INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14.12.2009 r. (data wpływu 18.12.2009 r.), uzupełnionym w dniu 03.03.2010 r. na wezwanie tut. organu z dnia 26.02.2010 r.(skutecznie doręczone w dniu 01.03.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.12.2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został w dniu 03.03.2010 r. (data wpływu 05.03.2010 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Spółdzielnia będzie dokonywała dostawy towaru na podstawie umowy komisu zawartej pomiędzy nią a litewskim kontrahentem. Zapisy umowy określają, iż litewski kontrahent występuje w treści umowy jako Komisant lub Pośrednik, natomiast Spółdzielnia jako kontrahent zleca komisantowi za wynagrodzeniem zawarcie transakcji kupna sprzedaży pomiędzy nią a nabywcą towarów , sama też gwarantuje jakość dostarczanych przez nią towarów.

Litewski pośrednik nie ponosi odpowiedzialności przed Spółdzielnią za brak realizacji transakcji pomiędzy Spółdzielnią a Kupującym towary. Postanowienia umowy komisu przewidują jednak, że dostawę towarów dla kupujących wykonuje Komisant, niemniej jednak towary stanowią własność Spółdzielni do chwili pełnego rozliczenia przez Kupującego towary z Komitentem. Zapłaty za towar na rzecz Spółdzielni będzie dokonywał Komisant. Towary sprzedawane przez Spółdzielnię na podstawie umowy komisu będą przedmiotem eksportu z terytorium Litwy poza Wspólnotę. W dokumentacji Spółdzielni będzie znajdowała się kopia faktury wystawionej na komisanta, specyfikacja towaru i dokumenty przewozowe potwierdzone przez komisanta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Czy tego typu transakcja w świetle ustawy o podatku od towarów i usług stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę ...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wydanie towarów na podstawie umowy komisu stanowi dostawę towarów, więc zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Bez znaczenia dla Spółdzielni pozostaje fakt, że towary są przez Komisanta eksportowane poza terytorium Unii. Spółdzielnia po otrzymaniu dokumentów tj. faktury, specyfikacji, dokumentów przewozowych wykaże w deklaracji wg obowiązku podatkowego wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu : między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Dla potraktowania danej czynności jako wewnątrzwspólnotowej dostawy muszą zaistnieć dwa konieczne elementy. Pierwszym elementem, który musi wystąpić, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Przez wywóz należy rozumieć faktyczne przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, ale wywóz musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy - jest to warunek konieczny i jest to odbiciem warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza podpisać umowę komisu, zgodnie z którą Wnioskodawca jako komitent dostarczałby towary litewskiemu kontrahentowi, który jako komisant dokonywałby następnie eksportu tych towarów z terytorium Litwy poza Wspólnotę. Postanowienia umowy komisu przewidują, że dostawę towarów dla kupujących wykonuje komisant , niemniej jednak towary stanowią własność komitenta (Wnioskodawcy) do chwili pełnego rozliczenia przez kupującego towary z komitentem. Zapłaty za towar na rzecz komitenta będzie dokonywał komisant.

W dokumentacji Wnioskodawcy będzie znajdowała się kopia faktury wystawionej na komisanta, specyfikacja towaru i dokumenty przewozowe potwierdzone przez komisanta.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy uznać, iż pomimo braku przejścia prawa własności do towarów w rozumieniu cywilistycznym, w momencie ich wywozu na Litwę, Wnioskodawca będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz litewskiego kontrahenta. Wydanie towarów na rzecz komisanta będzie jednoznaczne z przekazaniem mu w sensie ekonomicznym prawa do dysponowania tymi towarami jak właściciel. Powyższe związane jest z faktem zrównania dla celów podatku VAT wydania towarów komisantowi przez komitenta z faktyczną dostawą towarów ( art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Reasumując, Wnioskodawca dokonując dostawy towarów na rzecz litewskiego kontrahenta (komisanta), jeżeli kontrahent ten będzie podmiotem wymienionym w art. 13 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dokona wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.