INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej – uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) – przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowego sposobu rozliczania prowadzonej działalności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowego sposobu rozliczania prowadzonej działalności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej ustanowioną Dekretem z dniem 18 października 2009 r. Uniwersytet kieruje się w swej działalności statutem zatwierdzonym przez Arcybiskupa w ww. dekrecie. Uniwersytet jest formą duszpasterstwa Archidiecezji. Nazwa Uniwersytet jest symboliczna i nie podlega ustawie z dnia 27 lipca 2005 prawo o szkolnictwie wyższym.

Miejscem siedziby Jednostki jest Dom Parafialny.

Wnioskodawca nie posiada numeru NIP. Zamierza się jednakże starać o nadanie numeru NIP ze względu na plany zatrudniania pracowników czy to na umowę o dzieło, zlecenie lub w razie konieczności o pracę.

Jednostka nie będzie rozliczać się samodzielnie, gdyż jest częścią Archidiecezji, co wynika ze statutu Uniwersytetu i numeru Regon.

Źródłem finansowania Jednostki będą dobrowolne wpłaty, ofiary słuchaczy, zgodnie ze statutem Uniwersytetu. Ofiary składane przez słuchaczy będą wydawane na jego cele i zadania, czyli popularyzowanie wiedzy religijnej w zakresie filozofii, teologii, nauk społecznych i historii kultury Kościoła, Polski. Szczególnym zadaniem jest integrowanie środowiska osób starszych, samotnych niepełnosprawnych oraz wymiana doświadczeń życiowych w czasie spotkań, pielgrzymek. Działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru zarobkowego.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy Jednostka powinna wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie numeru NIP, który będzie niezbędny do wykonywania funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Jeśli tak, to jaki będzie właściwy Urząd Skarbowy...
2. Czy Jednostka powinna rozliczać się samodzielnie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych czy wspólnie z Archidiecezją i jaką ewidencję finansową powinna prowadzić...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie pytania pierwszego sprawa zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

W odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca wskazał, iż jako jednostka organizacyjna Archidiecezji nieposiadająca osobowości prawnej nie będzie musiał sporządzać samodzielnie sprawozdań finansowych, oraz nie będzie również podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych ponieważ stanowi część Archidiecezji, a działalność Uniwersytetu nie ma celu zarobkowego, gdyż utrzymuje się on wyłącznie z ofiar słuchaczy i przeznaczać je będzie wyłącznie na realizację swoich celów i zadań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze na zasadach organizacyjnych i programowych określonych przez odpowiednie ustawy.

Stosownie do art. 12 powołanej ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Kościelne wydawnictwa, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, nie posiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały.

W myśl natomiast art. 55 ust. 8 tej ustawy kościelne jednostki organizacyjne, o których mowa w ww. art. 12, mogą być na wniosek kościelnej osoby prawnej uznane przez właściwą izbę skarbową za odrębne podmioty podatkowe, jeśli są organizacyjnie wyodrębnione.

Wobec tego, że art. 12 i art. 55 ust. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego stanowią regulację szczególną, w odniesieniu do kościelnych jednostek organizacyjnych, zasadą jest, że jednostki te nie są odrębnymi podmiotami podatkowymi. Mogą się nimi stać o ile kościelne osoby prawne, w ramach których działają, złożą odpowiednie wnioski i właściwa izba skarbowa uzna je za odrębne podmioty podatkowe.

Odnosząc powyższe do przedstawionego pytania należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jako kościelna jednostka organizacyjna, która nie prowadzi działalności zarobkowej, nie ma obowiązku samodzielnego rozliczania się w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, co za tym idzie nie będzie również musiał sporządzać sprawozdań finansowych oraz prowadzić ewidencji niezbędnej dla ustalenia wysokości należnego podatku dochodowego, gdyż nie jest samodzielnym podmiotem prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.