Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1804/11/BM
z 20 marca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2011r. (data złożenia w tut. organie 15 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2012r. (data złożenia w tut. organie 12 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania kwot pieniężnych formie dobrowolnych datków w zamian za nabycie przedmiotów wytwarzanych w ramach warsztatów terapii zajęciowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011r. został złożony w tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania kwot pieniężnych formie dobrowolnych datków w zamian za nabycie przedmiotów wytwarzanych w ramach warsztatów terapii zajęciowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 marca 2012r. (data złożenia w tut. organie 12 marca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 marca 2012r. znak: IBPP1/443-1804/11/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

"..." Środowiskowy Dom Samopomocy jest jednostką samorządu terytorialnego realizującą zadania zlecone z zakresu administracji rządowej polegające na świadczeniu usług osobom z zaburzeniami psychicznymi, które w wyniku upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności w celu zwiększenia zaradności i samodzielności życiowej, a także ich integracji społecznej. Usługi świadczone są w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym, terapii zajęciowej, usprawniania fizycznego. W ramach prowadzonej terapii zajęciowej uczestnicy zajęć wykonują prace przy zastosowaniu różnych technik, np. z ceramiki, witrażu, itp., które prezentowane są na organizowanych dwa razy w roku wystawach twórczości. W trakcie wystaw Wnioskodawca pozyskuje od osób fizycznych darowizny pieniężne w formie dobrowolnych datków przeznaczonych na działalność statutową jednostki, w zamian za co darczyńcy otrzymują wybraną przez siebie pracę spośród wszystkich prezentowanych na wystawie. Darowizny pieniężne ewidencjonowane są na listach darczyńców, na których osoby przekazujące datki wpisują kwotę darowizny, datę jej wpłaty oraz poświadczają ten fakt swoim podpisem. Zebrane darowizny wpłacane są na rachunek dochodów budżetowych jednostki, a następnie przekazywane na rachunek bankowy organu prowadzącego, tj. Powiatu . Uchwałą rady Powiatu następuje zwiększenie planu wydatków budżetowych jednostki Wnioskodawcy i Wnioskodawca otrzymuje przekazane uprzednio środki z przeznaczeniem na wydatki związane z realizacją celów statutowych.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca osiąga dochody budżetowe z tytułu prowadzonej działalności statutowej polegającej na świadczeniu usług na rzecz osób z zaburzeniami psychicznymi (tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej), które ponoszą odpłatność za te usługi w wysokości określonej w decyzji administracyjnej wystawionej przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie . Wpłaty są wnoszone w całości na rachunek bankowy Wnioskodawcy a następnie odprowadzane przelewem na konto Powiatu . Z wyciągów bankowych dokumentujących operacje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji dotyczy zapłata, która wpływa na konto Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową - nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego.

Wnioskodawca nie działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536 ze zm.). Podstawą prawną działalności jednostki jest ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362).

Kwoty pieniężne w formie dobrowolnych datków są przekazywane przez darczyńców w formie gotówkowej w trakcie trwania wystaw. Zebrane darowizny pieniężne są wpłacane do kasy Wnioskodawcy po czym na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a następnie z konta Wnioskodawcy są przekazywane przelewem na konto Powiatu .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy darowizny pieniężne od osób fizycznych przeznaczone na działalność statutową Wnioskodawcy w formie dobrowolnych datków należy opodatkować podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu z dnia 12 marca 2012r.), darowizny pieniężne otrzymywane przez Wnioskodawcę w formie dobrowolnych, gotówkowych datków przeznaczonych na działalność statutową jednostki w zamian za obdarowanie darczyńców przedmiotami wykonywanymi w ramach prowadzonej terapii zajęciowej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż darowizny te przeznaczone są na podniesienie standardu usług świadczonych przez Wnioskodawcę, które to usługi w myśl art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwolnione są z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.).

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Z przepisów ustawy o VAT, a także z orzecznictwa ETS wynika, że co do zasady dostawa towarów i świadczenie usług podlega opodatkowaniu gdy ma charakter odpłatny. Odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju.

W związku z powyższym każda dostawa towarów nabytych w celu ich odsprzedaży dla uzyskania środków finansowych spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Czynności te podlegają opodatkowaniu jednakże tylko wtedy, gdy są dokonywane przez podatników podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych lub prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach działalności gospodarczej.

Określony w cyt. ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Należy również podkreślić, iż kategoria podatnika podatku VAT nie jest uzależniona od tego, czy dokonał rejestracji w tym podatku, czy też nie. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie posiada takiego przymiotu nie decydują kryteria formalne związane z rejestracją, a jedynie kryteria obiektywne. Zatem co do zasady odpłatna dostawa towaru podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli towar ten jest w posiadaniu i stanowi majątek podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego realizującą zadania zlecone z zakresu administracji rządowej polegające na świadczeniu usług osobom z zaburzeniami psychicznymi, które w wyniku upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności w celu zwiększenia zaradności i samodzielności życiowej, a także ich integracji społecznej. Usługi świadczone są w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym, terapii zajęciowej, usprawniania fizycznego. W ramach prowadzonej terapii zajęciowej uczestnicy zajęć wykonują prace przy zastosowaniu różnych technik, np. z ceramiki, witrażu, itp., które prezentowane są na organizowanych dwa razy w roku wystawach twórczości. W trakcie wystaw Wnioskodawca pozyskuje od osób fizycznych darowizny pieniężne w formie dobrowolnych datków przeznaczonych na działalność statutową jednostki, w zamian za co darczyńcy otrzymują wybraną przez siebie pracę spośród wszystkich prezentowanych na wystawie. Darowizny pieniężne ewidencjonowane są na listach darczyńców, na których osoby przekazujące datki wpisują kwotę darowizny, datę jej wpłaty oraz poświadczają ten fakt swoim podpisem. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca osiąga dochody budżetowe z tytułu prowadzonej działalności statutowej polegającej na świadczeniu usług na rzecz osób z zaburzeniami psychicznymi (tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej), które ponoszą odpłatność za te usługi w wysokości określonej w decyzji administracyjnej wystawionej przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.

