INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 08.01.2010 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniu 03.03.2010 r. oraz w dniu 17.03.2010 r. (daty wpływu) na wezwanie z dnia 18.02.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług pośrednictwa finansowego świadczonych na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę w Szwajcarii w myśl przepisów obowiązujących do 31.12.2009 r., jak i przepisów obowiązujących od dnia 01.01.2010 r. oraz uwzględnienia w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT ww. usług świadczonych dla kontrahenta zagranicznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 03.03.2010 r. oraz w dniu 17.03.2010 r. (daty wpływu) na wezwanie z dnia 18.02.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług pośrednictwa finansowego świadczonych na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę w Szwajcarii w myśl przepisów obowiązujących do 31.12.2009 r., jak i przepisów obowiązujących od dnia 01.01.2010 r. oraz uwzględnienia w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT ww. usług świadczonych dla kontrahenta zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalej jako „J.” lub „Spółka”) zajmuje się m.in. obrotem paliwami płynnymi. Aby spełnić wymogi nakładane przez przepisy prawne, Spółka nabywa i utrzymuje rezerwy obowiązkowe ropy naftowej, benzyny bezołowiowej oraz oleju napędowego.

Aby zabezpieczyć wartość posiadanych rezerw obowiązkowych, Spółka zarządza ryzykiem zmiany cen tych zapasów. W tym celu Spółka zawarła z M S.A. („M”) nierzeczywiste transakcje towarowe typu swap (tzn. transakcje wymiany, w których nie dochodzi do fizycznej dostawy aktywów bazowych). W szczególności, Spółka zawiera kontrakty towarowe typu swap, aby:

• zabezpieczyć wartość posiadanych rezerw obowiązkowych przed spadkiem w przyszłości,

• zabezpieczyć cenę zakupu paliw płynnych (przeznaczonych na rezerwę obowiązkową) przed wzrostem w przyszłości.
  
  

Kontrakt zawarty przez Spółkę jest umową obustronnie zobowiązującą, każda ze stron kontraktu jest obowiązana do wypełnienia określonego świadczenia w oznaczonym umowie terminie (rozliczenie periodyczne). I tak, w ramach kontraktu towarowego typu swap na sprzedaż towaru zawartego między J. i M:

• M. zobowiązuje się do zakupu konkretnego rodzaju i wolumenu towaru po ustalonej cenie stałej obowiązującej w konkretnej dacie w przyszłości (tj. dacie rozliczenia kontraktu),

• Spółka zobowiązuje się do zakupu ustalonego wyżej rodzaju i wolumenu towaru po cenie zmiennej obowiązującej w dniu rozliczenia kontraktu i skalkulowanej w oparciu o indeksy bazowe dla transakcji terminowych notowane na giełdzie ICE lub publikowane przez rzetelne i niezależne serwisy informacyjne (Platts, Argus).
  
  

W przypadku, gdy w kontrakcie:

• cena stała sprzedaży (płatna przez M) jest niższa od ceny zmiennej zakupu (tzn. wzrosła cena rynkowa aktywa bazowego przez okres objęty kontraktem), J jest zobowiązana do zapłaty na rzecz M różnicy między ceną zmienną i stałą,

• cena stała (płatna przez M) jest wyższa od ceny zmiennej (tzn. obniżyła się cena rynkowa aktywa bazowego przez okres objęty kontraktem), Spółka otrzyma wynagrodzenie od M w wysokości różnicy między ceną zmienną i stałą.
  
  

Ponadto, Spółka ponosi na rzecz M. opłaty serwisowe z tytułu obsługi tego kontraktu (tzw. service fee).

W celu doprecyzowania zakresu wykonywanych czynności w 2007 r. Spółka dokonała zmiany statutu i w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dodała PKD: 65.23.Z - pośrednictwo finansowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W dniu 16 lipca 2009 r. Spółka złożyła wniosek do Urzędu Statystycznego w Łodzi w celu uzyskania informacji o właściwej klasyfikacji statystycznej czynności realizowanych przez Spółkę w odniesieniu, do których otrzymuje wynagrodzenie określone wyżej, w ramach zawartej umowy z M. Urząd Statystyczny wydał opinię z której wynika, że wymienione w piśmie usługi świadczone przez Spółkę na własny rachunek, polegające na zawieraniu umów o kontrakty terminowe dotyczące nierzeczywistych transakcji towarowych typu swap mieszczą się w grupowaniu PKWiU 65.23.10-00.00 „Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Powyższa klasyfikacja dotyczy stosowanego dla celów podatkowych rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Zgodnie z klasyfikacjami z 2004 r. i 2007 r., usługi świadczone przez Spółkę zostały zaklasyfikowane odpowiednio do grupowania PKWiU 65.23.10-00.00 „Usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalno-rentowych” oraz PKWiU 64.99.19.0 „Usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych), gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Spółka w 2009 dokonała zmiany statutu i zgodnie z obowiązującymi przepisami zmieniała klasyfikację prowadzonej działalności zgodnie z Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2007–„64 99 (PKD 2007) - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”.

W uzupełnieniu Spółka dodała, że w przedmiotowym wniosku Spółka wnosi o interpretację przepisów w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2009 r., jak i w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2010 r. Wnioskodawca wskazał również, że M S.A. (M jest zagranicznym kontrahentem, z którym Spółka podpisała określone umowy nierzeczywistych transakcji towarowych typu swap. Kontrahent ten posiada siedzibę w Szwajcarii, zajmuje się pośrednictwem w handlu produktami naftowymi oraz ropą naftową. Jest również pośrednikiem w handlu energii, gazem, węglem oraz certyfikatami emisji zanieczyszczeń. Firma ta również zawiera nierzeczywiste transakcje terminowe na ceny produktów naftowych, paliw płynnych, energii itd. M w poprzednich latach była zarejestrowana do podatku VAT w Polsce, jednak nie wykonywała na terytorium Polski żadnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2010 roku w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług Spółka uważa, że M jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, tj. podmiotem samodzielnie wykonującym działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe usługi, po stronie M, są realizowane poza granicami Polski, tam gdzie zlokalizowana jest siedziba, jak również z uwagi na fakt, iż M nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, Spółka uznała, że M nie prowadzi działalności na terytorium Polski poprzez zlokalizowaną tu stałą placówkę (stałe miejsce prowadzenia działalności), do której można byłoby przypisać przedmiotowe usługi.

Zatem, w odniesieniu do powyższego, J. kwalifikuje zakup przedmiotowych usług jako import usług.

Z drugiej zaś strony — wykonywane przez J. usługi są świadczone na rzecz podmiotu, posiadającego siedzibę poza granicami Polski, będącym podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W dniu 17.03.2010 r. (data wpływu) Spółka doprecyzowała pytanie nr 1 oryginalnego wniosku o wydanie interpretacji, poprzez jego przeformułowanie w następujący sposób:

1. Czy świadczone przez Spółkę usługi w związku z zawarciem kontraktów terminowych typu swap towarowy z podmiotem niefinansowym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług... Jeżeli tak, to czy w przypadku zawierania wskazanych kontraktów z podmiotem mającym siedzibę poza Unią Europejską (tj. w Szwajcarii), miejsce świadczenia takich usług będzie znajdować się poza Polską zarówno w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących do dnia 31 grudnia 2009 r. oraz przepisów tej ustawy obowiązujących od dnia 1 stycznia 2010 r....
2. Czy przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka jest obowiązana uwzględnić obrót z tytułu wskazanych wyżej usług pośrednictwa finansowego...
3. Czy przy obliczaniu proporcji, jako obrót Spółka jest obowiązana uwzględniać kwoty płacone przez Spółkę na rzecz kontrahenta zagranicznego (M) z tytułu rozliczenia okresowych płatności swapowych oraz płaconych opłat serwisowych (tzw. service fee).
   
   

Stanowisko podatnika w odniesieniu do pytania 1.

W wyjaśnieniu do uzupełnienia wniosku z dnia 17.03.2010 r. (data wpływu), Spółka przedstawiła swoje stanowisko w odniesieniu do zmodyfikowanego pytania nr 1:

W ocenie Spółki, zawarcie przez nią kontraktów terminowych typu swap towarowy z podmiotem niefinansowym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku jednak, gdy zawarcie takich kontraktów następuje z podmiotem posiadającym siedzibę w Szwajcarii, miejsce świadczenia takich usług znajduje się poza Polską, zarówno w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., jak i w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r.

Spółka zawiera kontrakty terminowe typu swap towarowy mające na celu zabezpieczenie wartości posiadanych rezerw obowiązkowych. Usługi świadczone przez Spółkę na własny rachunek, polegające na zawieraniu umów o kontrakty terminowe dotyczące nierzeczywistych transakcji towarowych typu swap mieszczą się w grupowaniu PKWiU 65.23.10-00.00 - Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane. Powyższa klasyfikacja dotyczy stosowanego dla celów podatkowych rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, czynności realizowane przez Spółkę w ramach kontraktów terminowych typu swap towarowy zawartych z podmiotem niefinansowym (niebankowym) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie bowiem z art. 5 ustawy 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r., Nr 54, poz. 534 ze zm. dalej „ustawa o VAT”) opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

W świetle zaś art. 2 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej „Dyrektywa VAT”) następujące czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej: dostawa towarów i świadczenie usług wykonywane za wynagrodzeniem na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

Ponadto, dostawa towarów lub świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wtedy, gdy jest ono wykonywane przez podmiot posiadający status podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o VAT bezpośrednio wskazują, że jeżeli usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, to należy posłużyć się tymi kwalifikacjami na potrzeby podatku VAT (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

W rezultacie, zdaniem Spółki, zawarcie przez Spółkę, z podmiotem niefinansowym, kontraktów terminowych typu swap towarowy stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka pragnie wskazać jednocześnie, iż ze względu na fakt zawierania kontraktów terminowych typu swap z podmiotem szwajcarskim (tj. z M, podmiotem posiadającym siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej), opodatkowanie usług wynikających z zawarcia takich kontraktów odbywać się będzie poza terytorium Polski. Spółka jest zdania, iż zarówno przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., jak i przepisy tej ustawy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2010 r. wskazują, iż miejscem świadczenia takich usług jest miejsce, w którym odbiorca / nabywca usług posiada siedzibę.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r., w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego — miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W myśl art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2009 r., przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

W rezultacie, w odniesieniu do regulacji obowiązujących do 31 grudnia 2009 r., usługi pośrednictwa finansowego świadczone przez Spółkę na rzecz M, posiadającej siedzibę w Szwajcarii (państwo trzecie), nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Mając na uwadze zmiany wprowadzone do ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r., wskazać należy natomiast na art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, który wprowadził generalną regułę ustalania miejsca świadczenia usług, jako miejsca, w którym usługobiorca będący podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o VAT dotyczących ustalania miejsca świadczenia usług — posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Definicja podatnika dla celów ustalania miejsca świadczenia usług została zawarta w art. 28a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć jest mowa o podatniku — rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 albo osobę prawną niebędącą podatnikiem (na podstawie omawianej regulacji), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Jak Spółka wskazuje powyżej, M na rzecz której świadczone są przez Spółkę usługi pośrednictwa finansowego jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r. Zatem, mając na uwadze przepisy regulujące miejsce świadczenia usług, usługi pośrednictwa finansowego świadczone przez Spółkę na rzecz podmiotu z kraju trzeciego również nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Podsumowując, Spółka wnosi jak na wstępie o potwierdzenie, iż zawieranie kontraktów terminowych typu swap towarowy z podmiotem niefinansowym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś ze względu na fakt, iż w omawianym przypadku odbiorcą usługi jest podmiot szwajcarski, zarówno przed 31 grudnia 2009 r., jak i od 1 stycznia 2010 r., miejsce świadczenia przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego na rzecz tego podmiotu jest poza Polską.

Stanowisko podatnika w odniesieniu do pytania 2.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli Spółka dokonuje zakupów towarów i usług, które są wykorzystywane przez nią do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Spółka jest obowiązana do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego, Spółka może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa wyżej, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Wskazać należy, że Spółka zawiera kontrakty terminowe typu swap towarowy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Kontrakty te, jak wskazano w stanie faktycznym, służą zabezpieczeniu pozycji Spółki względem zmieniających się cen towarów będących przedmiotem obrotu Spółki w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Ponadto, Spółka wykorzystuje kontrakty terminowe w bieżącej działalności w sposób ciągły i częstotliwy.

Wynagrodzenie, jakie Spółka otrzymuje z tytułu realizacji kontraktów terminowych typu swap towarowy, jest kwalifikowane, na podstawie posiadanej opinii statystycznej, jako wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Spółkę usług pośrednictwa finansowego.

Zdaniem Spółki, świadczenie przez nią usług pośrednictwa finansowego na rzecz M związanych z zawarciem transakcji swap towarowy powinno być traktowane jako jeden z rodzajów działalności profesjonalnej Spółki (Spółka w tym zakresie dokonała zmiany statutu). W konsekwencji, podlegać przepisom ustawy o VAT (w szczególności, Spółka powinna zostać uznana za podatnika VAT w związku ze świadczeniem tych usług).

Pojęcie „sporadyczności”, o którym mowa w art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, które wyłącza obrót z tytułu usług finansowych z proporcji - nie zostało sprecyzowane ani w ustawie o VAT, ani w Dyrektywie VAT.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego, przez sporadyczny należy rozumieć zdarzający się, występujący czasami, nieregularnie, nieczęsto, przypadkowo. Sporadyczność implikuje występowanie danych zdarzeń w sposób niepermanentny, ale nie wyklucza ich powtarzalności. Często podkreśla się, że o sporadyczności świadczonych usług nie przesądza ich podrzędność w stosunku do zasadniczego przedmiotu działalności lub ich udział w obrocie, bądź dochodzie, lecz okoliczności, w jakich dochodzi do ich zawarcia, a w konsekwencji, czy stanowią one przedmiot działalności podmiotu.

Zgodnie z orzecznictwem ETS przyjmuje się, że dane czynności nie mają charakteru sporadycznego, jeżeli są „bezpośrednią, stałą i konieczną konsekwencją działalności opodatkowanej danej firmy” (orzeczenie ETS w sprawie Regie dauphinoise - Cabinet A. Forest SARL C-306/94).

Pojęcie „sporadyczności” było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości w sprawie EDM C-77/01, który to wskazał, że w przypadku transakcji związanych z silnie ograniczonym wykorzystaniem aktywów lub usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, można przyjąć, iż mamy do czynienia z transakcjami sporadycznymi (incydentalnymi). Skala dochodu z przedmiotowej transakcji może stanowić dodatkową przesłankę dla uznania czynności za sporadyczne, aczkolwiek nie jest ona czynnikiem decydującym.

Spółka pragnie również powołać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 11 marca 2009 r. (sygn. akt I SA/Op 353/08), w którym Sąd stwierdził, że „skoro <...> Spółka wskazała, że czynność została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego jako jeden z rodzajów jej aktywności gospodarczej, to choć sam formalny wpis nie może przesądzać o statusie podatnika VAT, to jednak ów zapis wskazuje na obiektywny zamiar Spółki dokonywania tego rodzaju czynności w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego”. Zdaniem Sądu, zatem, fakt uwzględnienia przez przedsiębiorcę określonych czynności we wpisie do KRS jest przesłanką wystarczającą do uznania, iż czynności te są wykonywane przez przedsiębiorcę w sposób profesjonalny, w ścisłym związku z prowadzoną działalnością. Sąd uznał bowiem, że „przyjęcie odmiennej wykładni powodowałoby, że status podatnika byłby uzależniony np. od częstotliwości dokonywanych transakcji w zależności od popytu”.

Należy dodać, iż w ocenie Sądu, o sporadycznym charakterze dokonanej czynności można by mówić wyłącznie w sytuacji, gdy miałaby ona naturę indywidualnej transakcji o charakterze prywatnym. Ponadto, czynność taka musiałaby wykorzystana na potrzeby osobiste bez związku z prowadzoną działalnością. Tylko wówczas, zdaniem Sądu, „w odniesieniu do danej transakcji Spółka nie miałaby statusu podatnika”.

W odniesieniu do sytuacji Spółki, świadczenia wynikające z zawartej umowy o kontrakt terminowy są realizowane w sposób ciągły, płatności wynikające z kontraktu mają charakter stały, gdyż są wykonywane periodycznie.

W efekcie, w ocenie Spółki, do obrotu uzyskanego z tytułu kontraktów terminowych typu swap towarowych nie ma zastosowania art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, a zatem Spółka powinna uwzględnić obrót realizowany w związku ze świadczeniem przedmiotowych usług przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Stanowisko podatnika w odniesieniu do pytania 3.

Kwoty płacone przez Spółkę na rzecz kontrahenta zagranicznego z tytułu rozliczenia okresowych płatności swapowych oraz płaconych opłat serwisowych stanowią dla Spółki import usług.

Zatem, zdaniem Spółki, kwoty te nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze art. 90 ustawy o VAT przez obrót należy rozumieć: odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspolnotową dostawę towarów. Uwzględniając ponadto zapisy Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, naszym zdaniem, do ustalenia współczynnika VAT, kwota, którą Spółka jest obowiązana zapłacić z tytułu importu usług (rozliczenie kontraktu swap oraz opłata serwisowa), nie powinna być uwzględniana przy ustalaniu proporcji VAT, ponieważ w świetle powołanych przepisów nie mieści się ona w definicji obrotu. Przemawia za tym fakt, iż bierne opodatkowanie czynności nie stanowi w myśl regulacji unijnych czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Zatem transakcje, w efekcie których zobowiązanie do rozliczenia podatku powstaje po stronie nabywcy, nie powinny być uwzględniane w kalkulacji proporcji.

Zasadność przyjęcia takiego rozwiązania potwierdziły również organy podatkowe, przykładowo przywołać można: pismo Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 14.09.2007r. sygn.: 1471/VUR1/443-81/07/IK, pismo Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 16.01.2007 r. ZP/443-253/06 oraz pismo Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 14.07.2006r. sygn.: 1472/RPP1/443-405/2006/PS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do dnia 31.12.2009 r., jak i w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.