Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-1/13/EK
z 4 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku powtórnej zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku powtórnej zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo - kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j.: Dz. U. z 2006r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm., dalej: ustawa). Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem użyteczności publicznej wykonującym zadania własne gminy. Jest on również zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Wnioskodawca na podstawie umów cywilnoprawnych zakupuje na własne potrzeby paliwa stałe w postaci węgla (groszku) oraz koksu. Po zawarciu umowy sprzedawca kieruje wobec Wnioskodawcy prośbę o wystawienie oświadczenia o naliczaniu lub zwolnieniu Wnioskodawcy z akcyzy zastrzegając jednocześnie, że brak oświadczenia w tym zakresie spowoduje konieczność naliczania akcyzy do sprzedawanego węgla. Wnioskodawca nie składa oświadczenia, co skutkuje naliczeniem przez sprzedawcę podatku akcyzowego do sprzedawanego węgla (groszku) lub koksu. Sprzedawca z tytułu dokonanej sprzedaży wystawia fakturę VAT na której wprost jest zaznaczona adnotacja o tym, że cena zawiera również podatek akcyzowy.

Zakupione paliwo wykorzystywane jest do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na obiektach Wnioskodawcy. Na potrzeby ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody w Spółce eksploatowane są trzy kotły o niewielkiej mocy poniżej 60 kW na stałe paliwa kopalne jak węgiel, koks, tj.:

1. Kocioł 53 kW opalany koksem na potrzeby zaplecza socjalnego (szatnie i łazienki) dla pracowników Oddziału Sieciowego TWC - ogrzewanie pomieszczeń i wytwarzanie ciepłej wody użytkowej. Roczne zużycie koksu wynosi 25t.
2. Kocioł 48 kW opalany węglem na potrzeby wytwarzania c.w.u. dla pracowników OSP i TWL w kotłowni na terenie Oczyszczalni Ścieków. Roczne zużycie węgla to około 200t.
3. Kocioł 25 kW opalany węglem na potrzeby ogrzewania zaplecza socjalnego niewielkiej oczyszczalni ścieków nie podległej administracyjnie OSP P.. Roczne zużycie węgla to 12t.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy z tytułu zakupionego po dniu 2 stycznia 2012r. przez Wnioskodawcę węgla (groszku) oraz koksu i zużywania ich do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na jego obiektach Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji zużycia węgla i odprowadzania od tego zużycia podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy z dniem 2 stycznia 2012r. na mocy art. 21 pkt 3 ustawy z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. z 2011 Nr 232, poz. 1378) do ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j.: Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm„ dalej: u.p.a.) został dodany art. 9a określający przedmiot opodatkowania wyrobów węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1a u.p.a. Zgodnie z nim do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.
  
  

Na podstawie nowo wprowadzonego przepisu art. 9a u.p.a. przedmiotem opodatkowania wyrobów węglowych jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju,
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych,
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych,
4. import wyrobów węglowych,
5. eksport wyrobów węglowych,
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotowa albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Z punktu widzenia przedmiotu niniejszego wniosku w pierwszej kolejności zwrócić uwagę należy na przepisy ustawy, tj. art. 9a ust. 1 pkt 116 u.p.a. Na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 9a ust. 2 pkt 8 i 9 u.p.a. przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż wyrobów akcyzowych przez którą rozumieć należy ich przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników. Opodatkowaniu podlega również sprzedaż wyrobów węglowych w postaci użycia ich na potrzeby działalności gospodarczej. W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca zakupuje wyroby węglowe do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na obiektach własnych Wnioskodawcy. Sprzedaży wyrobów węglowych dokonuje ich sprzedawca. Wobec tego to on jest wyłącznym podmiotem zobowiązanym do opodatkowania sprzedanych wyrobów węglowych, wystawiając fakturę z podatkiem akcyzowym.

Na tym tle należy podkreślić, iż z dniem 2 stycznia 2012r. na mocy art. 21 pkt 10 wspomnianej ustawy z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców do ustawy o podatku akcyzowym został wprowadzony przepis art. 31a.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2,
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy,
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust.2,
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2,
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej,
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych,
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 07 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki I kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 7641 Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), Jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust 213 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.),
4. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Korzystanie z powyższych zwolnień wymaga prowadzenia przez podmiot zużywający ewidencji tych wyrobów. Ponadto zużywający winien każdorazowo potwierdzić dostawcy odbiór wyrobów węglowych na dokumencie dostawy. Zakres danych jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, z późn. zm.).

