INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 01 października 2009 r. (data wpływu 05.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację spotkań okolicznościowych oraz szkoleniowo – integracyjnych dla pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację spotkań okolicznościowych oraz szkoleniowo – integracyjnych dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług internetowych i zatrudnia pracowników. Dba o stworzenie właściwej atmosfery w pracy, integrację zatrudnionych, wzmocnienie ich więzi z firmą i dobre relacje między nimi. Dlatego Spółka pragnie organizować co jakiś czas spotkania okolicznościowe o charakterze integracyjnym, w których uczestnictwo jest dobrowolne. Imprezy, organizowane dla pracowników poszczególnych działów, jak również dla wszystkich pracowników Spółki składać się będą ze wspólnej zabawy, konsumpcji i czasami zawodów sportowych. Spotkania te mają mieć również charakter szkoleniowo - integracyjny.

Spółka zaznacza, że imprezy służyć będą tylko i wyłącznie celom wskazanym wyżej, spotkania pracowników nie będą miały charakteru typowo rozrywkowego, czy konsumpcyjnego. Nie mają mieć również na celu tylko przebywania pracowników w swojej obecności oraz wyłącznie polegać na zapewnieniu pracownikom atrakcji turystycznych, czy wypoczynku itp. Za każdym razem Spółka będzie w posiadaniu dowodów dokumentujących integracyjny i motywacyjny charakter imprezy (program imprezy integracyjnej przygotowany przez osoby odpowiedzialne za organizację spotkania, lista pracowników biorących udział w spotkaniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wydatki ponoszone na organizację tego rodzaju spotkań, finansowane ze środków obrotowych, stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na organizowanie spotkań integracyjno - szkoleniowych dla własnych pracowników ponoszone są w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i mają na celu zwiększenie przychodów. Chodzi w nich bowiem przede wszystkim o tworzenie korzystnej atmosfery, zawiązywanie oraz umacnianie więzów koleżeńskich pomiędzy pracownikami oraz o wzmocnienie ich identyfikacji ze Spółką, jako miejscem pracy. Takie imprezy służą zatem celom Spółki, bo zintegrowany zespół, silnie zidentyfikowany z firmą, przekłada się na większą wydajność oraz poprawność wykonywanej pracy, a w konsekwencji, na osiąganie wyższych przychodów. Wystąpienie w imprezie integracyjnej elementów szkoleniowych nie pozbawia jej podstawowego celu, jakim jest generowanie przychodów Spółki. To również w efekcie wpływa na wzrost przychodów firmy.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że imprezy powyższe nie będą miały formy działalności socjalnej z art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Udział pracowników w imprezie nie będzie uzależniony od jego sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodów, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik, podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Kosztami podatkowymi są między innymi tzw. wydatki ponoszone na rzecz pracowników podatnika, w przypadku gdy wydatki te spełniają wskazane wyżej, określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kryteria. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Obejmują one również wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich spotkań okolicznościowych oraz szkoleniowo – integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji, wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. Dodatkowo, szkolenia odbywające się w trakcie tych spotkań mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników.

W świetle powyższego, ponoszone przez Spółkę wydatki na organizację spotkań okolicznościowych oraz szkoleniowo – integracyjnych dla pracowników, finansowane ze środków obrotowych Spółki, będą mogły stanowić – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy dodać, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją ww. spotkań przeznaczonych tylko dla pracowników, tzn. osoby trzecie nie biorą w nich udziału.

Należy przy tym podkreślić, że wydatki te muszą być racjonalne co do zasady i wielkości oraz odpowiednio udokumentowane, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie informuje się, że wniosek Spółki w zakresie opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 29 grudnia 2009 r. nr ILPB1/415-1064/09-4/TW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).