INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 15 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 17 lutego 1993 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego, nabył Pan po zmarłej w dniu 7 lipca 1986 r. ciotce, udział w spadku, którego przedmiotem była nieruchomość. Udział ten początkowo wynosił 1/48, ale w związku z odnalezieniem się dodatkowych spadkobierców, uznanych prawomocnym wyrokiem sądu, zmalał do 1/72. Natomiast w wyniku sprzedaży przez wspólnotę mieszkaniową jednego z lokali mieszkalnych udział Pana uzyskał ostateczną wartość 4799/369296. Decyzją z dnia 15 listopada 1995 r. Naczelnik właściwego urzędu skarbowego, ze względu na fakt, iż wartość odziedziczonego przez Pana majątku nie przekraczała kwoty wolnej od podatku, umorzył postępowanie spadkowe. W dniu 10 maja 2008 r. współwłaściciele będącej przedmiotem spadku nieruchomości, w drodze umowy ustanowienia odrębnej własności lokali, zniesienia współwłasności i umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego, dokonali nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości i ustanowili odrębną własność poszczególnych lokali. Uwidocznione to zostało w księdze wieczystej. W wyniku przedmiotowego zniesienia współwłasności nabył Pan udział wynoszący 1/3 w prawie własności lokalu. Podpisując oświadczenie o zgodzie na wyjście ze współwłasności był Pan świadomy tego, że przypadająca na Pana powierzchnia mieszkania powinna być większa od otrzymanej 1/3. Nie zakwestionował jednak Pan tego, gdyż członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej złożyli oświadczenie, zgodnie z którym „ze względu na fakt, że w proporcji przyjęto zasadę przydzielania całkowitych mieszkań spowodowało to, iż niektórym spadkobiercom brakowało kilku lub kilkunastu metrów powierzchni mieszkań. Problem ten pozostawiono do uregulowania między zainteresowanymi w trakcie sprzedaży mieszkań”. Konsekwencją tego oświadczenia była uchwała Wspólnoty, w której zawarto regulacje zabezpieczające roszczenia osób, którym przypadł zmniejszony metraż. Uchwała gwarantowała tym osobom, że gdyby znaleźli się nabywcy gotowi kupić kamienicę w całości, to podział środków ze sprzedaży nastąpi proporcjonalnie do udziałów sprzed wyjścia ze współwłasności. Regulacja ta była niezbędna, ponieważ ustalenie rzeczywistej wartości poszczególnych lokali było niemożliwe, dlatego, iż część z nich stała pusta, a część była zamieszkana i ewentualne rozwiązanie umów z nabywcami zasiedlającymi lokale już od kilkudziesięciu lat, gdyby zaistniała taka konieczność, byłoby bardzo trudne do przeprowadzenia. Po zniesieniu współwłasności, w dniu 20 marca 2009 r. sprzedał Pan swoje udziały we własności lokalu mieszkalnego, który przypadł Panu w udziale po zniesieniu współwłasności. Przed sprzedażą Wspólnota podjęła uchwałę, w której znalazł się zapis, zgodnie z którym wartość mieszkań została zróżnicowana ze względu na zamieszkałe prze lokatorów – tańsze, wolne – droższe. Podział środków ze sprzedaży dokonany został natomiast wg udziałów. W myśl tej uchwały udział Pana wyniósł 1/72, czyli dokładnie tyle, ile udział w spadku po odnalezieniu wszystkich spadkobierców. Podział środków ze sprzedaży nastąpił zgodnie z uchwałą i w wyniku podziału środków otrzymał Pan kwotę 25 000 zł (czyli 1/72 sumy wartości lokali w umowach sprzedaży o łącznej wartości 1 800 000 zł). Podaje Pan również, że Naczelnik właściwego urzędu skarbowego, w wydanym w dniu 25 lutego 2009 r. zaświadczeniu stwierdził, że ww. umowa zniesienia współwłasności nieruchomości zwolniona jest z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4a oraz art. 1 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, sprzedaż udziału we współwłasności odrębnej własności lokalu, wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie udziału we współwłasności nieruchomości w 1993 r. było wolne od podatku od spadków i darowizn oraz od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zniesienie współwłasności nieruchomości i ustanowienie odrębnej własności lokali zostało także zwolnione z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, w oparciu o art. 4a oraz art. 1 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Artykuł 7 ust. 6 ww. ustawy stanowi, że przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przy jej zniesieniu przysługiwałby nabywcy. Udziały we współwłasności nieruchomości nabyte zostały w 1993 r. i nie zmieniły się one po zniesieniu współwłasności nieruchomości. Do nabycia doszło zatem w 1993 r. na podstawie dziedziczenia. Zniesienie współwłasności niczego nie zmieniło, sprzedany został udział, który w międzyczasie „przypisany” został do konkretnego lokalu. W wyroku z dnia 9 kwietnia 1997 r., sygn. akt. I SA/Kr 35/97, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że za datę nabycia sprzedawanej nieruchomości należy uznać datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość nieruchomości otrzymanej przez daną osobę w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym. Jeżeli wartość otrzymanej przez byłego małżonka nieruchomości przekracza jego udział w tym majątku, to zdaniem NSA, za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć dzień, w którym nastąpił podział majątku. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że w przedstawionej sytuacji nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło w 1993 r. i jego sprzedaż, po nieodpłatnym zniesieniu współwłasności, wolna jest od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, że w dniu 17 lutego 1993 r. wydane zostało postanowienie, stwierdzające nabycie przez Pana udziału w spadku, po zmarłej w dniu 7 lipca 1986 r. ciotce. Przedmiotem spadku była nieruchomość. Natomiast w dniu 10 maja 2008 r. wszyscy współwłaściciele dokonali, na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy, nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Sprzedaży swojego udziału w prawie odrębnej własności lokalu mieszkalnego, który odpowiadał udziałowi, jaki przysługiwał Panu we współwłasności przed jej zniesieniem, dokonał Pan w dniu 20 marca 2009 r. Dla oceny skutków podatkowych przedmiotowej transakcji istotne znaczenie ma więc ustalenie daty nabycia sprzedanego udziału.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 ze zmianami) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. W myśl natomiast art. 925 spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Odnosząc się natomiast do kwestii zniesienia współwłasności stwierdzić należy, iż zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki współwłaścicielowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia rzeczy uznać należy datę pierwotnego nabycia, czyli, jak w przedstawionej sytuacji, datę nabycia spadku po zmarłej ciotce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stanu faktyczny, oraz przepisy prawa, znajdujące zastosowanie w przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że w niniejszej sytuacji zniesienia współwłasności nie można rozpatrywać w kategoriach nabycia. Do nabycia doszło zatem jedynie na podstawie spadkobrania. Datą nabycia nie będzie jednak, tak jak przyjmuje Pan we wniosku, dzień wydania postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku, tj. 17 lutego 1993 r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku jest bowiem jedynie potwierdzeniem kto nabył spadek w określonej dacie. Zgodnie z zacytowanymi przepisami Kodeksu cywilnego będzie to natomiast dzień śmierci ciotki, czyli 7 lipca 1986 r. Nie zmienia to jednak faktu, że zbycie przedmiotowego udziału nastąpiło po upływie 5 lat, liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Sprzedaż ta nie stanowiła zatem źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.