INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu: 15 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni uzyskała w roku 2009 uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. w związku z tym zamierza otworzyć biuro rachunkowe.

Przedmiotem świadczenia w tym zakresie będą następujące usługi:

1. prowadzenie ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych - zgodnie z obowiązującymi przepisami,
2. kwalifikacja dowodów księgowych do ich ujęcia w księgach i ewidencjach,
3. sporządzanie deklaracji podatkowych i deklaracji rozliczeniowych z ZUS,
4. naliczanie wynagrodzeń dla zatrudnionych pracowników i ich rozliczenia,
5. prowadzenie ewidencji i rozliczenia środków trwałych i wyposażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni, nie będąc doradcą podatkowym, może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT za zasadzie przepisu art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, usług księgowych, polegających również na sporządzaniu deklaracji podatkowych, nie powinno zaliczać się do usług doradczych, przy świadczeniu których podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia. w art. 113 ust 13 pkt 2 ustawy o VAT zostały wymienione przypadki, kiedy płatnicy VAT nie mogą skorzystać ze względu na wysokość obrotów. Dotyczy to m. in. podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa i inne.

Minister Finansów w rozporządzeniu w sprawie faktur określił listę usług, w przypadku świadczenia których nie można skorzystać ze zwolnienia. Lista ta stanowi uszczegółowienie przypadków określonych w ustawie. Są to m. in. usługi rzeczoznawstwa z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą bądź hodowlą oraz modernizacją gospodarstwa rolnego.

Jak wynika z pisma Ministerstwa Finansów z dnia 16 listopada 2006 r. Nr PT3/PPS-812-112/2006/LW/823, usługi rzeczoznawstwa wskazane w tym rozporządzeniu stanowią jednocześnie doradztwo inne niż doradztwo rolnicze związane z uprawą roślin lub hodowlą, zatem również doradztwo podatkowe.

Dla celów podatkowych pojęcie „doradztwo” mieści się w pojęciu rzeczoznawstwo i jest wyłączone ze zwolnienia od podatku VAT. o prawie podatnika do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, gdy świadczy usługi księgowe, zdaniem Zainteresowanej, decyduje nie ustawa o doradztwie podatkowym, a ustawa o VAT oraz wydane na tej podstawie akty wykonawcze i normy techniczne określone w PKWiU. Należy dodać, że ustawodawca nie określił symboli grupowań klasyfikacyjnych, a PKWiU nie wyodrębnia grupowania obejmującego usługi w zakresie doradztwa. w tym przypadku największe znaczenie ma nazwa grupowania, gdzie usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych, ujęte są w następujących grupowaniach:

• PKWiU 74.12.20-00-00 usługi w zakresie księgowości z wyjątkiem deklaracji podatkowych,
  
• PKWiU 74.12.13-00-00 usługi w zakresie sprawozdań finansowych,
  
• PKWiU 74.12.30-00-00 usługi w zakresie doradztwa podatkowego.
  
  

Mając na uwadze powyższe, świadcząc usługi w zakresie księgowości, w tym sporządzania deklaracji podatkowych, na rzecz konkretnego zleceniobiorcy, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12.20-00-00 z wyłączeniem deklaracji podatkowych, Wnioskodawczyni uważa, że może skorzystać ze zwolnienia ze względu na wysokość obrotów oraz tego, że klasyfikacje te nie obejmują usług doradztwa podatkowego. Ponadto, niezależnie od klasyfikacji statystycznych, ważne znaczenie ma również istota świadczonych usług.

Ponadto, WSA w Lublinie w swoim wyroku z dnia 15 lutego 2008 r. sygn. akt l SA/Lu710/07 w odwołaniu do wyroku TK uznał, że pojęcie „doradzanie” w potocznym rozumieniu oznacza właśnie udzielanie porad, opinii, wyjaśnień, opracowań itp., na podstawie których podatnik może podejmować odpowiednie decyzje i działania, natomiast w sferze usług doradztwa podatkowego, zakres uprawnień jest zastrzeżony dla osób wykonujących zawód publicznego zaufania i dotyczy owych opinii i porad. Czynności polegające na prowadzeniu ksiąg rachunkowych i sporządzanie deklaracji podatkowych mają w znacznej mierze charakter czysto techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie prowadzonych ksiąg i innych ewidencji podatkowych. Wykonywanie tych czynności wymaga zatem wiedzy w zakresie księgowości i podatków, którą to wiedzę mają podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. u. Nr 207, poz. 1293), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

W myśl przepisu art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jednakże, stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Ponadto, przepis § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1337), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy” wymieniono pod pozycją 37 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 38 „Usługi prawnicze świadczone przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych”.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro ustawa o VAT w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) „doradzić – doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast „doradztwo” to, wg powyższego słownika, udzielanie fachowych porad.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza otworzyć biuro rachunkowe, w którym będzie świadczyła usługi takie jak: prowadzenie ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych, kwalifikacja dowodów księgowych do ich ujęcia w księgach i ewidencjach, sporządzanie deklaracji podatkowych i deklaracji rozliczeniowych z ZUS, naliczanie wynagrodzeń dla zatrudnionych pracowników i ich rozliczenia oraz prowadzenie ewidencji i rozliczenia środków trwałych i wyposażenia. Ponadto, jak wskazała Zainteresowana we wniosku, świadczone usługi mieszczą się pod symbolem PKWiU 74.12.20-00.00.

Reasumując, Wnioskodawczyni z tytułu wykonywanych usług będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie będzie świadczyła usług w zakresie doradztwa.

Podkreślić jednak należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanej klasyfikacji statystycznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.