Podstawą prawną działalności jednostki jest ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362).

Kwota dobrowolnych datków otrzymana od darczyńców w formie gotówkowej wyniosła w 2010r. 3.220,50 zł, a w 2011r. 4.016,00 zł.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
• domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
  
• placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.
   
   

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ww. ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Dokonanie interpretacji ww. art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy wymaga odniesienia się do regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), w myśl którego, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

W ust. 2 ww. artykułu przewidziano, iż zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.

Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Wnioskodawca twierdzi, że darowizny pieniężne otrzymywane w formie dobrowolnych, gotówkowych datków przeznaczonych na działalność statutową jednostki w zamian za obdarowanie darczyńców przedmiotami wykonywanymi w ramach prowadzonej terapii zajęciowej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż darowizny te przeznaczone są na podniesienie standardu usług świadczonych przez Wnioskodawcę, które to usługi w myśl art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT zwolnione są z opodatkowania.

Zdaniem tut. Organu przedstawiony stan faktyczny wskazuje, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów o charakterze odpłatnym. Przekazywanie kwot pieniężnych w zamian za obdarowanie darczyńców przedmiotami wykonywanymi w ramach prowadzonej terapii zajęciowej nie jest wyłączona z regulacji art. 5 i art. 7 ustawy o VAT (jest ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu), gdyż towary te niewątpliwie są towarami wymienionym w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca jako właściciel darowanych towarów rozporządza nimi w celu uzyskania środków finansowych (mamy tutaj niewątpliwie do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel). Poza tym występuje tu wyraźna odpłatność (kwoty pieniężne w formie dobrowolnych datków przekazywane są w zamian za nabycie przedmiotów wykonywanych w ramach prowadzonej terapii zajęciowej), zatem uzyskanie z tej sprzedaży środków finansowych pozostaje w bezpośrednim związku z przekazaniem towarów (ww. przedmiotów) nabywcy.

Tak więc nie mamy tutaj do czynienia z darowiznami pieniężnymi otrzymywanymi w formie dobrowolnych, gotówkowych datków od darczyńców, bowiem darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy, natomiast w przedmiotowej sprawie kwoty pieniężne w formie dobrowolnych datków przekazywane są w zamian za nabycie przedmiotów wykonywanych w ramach prowadzonej terapii zajęciowej. Nie dochodzi zatem do przekazania towarów bez wynagrodzenia, gdyż Wnioskodawca w rzeczywistości otrzymuje ekwiwalent pieniężny. W omawianym przypadku, pomimo stosowanej przez Wnioskodawcę nazwy „darowizna”, świadczenia nie mają w istocie charakteru darowizn.

Należy podkreślić, że przekazywanie kwot pieniężnych w zamian za obdarowanie darczyńców przedmiotami wykonywanymi w ramach prowadzonej terapii zajęciowej nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT bowiem zwolnieniem tym objęto wyłącznie świadczenie usług z zakresu pomocy społecznej przez podmioty wymienione w tym przepisie na rzecz beneficjenta tej pomocy.

Ponadto bez wpływu na sprawę pozostaje fakt, że sprzedaż ww. przedmiotów wykonywanych w ramach prowadzonej terapii zajęciowej nastąpi w celu pozyskania środków finansowych na cele statutowe.

Zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. przedmiotów wykonywanych w ramach prowadzonej terapii zajęciowej, w celu pozyskania środków finansowych, jako czynność spełniająca definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, bowiem dokonywana jest przez Wnioskodawcę, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że darowizny pieniężne otrzymywane w formie dobrowolnych, gotówkowych datków przeznaczonych na działalność statutową jednostki w zamian za obdarowanie darczyńców przedmiotami wykonywanymi w ramach prowadzonej terapii zajęciowej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż darowizny te przeznaczone są na podniesienie standardu usług świadczonych przez Wnioskodawcę, które to usługi w myśl art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT zwolnione są z opodatkowania tym podatkiem, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy mieć na uwadze przepis art. 113 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Natomiast z ust. 5 art. 113 ustawy o VAT wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   
3. nowych środków transportu,
   
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż dopóki wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy nie przekroczy kwoty 150.000 zł w skali roku do tego momentu korzysta on ze zwolnienia podmiotowego, przy założeniu, że Wnioskodawca nie wykonuje innych czynności, które na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, ze zwolnienia korzystać nie mogą. W momencie przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.