INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 21 października 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze świadczonych na rzecz podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze świadczonych na rzecz podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pobiera od przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, opłaty za wykonanie usług związanych z obsługą operacji startu, lądowania, postoju statków powietrznych, obsługą pasażerów i ładunków, statków powietrznych i ich załóg. Zainteresowany prowadzi dokumentację w formie oświadczeń pobieranych od przewoźników, które potwierdzają, że wykonują oni przewozy głównie w transporcie międzynarodowym.

Ww. usługi faktycznie wykonywane są w większości przez podmioty trzecie (podwykonawców). Podwykonawcy obciążają Spółkę za wykonane usługi stosując na wystawionych fakturach stawki VAT odpowiednie do wykonanych usług, tj. 3%, 7%, 22% lub zwolnienie od podatku. Następnie, Wnioskodawca na zasadzie refaktury obciąża przewoźników powietrznych oraz inne podmioty wykonujące głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany może stosować stawkę VAT 0% w refakturach wystawianych na rzecz podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, za usługi związane z obsługą operacji startu, lądowania, postoju statków powietrznych, obsługą pasażerów i ładunków, statków powietrznych i ich załóg, pomimo, że na fakturze pierwotnej wystawionej przez podwykonawcę, stawki podatku VAT są właściwe dla świadczonych usług, tj. 3%, 7%, 22% lub zwolnienie od podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka podatku VAT może ulec zmianie w stosunku do stawki zastosowanej w fakturze pierwotnej, w odniesieniu do usług refakturowanych na rzecz podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. Stąd możliwe jest zastosowanie stawki VAT 0% w refakturach, pomimo, że na fakturze pierwotnej wystawionej przez podwykonawcę, stawki podatku VAT są właściwe dla świadczonych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Na podstawie art. 83 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pobiera od przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, opłaty za wykonanie usług związanych z obsługą operacji startu, lądowania, postoju statków powietrznych, obsługą pasażerów i ładunków, statków powietrznych i ich załóg.

Z powyższych przepisów wynika, że usługi wymienione w ust. 1 pkt 8 cytowanego artykułu, korzystają z preferencyjnej stawki podatku pod warunkiem, że świadczone są na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Art. 83 ust. 2 ustawy stawia dodatkowo warunek o prowadzeniu przez usługodawcę odpowiedniej dokumentacji. Ustawodawca nie sprecyzował jaką konkretnie dokumentację należy posiadać, określił jednak, iż z dokumentacji tej musi jednoznacznie wynikać, że czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w ust. 1. w przedmiotowej sprawie należy zatem odnieść się do warunku zawartego w art. 83 ust. 1 pkt 8, a więc warunku określającego przewoźnika, na rzecz którego świadczone są usługi.

W złożonym wniosku wskazano, iż usługi faktycznie wykonywane są przez podwykonawców, a Spółka będąc ich nabywcą otrzymuje faktury wystawione ze stawkami podatku właściwymi dla danego rodzaju usług. Następnie usługi fakturowane są przez Spółkę na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. w celu udokumentowania, iż przewoźnicy wykonują przewozy głównie w transporcie międzynarodowym, pobiera ona od nich stosowne oświadczenia.

Z powyższego wynika, iż co do zasady wypełnione są warunki wskazujące na możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku w oparciu o powołane przepisy. Kwestią do rozważenia jest jedynie fakt, czy preferencja ta przysługuje w sytuacji, gdy de facto to nie Wnioskodawca wykonuje przedmiotowe usługi, lecz podwykonawcy. Bowiem z wniosku wynika, że Zainteresowany zakupione usługi „refakturuje” na rzecz przewoźników powietrznych.

W myśl art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Celem „refakturowania” jest przeniesienie poniesionych kosztów na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał. Oznacza to, że podmiot „refakturujący” daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane, niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. „Refaktura” jest więc zwykłą fakturą wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy usługodawcą a rzeczywistym nabywcą usługi.

Jeżeli zatem w przedmiotowym przypadku refakturowanie na przewoźników kosztów poniesionych w związku z nabyciem usług od podwykonawców, obejmować będzie wyłącznie te usługi, będzie traktowane jako dokumentujące usługi wyświadczone przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W świetle powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca świadczy usługi, dla których wysokość stawki podatku regulują przepisy wskazujące na szczególne przypadki zastosowania 0% stawki podatku (art. 83 ust. 1 pkt 8 i ust. 2 ustawy). Mając na uwadze fakt, iż usługi będące przedmiotem wniosku świadczone są na rzecz podmiotów wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym (na potwierdzenie czego Zainteresowany prowadzi odpowiednią dokumentację), należy uznać, że zostaną spełnione warunki do zastosowania na wystawianych przez niego fakturach preferencyjnej stawki podatku. Bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt, że podwykonawcy na wystawianych na rzecz Wnioskodawcy fakturach, opodatkowują świadczone usługi innymi stawkami podatku bądź korzystają ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.