INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02 grudnia 2009r. (data wpływu dotut. Biura – 07 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 grudnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnejz tytułu wychowywania dwójki dzieci z poprzedniego małżeństwa.

Z uwagi na braki formalne – tj. konieczność doprecyzowania pytania, którego roku ma dotyczyć ulga prorodzinna (2007r. czy 2009r.)- pismem z dnia 04 stycznia 2010r. znak: IBPB II/1/415-957/09/ŚS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie pytania w tym zakresie. W wezwaniu wskazano, iż w przypadku braku odpowiedzi Organ uzna, iż intencją wnioskodawcy było uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie wynikającym z przedstawionego stanu faktycznego zaistniałego w 2007r. Wezwanie zostało doręczone w dniu 07 stycznia 2010r. Wniosek nie został uzupełniony.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty)w roku podatkowym 2007 (PIT 37) rozliczył się wspólnie z małżonką. Istniała między nimi wspólność majątkowa. Małżonka wnioskodawcy w 2007 roku nie osiągnęła żadnego dochodu. Wnioskodawca prowadzi wraz z małżonką wspólne gospodarstwo domowe i razem wychowują trójkę dzieci. Dwoje z nich pochodzi z poprzedniego małżeństwa żony, na które żona otrzymuje alimenty. Dzieci z poprzedniego małżeństwa żony nie są przez wnioskodawcę przysposobione. Trzecie dziecko pochodzi ze związku wnioskodawcy z żoną. Wspólnie mieszkają i wychowują wszystkie dzieci. W zeznaniu za 2007 rok wnioskodawca wraz z żoną skorzystał z ulgi z tytułu wychowywania dzieci na ich wspólne dziecko, nie skorzystali z ulgi na pozostałą dwójkę dzieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na pozostałą dwójkę dzieci z poprzedniego małżeństwa żony przysługuje wnioskodawcy i jego żonie ulga z tytułu wychowywania dzieci...

Wnioskodawca uważa, że skoro ponosi wraz z żoną nakłady i koszty utrzymania wszystkich trojga dzieci, to przy wspólnym rozliczeniu z małżonką przysługuje im ulga z tytułu wychowania dzieci na wszystkie dzieci, a nie tylko na jedno z nich(ich wspólne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, z późń. zm.), małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 cyt. ustawy ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27 ww. ustawy, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z powyższym, podatek określony na imię obojga małżonków, należy uznać za wspólny podatek małżonków, także w przypadku gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27 ustawy.

Zatem, prawo do odliczeń od podatku przysługuje obojgu małżonkom, nawet w przypadku gdy jeden z nich nie uzyskał żadnych przychodów (dochodów), podlegających opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 27f ust. 1 cytowanej ustawy, od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodniez ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Zatem na podstawie ww. przepisu w związku z art. 6 ust. 4 powołanej ustawy odliczenie przysługuje w przypadku wychowywania:

1. dzieci małoletnich,
2. dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,
3. dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach
o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowaw art. 27 ust. 1 – art. 27f ust. 2 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

Przytoczone regulacje wskazują, ze jednym z kryterium skorzystania z prawa do odliczenia ulgi jest wychowywanie dzieci przez podatnika w danym roku podatkowym.

Ustawodawca używając wyrażenia „wychowanie”, nie określił co należy rozumieć pod tym pojęciem. Mając na uwadze brak definicji legalnej, należy posiłkować się znaczeniem potocznym. Zgodnie z definicją słownikową przez wychowanie należy rozumieć zapewnianie dziecku stałej opieki i doprowadzenie do samodzielności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca wrazz żoną wychowują wspólnie dwoje dzieci żony z pierwszego małżeństwa, które mieszkają wraz z nimi. Dzieci nie są jednak przez wnioskodawcę przysposobione. Wnioskodawcaz żoną wychowują również dziecko pochodzące z ich związku, na które w rozliczeniu za 2007r. odliczyli ulgę prorodzinną. Małżonkowie rozliczają się wspólnie, a żona wnioskodawcy nie osiąga żadnych dochodów za wyjątkiem alimentów na dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa.

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi prorodzinnej przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że w złożonym przez wnioskodawcę

i jego żonę wspólnym zeznaniu za 2007 rok, pomimo, że żona wnioskodawcy nie osiąga dochodów, za wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, małżonkowie mieli prawo wykazać do odliczenia od podatku, wyliczonego na imię obojga małżonków, ulgę prorodzinną przysługującą na dzieci żony z pierwszego małżeństwa. Bowiem, jak wykazano powyżej, wynikający z zeznania podatek jest podatkiem wspólnym. To oznacza, że każdy z małżonków ma prawo dokonać odliczeń od tego podatku, jeżeli tylko spełnia warunki do skorzystania z przysługującej ulgi.

Nadmienić należy, iż w celu odliczenia ulgi za 2007 rok, wnioskodawca wraz z małżonką winni sporządzić korektę zeznania o wysokości osiągniętych dochodów w 2007 roku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeniaw przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.