2012.01.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1499/11/MS
z 11 stycznia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2011r. (data wpływu do tut. organu 28 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura w dniu 28 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania pobieranych przez Wnioskodawcę opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2011r. do tut. Biura wpłynął wniosek z dnia 21 września 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania pobieranych przez Wnioskodawcę opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. organu 28 grudnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1499/11/MS z dnia 13 grudnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007r. Nr 70, poz. 473 ze zm.) sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (Burmistrza, Prezydenta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Z treści art. 11 ust. 1 tej ustawy wynika, że gminy pobierają opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, o których mowa w art. 18. Opłata ta pobierana jest w związku z istniejącymi przepisami prawa, w ramach zadań nałożonych na jednostki samorządu terytorialnego. Podstawą do zapłaty rzeczonej opłaty nie jest umowa cywilnoprawna, a decyzja administracyjna, podlegająca kontroli przez organ wyższej instancji, w związku z czym nie jest wynagrodzeniem za świadczenie wzajemne, lecz stanowi daninę publiczną będącą dochodem własnym gminy. Pobierając ww. opłatę gmina działa jako organ władzy publicznej.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Oprócz realizacji zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami prawa Wnioskodawca wykonuje również czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych np. sprzedaż nieruchomości, dzierżawa gruntu, i w tym właśnie zakresie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Jednym z zadań własnych Wnioskodawcy z zakresu administracji samorządowej, które wykonuje jako organ władzy publicznej, w ramach ochrony zdrowia oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, jest wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz pobieranie opłat zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 i pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz. 1591 z późn. zm.) Obowiązek ich wydawania przez Burmistrza Gminy i Miasta oraz pobierania opłat wynika z art. 9 i art. 11 ust. 1 oraz art. 18 ust.1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007r. Nr 70, poz. 473 ze zm.).

Opłata za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, jest traktowana jako opłata publiczna niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT i tym samym nie wykazywana w deklaracji VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa opłata za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, pobierana przez Wnioskodawcę, winna być traktowana jako zwolniona czy też niepodlegająca podatkowi od towarów i usług?

Czy jeżeli ww. opłata zostanie potraktowana jako zwolniona z VAT, Wnioskodawca będzie miał obowiązek wystawiania faktur indywidualnych dla podmiotów korzystających z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych (są to podmioty prowadzące działalność gospodarczą), czy też dopuszczalne jest wystawienie jednej faktury wewnętrznej, dokumentującej przychód z tytułu opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych za dany okres rozliczeniowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych ma charakter publicznoprawny, za czym przemawia fakt, iż jest ona przymusowa i bezzwrotna, a podstawą do jej zapłaty jest wydanie decyzji administracyjnej, nie zaś umowa cywilnoprawna. Mając na uwadze powyższe, rzeczona opłata stanowi daninę publiczna będącą dochodem własnym Wnioskodawcy, nie jest natomiast wynagrodzeniem za świadczenie wzajemne, tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wykonuje czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, natomiast nie jest podatnikiem VAT, gdy realizuje zadania publiczne. Zatem pozyskiwane przez Wnioskodawcę opłaty publiczne, takie jak opłata za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, powinny być traktowane jako opłaty niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i tym samym nie wykazywane w deklaracji VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż opłata za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż alkoholu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT, w związku z czym Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur dla podmiotów korzystających z zezwoleń na sprzedaż alkoholu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem, o którym mowa w obowiązującym od 6 kwietnia 2011r. § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Natomiast do dnia 5 kwietnia 2011r. odpowiednikiem powołanego § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług był § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 146, poz. 1649).

Na podstawie powyższych regulacji zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ochrony zdrowia oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 5 i pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 70, poz. 473 ze zm.) sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży.

Z treści art. 111 ust. 1 tej ustawy wynika, że w celu pozyskania dodatkowych środków na finansowanie zadań m.in. w zakresie:

zwiększania dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od alkoholu,
udzielania rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie,
wspomagania działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej rozwiązywaniu problemów alkoholowych,

gminy pobierają opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, o których mowa w art. 18.

Z treści wniosku wynika, że wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz pobieranie opłat, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 i pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) jest zadaniem własnym gminy z zakresu administracji samorządowej, w zakresie ochrony zdrowia oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli.

Obowiązek ich wydawania przez Burmistrza Miasta oraz pobierania opłat wynika z art. 9, art. 11 ust. 1 oraz 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007r. Nr 70, poz. 473 ze zm.).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przepisy obowiązujące w tym zakresie, w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia wynikającego z przepisu § 13 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ czynność pobierania opłaty za wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych będzie wykonywana w ramach zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, przy czym z wniosku wynika, iż jest to czynność przewidziana przepisami ustawy szczególnej oraz brak jest podstaw do twierdzenia, że będzie wykonywana na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle cytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego uznanie, że Gmina pobierając opłaty za wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług powoduje że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedmiotowej sprawie czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, uznać należało za nieprawidłowe.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, że - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych w okresie od dnia 1 grudnia 2008r. do dnia 31 marca 2011r. uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, wydanego m.in. na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawki podatku;
sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Analogiczne postanowienia zawarte zostały w obowiązującym od 1 kwietnia 2011r. § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z uwagi na to, iż opłata za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż alkoholu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę VAT. W konsekwencji faktura VAT powinna być wystawiona dla każdego podmiotu oddzielnie od którego Wnioskodawca pobierze przedmiotową opłatę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie również należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin