z 146a pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

jednostkami budżetowymi,
samorządowymi zakładami budżetowymi,
jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

-z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Obowiązujące od dnia 6 kwietnia 2011r. ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) zawiera w § 7 ust. 1 pkt 1, łącznie z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia, regulację dotyczącą usług związanych z wyżywieniem w identycznym brzmieniu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący ponadgimnazjalną szkołą zawodową kształcącą młodzież między innymi w Technikum Gastronomicznym oraz ZSZ kierunek gastronomiczny jest czynnym podatnikiem VAT.

Po ustawowym przejęciu Warsztatów Szkolnych (zlikwidowane gospodarstwo pomocnicze), w ramach szkolenia praktycznego Wnioskodawca prowadzi ogólnodostępną stołówkę.

Stołówka, o której mowa we wniosku nie jest stołówką szkolną w rozumieniu art. 67a ustawy o systemie oświaty.

W stołówce tej konsumentami są uczniowie, pracownicy szkoły a także osoby z zewnątrz.

W roku bieżącym Wnioskodawca zawarł umowę z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej o żywienie młodzieży w ramach programu „żywienie w szkole”. Ilość osób żywionych jest zmienna.

Konsumentami Wnioskodawcy są dwie grupy osób:

Osoby posiadające skierowanie z MOPS;
Inne osoby- mieszkańcy osiedla, emeryci, pracownicy szkoły.

Osobami korzystającymi z obiadów w ramach umowy z MOPS są:

uczniowie gimnazjum,
osoby dorosłe z terenu osiedla objęte programem żywienia MOPS.

Równocześnie w tej samej stołówce prowadzona jest sprzedaż obiadów dla innych osób podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Ponadto jak wynika z pisma z dnia 12 marca 2012r. Wnioskodawca jak i Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej są jednostkami budżetowymi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w oparciu o zawartą umowę usługi przygotowania posiłków dla wskazanych we wniosku uczniów gimnazjum oraz osób dorosłych z terenu osiedla objętych programem żywienia MOPS.

W przedmiotowym zakresie określone zachowanie się Wnioskodawcy (przygotowanie wskazanych posiłków) na rzecz innego podmiotu (Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej), które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego (zawartej przez Wnioskodawcę umowy z MOPS), wskazuje w sposób oczywisty na istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą) wskazanej usługi, jak również podmiotu świadczącego usługę (Wnioskodawcy). W konsekwencji przedmiotowe zachowanie Wnioskodawcy mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług. Jednocześnie przygotowanie wskazanych posiłków na rzecz MOPS jest świadczeniem odpłatnym na co wskazują stwierdzenia Wnioskodawcy, że na sporządzanie posiłków dla tych osób Wnioskodawca otrzymuje środki pieniężne w wysokości kosztu surowca (wsad do kotła) w ujęciu jednostkowym.

Zatem przygotowanie posiłków dla wskazanych we wniosku uczniów gimnazjum oraz osób dorosłych z terenu osiedla objętych programem żywienia MOPS stanowi w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT odpłatne świadczenie usług.

Jak już uprzednio stwierdzono obrotem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zatem w przedmiotowej sprawie kwotą należną z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę posiłków na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej będzie kwota obejmująca koszt surowca (wsad do kotła) przypadający na sporządzone na rzecz MOPS posiłki.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że sprzedaż posiłków, przygotowywanych w stołówce Wnioskodawcy, będzie dokonywana na rzecz innej jednostki budżetowej (Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej) to będzie ona korzystała, na mocy § 13 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ze zwolnienia z podatku VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii sprzedaży w stołówce obiadów na rzecz pozostałych osób mieszkańców osiedla, emerytów, pracowników szkoły to stwierdzić należy, że sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku VAT, tj. 8% – pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56.

Jednocześnie z treści Wniosku wynika, że Wnioskodawca codziennie sporządza około 120 obiadów, z tego około 50 pełnopłatnych opodatkowanych stawką 8%VAT, oraz około 70 obiadów wydawanych na listę MOPS.

Przy zakupie surowca do sporządzania posiłków oraz innych materiałów bezpośrednich i kosztów pośrednich, Wnioskodawca nie jest w stanie wydzielić z faktur VAT naliczonego dotyczącego sprzedaży opodatkowanej i sprzedaży na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Celem rozliczenia VAT naliczonego w 2011r. Wnioskodawca stosował proporcję zgodnie z art. 90 ust. 2 z ustawy o VAT - włączając do obrotu ogółem wartość wydanych posiłków dla MOPS. Następnie Wnioskodawca ustalał wskaźnik dzieląc wartość wydanych posiłków dla MOPS przez obrót ogółem.

Wnioskodawca w związku z powyższym ma wątpliwości czy przysługuje mu częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wskazane zakupy przy zastosowaniu proporcji wg wzoru określonego w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, przy założeniu, że proporcję ustala poprzez włączenie do obrotu ogółem wartości wydanych posiłków w cenie zużytego surowca.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące, zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług, całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Z powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że ustawodawca wyłączył z prawa do odliczenia podatku naliczonego te zakupy towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku, bądź niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, w myśl art. 90 ust. 5 ustawy, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Ponadto, w świetle art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przy zakupie surowca do sporządzania posiłków oraz przy zakupie innych materiałów bezpośrednich i kosztów pośrednich, nie jest w stanie wydzielić z faktur VAT podatku naliczonego dotyczącego sprzedaży opodatkowanej i sprzedaży na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Z cytowanych wyżej regulacji art. 90 ustawy o VAT wynika, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót.

Natomiast obrotem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak zostało już stwierdzone Wnioskodawca dokonuje sprzedaży zwolnionej posiłków na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej oraz sprzedaży opodatkowanej na rzecz pozostałych osób mieszkańców osiedla, emerytów, pracowników szkoły. W przedmiotowej sprawie występuje zatem obrót zarówno z tytułu czynności opodatkowanych jak i z tytułu czynności zwolnionych z opodatkowania.

W konsekwencji Wnioskodawca celem określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego będzie zobowiązany do ustalenia proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2, zgodnie z postanowieniami art. 90 ust. 3 ustawy o VAT przyjmując do jej wyliczenia udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (sprzedaż opodatkowana na rzecz mieszkańców osiedla, emerytów, pracowników szkoły), w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (sprzedaż na rzecz mieszkańców osiedla, emerytów, pracowników szkoły), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (sprzedaż na rzecz MOPS).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z prowadzoną działalnością przysługuje mu częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji wg wzoru określonego w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin