Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1049/09/LŻ
z 1 lutego 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-1049/09/LŻ
Data
2010.02.01


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług


Słowa kluczowe
gospodarstwo pomocnicze
jednostka budżetowa
świadczenie usług
zwolnienia z podatku od towarów i usług


Istota interpretacji
Zastosowanie zwolnienia do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz na rzecz państwowych jednostek budżetowych



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2009r. (data wpływu 17 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz na rzecz państwowych jednostek budżetowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz na rzecz państwowych jednostek budżetowych

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych działającą w formie gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej. Świadczy głównie usługi remontowo-budowlane na rzecz jednostek budżetowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i w związku z tym za wyżej opisane usługi wystawia faktury VAT ze zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336). Zgodnie z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o VAT usługi te co do zasady opodatkowane są stawką podstawową 22% lub obniżoną 7%. Naliczanie podatku VAT według tych stawek jest korzystne, gdyż stwarza możliwość odliczenia podatku naliczonego. W kolizji z przepisami ustawy o VAT pozostaje rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT (Dz. U. Nr 212 poz. 1336). W § 13 ust. 1 pkt 12 tego rozporządzenia zawarte jest zwolnienie od podatku, usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi z pewnymi wyjątkami, które w przedmiotowej sprawie nie mają znaczenia. Przepis § 13 ust. 1 pkt 12 cytowanego wyżej rozporządzenia jest niezgodny z regulacjami Unijnych Dyrektyw dotyczących podatku VAT. W szczególności chodzi o VI Dyrektywę VAT w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC). Rzeczpospolita Polska od dnia przystąpienia do Unii Europejskiej jest tą Dyrektywą związana. Skoro istnieje kolizja pomiędzy prawem wspólnotowym, a rozporządzeniem Ministra Finansów to wszystkie organy w tym podatkowe winny stosować przepisy Dyrektywy. Wnioskodawca ma zatem uzasadnione wątpliwości co do zasad naliczania podatku VAT w wystawianych przez siebie fakturach obejmujących sprzedaż usług na rzecz państwowych jednostek budżetowych oraz na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz na rzecz państwowych jednostek budżetowych ma zastosowanie zwolnienie od podatku VAT określone w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy świadczeniu usług na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych i na rzecz państwowych jednostek budżetowych nie będzie miał zastosowania § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336). Przepis ten stanowi wyraz niewłaściwej implementacji do prawa polskiego przepisu VI Dyrektywy VAT. Dopuszczalne przez prawo wspólnotowe zwolnienia w podatku od wartości dodanej określone w VI Dyrektywie VAT zostały w całości uwzględnione w ustawie o podatku od towarów i usług. Rozszerzenie rozporządzeniem Ministra Finansów wspólnotowego katalogu zwolnień od podatku VAT należy uznać za niezgodne z prawem unijnym. Nie może tym samym pozbawić podatnika prawa do odliczania podatku naliczonego na wcześniejszych etapach obrotu gospodarczego.

Wnioskodawca jako gospodarstwo pomocnicze państwowej jednostki budżetowej, posiadające status podatnika VAT ma wszelkie prawa wynikające z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o VAT i może naliczać podatek od towarów i usług w fakturach wystawianych także gospodarstwom pomocniczym państwowych jednostek budżetowych oraz państwowym jednostkom budżetowym i tym samym § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia jako sprzeczny z unijnym nie ma zastosowania.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie między innymi w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2009r. (Sygn. akt I SA/Gd 891/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zauważyć należy, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r. kwestię, o której mowa § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., regulował przepis § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych działającą w formie gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej. Świadczy głównie usługi remontowo-budowlane na rzecz jednostek budżetowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i w związku z tym za wyżej opisane usługi wystawia faktury VAT ze zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336).

Zatem Wnioskodawca będący gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, w przypadku świadczenia usług na rzecz innych gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych, bądź jednostek budżetowych będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług od świadczonych usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2009r. oraz § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. Przy czym podkreślić należy, że korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w przywołanym przepisie nie ma charakteru fakultatywnego, co oznacza, ze Wnioskodawca nie może opodatkować usług świadczonych na rzecz podmiotów wymienionych w interpretowanym przepisie według stawek określonych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Poza tym tut. organ wskazuje, iż adresatem dyrektyw są wyłącznie państwa, nie mogą one być kierowane do innych podmiotów prawa (osób fizycznych i prawnych) i nie mogą być źródłem ich praw. Dyrektywa nie jest aktem bezpośrednio obowiązującym w wewnętrznych porządkach prawnych państw członkowskich. Aby dyrektywa stała się skuteczna, wymaga inkorporacji do krajowego porządku prawnego państw członkowskich poprzez wydanie odpowiedniego aktu prawnego. Nie należy natomiast do właściwości rzeczowej organu podatkowego kwestionowanie prawidłowości implementacji VI Dyrektywy Wspólnot Europejskich do prawa krajowego.

Ponadto tut. organ nie podziela stanowiska wyrażonego w przywołanym przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2009r. (sygn. akt I SA/Gd 891/08). W tym zakresie istnieją również odmienne orzeczenia Sądów m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku z dnia 19 kwietnia 2007r. sygn. akt I SA/Gd 256/06, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 września 2009r. sygn. akt I SA/Rz 435/09.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż przy świadczeniu usług na rzecz gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych i na rzecz państwowych jednostek budżetowych nie będzie miał zastosowania § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336) oraz że przepis ten stanowi wyraz niewłaściwej implementacji do prawa polskiego przepisu VI Dyrektywy VAT, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj