INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Towarzystwa przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 22 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) o podpis i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Towarzystwo) posiada status osoby prawnej i jest organizacją pożytku publicznego. w marcu 2009 roku Towarzystwo złożyło wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na dofinansowanie realizacji zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)”. Wniosek ten został rozpatrzony pozytywnie i zostanie podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Samorządem Województwa a Zainteresowanym. Towarzystwo realizować będzie ww. zadanie przy wsparciu środków unijnych z Europejskiego Funduszu Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW). Realizowana inwestycja nie ma charakteru komercyjnego.

Towarzystwo nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu korzystania z powstałego obiektu, nie będzie też prowadzić żadnej działalności gospodarczej w obiekcie. Celem inwestycji jest zaspokojenie potrzeb społecznych w zakresie rekreacji i wypoczynku w gminie. Ponadto Towarzystwo zgodnie ze statutem swoją działalność opiera na pracy społecznej członków.

Aplikując o dofinansowanie realizacji ww. inwestycji Towarzystwo opracowało harmonogram rzeczowo-finansowy, w którym założono, iż podatek VAT stanowi koszt kwalifikowany przedsięwzięcia. Oznacza to, iż Towarzystwo aplikując o środki unijne wysokość kwoty dofinansowania obliczyło proporcjonalnie do wysokości kwoty brutto zadania. Uznając tym samym, że VAT w przypadku Wnioskodawcy - organizacji pożytku publicznego - jest podatkiem nieodzyskiwanym.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

1. Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
2. Wydatki związane z realizacją zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)” nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Udostępnienie obiektu będzie nieodpłatne. Zagospodarowany teren będzie dostępny dla wszystkich chętnych. Prace będą wykonywane na terenach publicznych.
3. Projekt pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)” realizowany jest w latach:

2009 – opracowanie dokumentacji technicznej i uzyskanie pozwolenia na budowę,
2010-2011 – planowana realizacja rzeczowa projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizacja pożytku publicznego – jako beneficjent funduszy unijnych może w oparciu o przepisy krajowe w jakikolwiek sposób odzyskać faktycznie poniesiony podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja pożytku publicznego - nie jest podmiotem mającym status podatnika VAT, dlatego też zgodnie z przepisami krajowymi nie ma prawa do odliczenia tego podatku. Dla Towarzystwa podatek VAT stanowi podatek nieodzyskiwany. w związku z powyższym przy realizacji przez x projektów dofinansowanych z funduszy unijnych podatek VAT będzie stanowił koszt kwalifikowany operacji (zadania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. u. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada status osoby prawnej i jest organizacją pożytku publicznego. w marcu 2009 roku Towarzystwo złożyło wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na dofinansowanie realizacji zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)”.

Towarzystwo nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu korzystania z powstałego obiektu, nie będzie też prowadzić żadnej działalności gospodarczej w obiekcie. Celem inwestycji jest zaspokojenie potrzeb społecznych w zakresie rekreacji i wypoczynku w gminie.

Zainteresowany wskazał, iż:

• Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
• Wydatki związane z realizacją zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)” nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Udostępnienie obiektu będzie nieodpłatne. Zagospodarowany teren będzie dostępny dla wszystkich chętnych. Prace będą wykonywane na terenach publicznych.
• Projekt pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)” realizowany jest w latach:
  2009 – opracowanie dokumentacji technicznej i uzyskanie pozwolenia na budowę,
  2010-2011 – planowana realizacja rzeczowa projektu.
  
  

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT warunkowe jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem, Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)”.

W zakresie ww. projektu nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 7 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia oraz podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Reasumując, XX nie będzie miało możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki w związku z realizacją zadania pn. „Budowa ośrodka rekreacji i wypoczynku (…)”.

Ponadto należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania za środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.