INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.12.2009 r. (data wpływu 28.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu składek ubezpieczeniowych opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu składek ubezpieczeniowych opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Spółka z o.o. planuje stworzenie swoim pracownikom programu motywacyjnego, będącego planem finansowego premiowania w oparciu o staż pracy, w formie ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym („Program Motywacyjny”). W związku z tym Spółka rozważa zawarcie z towarzystwem ubezpieczeń („Towarzystwo”) umowy ubezpieczenia na życie związanej z funduszem kapitałowym, o której mowa w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej („Umowa Ubezpieczenia”). Umowa Ubezpieczenia będzie umową na rzecz osoby trzeciej, a jej stronami będą Towarzystwo jako ubezpieczyciel, oraz Spółka, jako ubezpieczający.

Uprawnionymi do ubezpieczenia będą pracownicy zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Umowa Ubezpieczenia będzie składać się z:

1. umowy podstawowej, obejmującej zakresem grupowe ubezpieczenie na życie, z tytułu której Spółka opłacać będzie składki ubezpieczeniowe, zwane dalej „składką ochronną”; oraz
2. umowy dodatkowej, obejmującej zakresem grupowy ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy („UFK”), z tytułu której Spółka opłacać będzie składki ubezpieczeniowe, zwane dalej „składką inwestycyjną”.
   
   

W przypadku umowy podstawowej, zostanie zapewniona wypłata sumy ubezpieczenia w wysokości określonej w polisie, natomiast w przypadku umowy dodatkowej suma ubezpieczenia będzie zależała od stopy zwrotu z dokonanych przez Towarzystwo inwestycji w trzy fundusze: stabilny, zrównoważony i dynamiczny. Strategia inwestycyjna będzie realizowana zgodnie z regulaminem UFK. Całość składki, zarówno ochronnej jak i inwestycyjnej będzie lokowana w jeden fundusz, przy czym docelowo będzie istniała możliwość podziału składki pomiędzy dowolne fundusze. Pracownik będzie miał prawo do 4 zmian strategii inwestycyjnej w ciągu roku polisy polegającej na możliwości przeniesienia środków z dotychczasowego funduszu na nowo wybrany.

Spółka może zastrzec w ramach zawieranej przez nią Umowy Ubezpieczenia istnienie tylko jednego funduszu, np. stabilnego, w celu ograniczenia ryzyka inwestycyjnego.

Kryteria uprawnienia do ubezpieczenia w zakresie umowy podstawowej i dodatkowej mogą być różne, ale kryterium uprawnienia do UFK musi się zawierać w kryterium uprawnienia do ubezpieczenia w zakresie umowy podstawowej (nie może być szersze).

Każdy pracownik będzie miał również możliwość zadeklarowania dodatkowych składek inwestycyjnych. W takim przypadku składka finansowana przez pracownika będzie potrącana przez Spółkę z jego wynagrodzenia i wpłacana łącznie ze składką inwestycyjną należną od Spółki. Będzie to oznaczało posiadanie przez pracownika dwóch indywidualnych rachunków inwestycyjnych: na jednym rachunku będą zapisywane jednostki pochodzące ze składki inwestycyjnej Spółki („lRl 1”), a na drugim jednostki pochodzące ze składki inwestycyjnej pracownika („lRl 2”).

Wypłata sumy ubezpieczenia będzie dokonywana bezpośrednio przez Towarzystwo na rzecz pracownika i będzie składać się ze:

1. świadczenia ochronnego w wysokości określonej w polisie (umowa podstawowa) oraz
2. świadczenia inwestycyjnego, czyli kwoty środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku jednostek uczestnictwa pracownika (umowa dodatkowa).
   
   

Wypłata sumy ubezpieczenia będzie dokonywana w następujących przypadkach, przy czym pracownik będzie uprawniony do podjęcia decyzji o dalszym utrzymywaniu jednostek uczestnictwa na rachunku:

1. zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego. W zależności od szczegółowych postanowień Umowy Ubezpieczenia zdarzeniem ubezpieczeniowym będzie np. śmierć pracownika, uzyskanie uprawnień emerytalnych lub wcześniejszych uprawnień emerytalnych, uzyskanie uprawnień rentowych;
2. rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem. Dla środków z IRI 1 Spółka zastosuje tzw. vesting, czyli ograniczy prawo do sumy ubezpieczenia w zależności od stażu pracy (np. dla stażu pracy krótszego niż 3 lata - 0% wartości rachunku, co najmniej 3 lata - 50% wartości rachunku, co najmniej 6 lat - 100 % wartości rachunku). Środki nie podlegające wypłacie ze względu na nie osiągnięcie przez pracownika określonego stażu pracy będą automatycznie rozdysponowane pomiędzy rachunki inwestycyjne pozostałych pracowników objętych Programem Motywacyjnym. Środki podlegające wypłacie zostaną pomniejszone o opłatę karną potrącaną przez Towarzystwo w wysokości zależnej od roku ubezpieczenia pojedynczego pracownika, przy czym po pięciu latach opłata karna nie będzie potrącana;
3. rezygnacji z uczestnictwa w UFK. Rezygnacja z uczestnictwa będzie mogła nastąpić tylko w przypadku rezygnacji z ubezpieczenia na życie. Dla środków z IRI 1 Spółka będzie mogła zastosować vesting jak wyżej. Środki podlegające wypłacie zostaną pomniejszone o opłatę karną potrącaną przez Towarzystwo w wysokości zależnej od roku ubezpieczenia pojedynczego pracownika, przy czym po pięciu latach opłata karna nie będzie potrącana;
4. rozwiązania Umowy Ubezpieczenia przez Spółkę. Wypłata środków z IRI 1 będzie dokonywana zgodnie z określonym vestingiem. Środki podlegające wypłacie zostaną pomniejszone o opłatę karną potrącaną przez Towarzystwo w wysokości zależnej od roku ubezpieczenia pojedynczego pracownika, przy czym po pięciu latach opłata karna nie będzie potrącana.
   
   

Zgodnie z postanowieniami Umowy Ubezpieczenia, Spółka nie będzie podmiotem uprawnionym do otrzymania sumy ubezpieczenia. Ponadto, w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto, Umowa Ubezpieczenia będzie wykluczać:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy składki ubezpieczeniowe w zakresie składki na pokrycie kosztów umowy podstawowej wpłacane przez Spółkę stanowić będą dla pracowników objętych Programem Motywacyjnym przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym, czy na Spółce ciążyć będzie obowiązek płatnika z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w związku z opłaceniem składki...
2. Czy składki ubezpieczeniowe w zakresie składki na pokrycie kosztów umowy dodatkowej wpłacane przez Spółkę stanowić będą dla pracowników objętych Programem Motywacyjnym przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dacie faktycznej wypłaty...
3. Czy na Spółce ciążyć będzie obowiązek płatnika z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z opłaceniem składki na pokrycie kosztów umowy dodatkowej...
4. Czy wypłata pracownikom kwot stanowiących nadwyżkę ponad wartość wpłaconych składek inwestycyjnych, stanowi przychód z kapitałów pieniężnych...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi odpowiedź na pytania pierwsze i czwarte w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź na pozostałe pytania, tj. drugie i trzecie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie udzielona w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Składki ubezpieczeniowe w części składki ochronnej stanowić będą przychód pracownika w dacie poniesienia wydatku przez Spółkę, czyli w dacie zapłaty składki w firmie ubezpieczeniowej. Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodem, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W wyniku opłacenia składki ochronnej, pracownik otrzymuje określone świadczenie w postaci objęcia ochroną ubezpieczeniową z tytułu umowy podstawowej. Oznacza to, że bez względu na okoliczności (w szczególności bez względu na to, jak długo pracownik zatrudniony będzie przez Spółkę) pracownik lub osoby uprawnione uzyskają prawo do wypłaty kwoty z tytułu umowy podstawowej ubezpieczenia w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego.

W związku z powyższym, Spółka powinna potraktować składkę ochronną jako element wynagrodzenia pracownika, oraz potrącić z tego tytułu i wpłacić do właściwego urzędu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Stanowisko Spółki w tym zakresie zostało uznane za prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dalej „Organ” w Interpretacji indywidualnej sygn. IPPBI/415-284/09-4/EC, z dnia 16 czerwca 2009 r. dalej „Interpretacja”.

Ad. 4. Zdaniem Spółki ta część wypłaty, która stanowi nadwyżkę ponad wartość wpłaconych składek inwestycyjnych, stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, a konkretnie przychód z tytułu udziałów w funduszach kapitałowych, określone w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT.

Sposób ustalania wysokości dochodu z tego tytułu określa art. 24 ust. 15 ustawy o PIT. W związku z tym, to Towarzystwo (a nie Spółka) będzie zobowiązane, jako płatnik, do obliczenia, pobrania i wpłaty na rachunek właściwego organu podatkowego 19% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, przy czym zobowiązanie Towarzystwa powstanie w momencie dokonywania wypłaty świadczenia inwestycyjnego na rzecz pracowników Spółki. Interpretacja taka została potwierdzona w interpretacji indywidualnej IPPB2/415-1404/08-2/AS.

Z kolei ta część wypłaty, która nie przekracza wartości wpłaconych składek, zgodnie ze stanowiskiem Organu stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Dochodem ze stosunku pracy jest też opłacona składka za pracownika.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka z o.o. planuje stworzenie swoim pracownikom programu motywacyjnego, będącego planem finansowego premiowania w oparciu o staż pracy, w formie ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym. W związku z tym Spółka rozważa zawarcie z towarzystwem ubezpieczeń umowy ubezpieczenia na życie związanej z funduszem kapitałowym, o której mowa w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Umowa Ubezpieczenia będzie umową na rzecz osoby trzeciej, a jej stronami będą Towarzystwo jako ubezpieczyciel, oraz Spółka, jako ubezpieczający.

Uprawnionymi do ubezpieczenia będą pracownicy zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Umowa Ubezpieczenia będzie składać się z:

• umowy podstawowej, obejmującej zakresem grupowe ubezpieczenie na życie, z tytułu której Spółka opłacać będzie składki ubezpieczeniowe, zwane dalej „składką ochronną”; oraz
• umowy dodatkowej, obejmującej zakresem grupowy ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy („UFK”), z tytułu której Spółka opłacać będzie składki ubezpieczeniowe, zwane dalej „składką inwestycyjną”.
  
  

Jak wynika z treści przytoczonych wyżej przepisów, składki ubezpieczeniowe w zakresie składki na pokrycie kosztów umowy podstawowej wpłacane przez Spółkę stanowić będą dla pracowników objętych Programem Motywacyjnym przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym, na Spółce ciążyć będzie obowiązek płatnika z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Stosownie do postanowień art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych - oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zgodnie z art. 24 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Z powyższego wynika, że dochód z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej jest przyporządkowany do konkretnej umowy ubezpieczeniowej zawartej na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej.

Stosownie do treści art. 13 ust. 4 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 ze zm.) w zakresie ubezpieczeń na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, zakład ubezpieczeń jest obowiązany do określenia lub zawarcia w umowie ubezpieczenia wykazu oferowanych ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych oraz regulaminu lokowania środków ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego obejmującego w szczególności charakterystykę aktywów wchodzących w skład tego funduszu, kryteria doboru aktywów oraz zasady ich dywersyfikacji i inne ograniczenia inwestycyjne.

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej przewiduje zatem możliwość zawarcia jednej umowy ubezpieczenia z możliwością inwestowania w kilka funduszy kapitałowych, przy czym wskazuje na konieczność zawarcia w umowie regulaminu lokowania środków ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego.

Tym samym inwestowanie przez Ubezpieczającego, na podstawie umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, we wszystkie lub niektóre fundusze kapitałowe prowadzone przez spółkę jest traktowane jako inwestowanie przez Ubezpieczającego w jeden Ubezpieczeniowy Fundusz Kapitałowy z umową ubezpieczenia na życie.

W rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy dotyczy wszystkich funduszy kapitałowych, w które inwestował ubezpieczający w ramach jednej umowy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym.

Należy ponadto zauważyć, że stwierdzenie Wnioskodawcy, iż ta część wypłaty, która nie przekracza wartości wpłaconych składek, zgodnie ze stanowiskiem Organu stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, nie będzie miała zastosowania w niniejszej sprawie.

Powyższa sytuacja może wystąpić i mieć zastosowanie w sytuacji cesji praw z umowy ubezpieczenia dla pracownika, natomiast z treści wniosku wynika, że składki świadczenia inwestycyjnego opłacanego przez pracodawcę, tj. kwoty środków pieniężnych zgromadzone będą na rachunku jednostek uczestnictwa pracownika. Jak już wcześniej wskazano, w chwili dokonania wykupu z umowy ubezpieczenia przez ubezpieczonego, któremu przysługuje to prawo, wystąpi przychód z kapitałów pieniężnych.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Powyższe oznacza, że na Spółce nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, poboru i wpłaty na rachunek właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty świadczenia inwestycyjnego dokonywane przez Towarzystwo inwestycyjne.

Reasumując:

• Składki ubezpieczeniowe w zakresie składki na pokrycie kosztów umowy podstawowej wpłacane przez Spółkę stanowić będą dla pracowników objętych Programem Motywacyjnym przychód ze stosunku pracy, w związku z tym, na Spółce ciążyć będzie obowiązek płatnika z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
• Wypłata pracownikom kwot stanowiących nadwyżkę ponad wartość wpłaconych składek inwestycyjnych, stanowi przychód z kapitałów pieniężnych.
  
  

Jednocześnie należy stwierdzić, iż powołane przez Spółkę interpretacje indywidualne w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.