Na tle zawartego katalogu zwolnień brak jest przepisu, który przyznawałby Spółce expressis verbis prawo do zwolnienia z opodatkowania zużycia zakupionych wyrobów węglowych. Jednakże mając na względzie przepis art. 9a ust. 3 u.p.a. zakupiony przez Wnioskodawcę węgiel i koks i zużywany do ogrzewania i podgrzewania wody ciepłej wody we własnych obiektach nie będzie objęty powtórnie podatkiem akcyzowym od wyrobów węglowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić. iż podmiotem wyłącznie zobowiązanym do opodatkowania zakupowanych przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych jest ich sprzedawca, wystawiając w tym zakresie fakturę VAT z naliczonym podatkiem akcyzowym (por. pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 02.08.2012r. nr IPTPP3/443A-93/12-2/KK, www.mf.gov.pl). Wnioskodawca na podstawie przepisu art. 9a ust. 3 u.p.a. nie powinien obejmować tejże czynności ponownym podatkiem akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Oznacza to, że zakup wyrobów węglowych, udokumentowany fakturą VAT, gdzie cena zakupu obejmuje również podatek VAT i akcyzowy nie będzie rodził po stronie ich nabywcy powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu podatku akcyzowego. Obowiązek opodatkowania wyrobów w tym zakresie ciąży wyłącznie na podmiocie sprzedającym wyrób węglowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

Z dniem 1 stycznia 2013r. za wyrób akcyzowy został również uznany susz tytoniowy, co jednak w przedmiotowej sprawie jest bez znaczenia.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.
  
  

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
   
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
   
4. import wyrobów węglowych;
   
5. eksport wyrobów węglowych;
   
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
   
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie zaś z art. 9 ust. 3 ww. ustawy jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy, w myśl art. 10 ust. 1b ustawy, powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym, przedsiębiorstwem użyteczności publicznej wykonującym zadania własne gminy. Jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Wnioskodawca na podstawie umów cywilnoprawnych zakupuje na własne potrzeby paliwa stałe w postaci węgla (groszku) oraz koksu. Po zawarciu umowy sprzedawca kieruje wobec Wnioskodawcy prośbę o wystawienie oświadczenia o naliczaniu lub zwolnieniu Wnioskodawcy z akcyzy zastrzegając jednocześnie, że brak oświadczenia w tym zakresie spowoduje konieczność naliczania akcyzy do sprzedawanego węgla. Wnioskodawca nie składa oświadczenia, co skutkuje naliczeniem przez sprzedawcę podatku akcyzowego do sprzedawanego węgla (groszku) lub koksu. Sprzedawca z tytułu dokonanej sprzedaży wystawia VAT na której wprost jest zaznaczona adnotacja o tym, że cena zawiera również podatek akcyzowy. Zakupione paliwo wykorzystywane jest do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na obiektach Wnioskodawcy. Na potrzeby ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody w Spółce eksploatowane są trzy kotły o niewielkiej mocy poniżej 60 kW na stałe paliwa kopalne jak węgiel, koks.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku prowadzenia ewidencji zużycia węgla i odprowadzania od zużycia węgla do celów opałowych podatku akcyzowego.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy ustawy o podatku akcyzowym a także jednofazowy charakter podatku akcyzowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie będzie objęty powtórnie obowiązkiem zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów węglowych nabytych po 1 stycznia 2012r. zużywanych do ogrzewania i podgrzewania ciepłej wody we własnych obiektach od których akcyza została zapłacona przez sprzedawcę tych wyrobów. Tym samym Wnioskodawca zużywając do celów opałowych wyroby węglowe nabyte z zapłaconą akcyzą nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji zużycia wyrobów węglowych o której mowa w art. 31a ust. 4 ww. ustawy, gdyż w przedstawionej sprawie Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z akcyzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej powstania obowiązku powtórnej zapłaty, podatku akcyzowego od wyrobów węglowych. Natomiast w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012r. (pytanie 2 wniosku ORD-IN) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.