INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 2 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących odsetek od kredytu bankowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących odsetek od kredytu bankowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prawa handlowego spółka z o.o. dokonała w miesiącu lipcu 2009 r. sprzedaży nieruchomości gruntowych zaliczonych do środków trwałych. Z tytułu sprzedaży wystawiła fakturę VAT. Transakcja sprzedaży dokonana aktem notarialnym, przewiduje spłatę należności w ratach. Na zakup przedmiotowych nieruchomości spółka w 2008 roku zaciągnęła kredyt bankowy. Spłacając raty kredytu, odsetki od kredytu spółka na bieżąco księgowała w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Kredyt dotyczył wyłącznie zakupu przedmiotowych nieruchomości.

W związku z ratalną zapłatą za przedmiotową nieruchomość, kredyt w dalszym ciągu spłacany jest przez Spółkę w okresach miesięcznych. Ostateczny termin spłaty przedmiotowego kredytu ustalony jest na 2013 rok.

W księgach rachunkowych zgodnie z harmonogramem spłaty kredytu ujęto koszty obsługi kredytu (odsetki) jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15 ust. 1 i 4b, można pozostawić taki zapis i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku bieżącego 2009 odsetki od kredytu bankowego w całości...

Stanowisko Spółki.

Zdaniem Spółki, ponieważ zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodem odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały przychody, to koszty związane z obsługą zaciągniętego kredytu, które zgodnie z harmonogramem są określone, powinny zostać zaliczone w roku podatkowym w którym osiągnięty został przychód.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2009 r. (III SA/Wa 511/09).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Przy czym przy identyfikacji jako koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytów (pożyczek) należy uwzględnić cel kredytu (pożyczki) na jaki zostaje on zaciągnięty. Należy zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnicy często korzystają z zewnętrznych źródeł finansowania, w szczególności w postaci pożyczek i kredytów. Spłata pożyczki (kredytu) zaciągniętej na prowadzoną działalność gospodarczą nie stanowi dla podatnika kosztu uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, również nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów), co a contrario oznacza, że tylko zapłacone i naliczone odsetki są kosztem podatkowym.

Udzielenie pożyczki (kredytu) jest zdarzeniem podatkowo neutralnym w tym sensie, że z jednej strony, otrzymana przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) pożyczka (kredyt) oraz zwrócona pożyczkodawcy (kredytodawcy) pożyczka (kredyt) nie stanowią przychodu podatkowego, a drugiej strony, wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) poniesione przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów.

Kosztem podatkowym są natomiast u pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) skapitalizowane odsetki i odsetki zapłacone, które z drugiej strony, stanowią przychód pożyczkodawcy (kredytodawcy).

Ustawodawca w wyżej powołanym przepisie zdecydował, że odsetki niezapłacone przez podatnika nie są kosztem uzyskania przychodów.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Spółka zaciągnęła kredyt na zakup nieruchomości gruntowych, które zostały zaliczone przez Spółkę do środków trwałych. W lipcu 2009 r. Spółka dokonała sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przy czym spłatę należności ustalono w ratach. Zaciągnięty kredyt na zakup przedmiotowej nieruchomości jest w dalszym ciągu spłacany przez Spółkę w okresach miesięcznych. Ostateczny termin spłaty przedmiotowego kredytu został ustalony na 2013 rok. W księgach rachunkowych zgodnie z harmonogramem spłaty kredytu ujęto koszty obsługi kredytu (odsetki) jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów.

Odnosząc powyżej wymienione przepisy do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazał, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (…), z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ponieważ art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy jednoznacznie określa, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nie zapłaconych odsetek od pożyczek (kredytów), w przedmiotowej sprawie nie zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przez Spółkę nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w dacie sprzedaży nieruchomości gruntowych, mimo wystawienia faktury i aktu notarialnego.

Niezbędną przesłankę odliczenia przez podatnika wydatków od osiągniętego przychodu określa art. 15 ust. 1 ww. ustawy, na podstawie którego należy stwierdzić, że określone wydatki poniesione (zarachowane) przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów.

Nie można natomiast zasad kwalifikowania danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów opierać na przepisach ustalających (art. 15 ust. 4 – 4e ustawy), w którym okresie rozliczeniowym możliwe jest dokonanie potrącenia kosztów podatkowych (moment potrącalności kosztów), tak jak to zrobiła Spółka uzasadniając własne stanowisko w sprawie - powołując art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 15 ust. 4e, również wyklucza z kosztów rezerwy i bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, ponieważ stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu, jeżeli brak jest faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że odsetki zaliczone przez Spółkę do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, stanowiące wydatki przyszłe, naliczone, lecz nie zapłacone nie stanowią, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztów uzyskania przychodów. Będą natomiast stanowiły koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w momencie ich rzeczywistego poniesienia i o ile będą pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Odnosząc się do powołanego przez Spółkę wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2009 r. (III SA/Wa 511/09), należy podkreślić, iż co do zasady orzeczenia sądowe nie stanowią źródła prawa i wiążą strony postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, często o odmiennym stanie faktycznym, tak jak ma to miejsce w przedmiotowym przypadku. Powołany w uzasadnieniu stanowiska Spółki wyrok dotyczy kwestii czy zapłacone/skapitalizowane odsetki oraz ujemne różnice kursowe można uznać za koszt bezpośredni, którego termin potrącalności wynika z art. 15 ust. 4 ustawy, czy też jest to koszt pośredni, który może być odliczony na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie przedmiotem działalności gospodarczej Skarżącej jest działalność developerska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.