INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 2002 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą E., rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz odprowadza podatek liniowy 19%. Główną działalnością zarobkową jest rekrutacja pracowników i pośrednictwo pracy. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawczyni podpisuje z klientami umowy o świadczenie usług doradztwa personalnego i rekrutacji, w których zobowiązuje się m.in. do dbania o pozytywny wizerunek jej klienta i zaproponowania kandydatom podczas prowadzenia spotkań kwalifikacyjnych poczęstunku (najczęściej proponuje napoje chłodne lub gorące oraz herbatniki).

Czynności, do których jest zobowiązana umową Wnioskodawczyni wykonuje sama lub jej pracownicy na terenie całej Polski. Spotkania odbywają się w racjonalnym z punktu widzenia danej rekrutacji miejscu tj. w wybranych miastach i miejscach publicznych typu lokal gastronomiczny. Typowa liczba kandydatów w jednym dniu spotkań kwalifikacyjnych to kilkanaście osób, ale rozmowy odbywają się jedna po drugiej. Z uwagi na ekonomiczność przedsięwzięcia (tj. zachowanie i zabezpieczenie przychodów) nie jest wynajmowana droga sala konferencyjna na rozmowę 2 osób (doradcy personalnego i kandydata) lecz spotkania odbywają się w miejscu publicznym - kawiarni lub restauracji. W czasie tych spotkań zamawiana jest gastronomia - z reguły napoje lub czasem ciastka, jeżeli rekrutacja przedłuża się i kandydaci czekają. Z zamówionej gastronomii korzystają zarówno zaproszeni na rozmowy kandydaci jak również doradca personalny, który prowadzi wywiady.

Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, iż kandydaci do pracy, z którymi prowadzi rozmowy kwalifikacyjne na rzecz pracodawców - klientów nie uiszczają żadnych opłat za udział w rekrutacji. Przychód zostaje wygenerowany w momencie zrealizowania usługi rekrutacyjnej zgodnie z umową

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z korzystaniem z usług gastronomicznych podczas wykonywania przedmiotu działalności gospodarczej tj. doradztwa personalnego i rekrutacji pracowników Wnioskodawczyni ma prawo umieścić koszty gastronomii w kosztach uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo do zaliczenia kosztów gastronomii podczas wykonywania czynności, do których jest zobowiązana zgodnie z umową pomiędzy nią a jej klientem tj. podczas spotkań rekrutacyjnych z kandydatami do pracy na dane stanowisko. Zobowiązanie do zaproponowania napoju zimnego lub gorącego wynika bezpośrednio z umowy między Wnioskodawczynią i jej klientem, wybór lokalu gastronomicznego jako miejsca spotkań zamiast sali konferencyjnej stanowi element zachowania i zabezpieczenia przychodów poprzez swoją ekonomiczność.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze. zm.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalnością gospodarczą w zakresie rekrutacji pracowników i pośrednictwa pracy. Wnioskodawczyni podpisuje z klientami umowy o świadczenie usług doradztwa personalnego i rekrutacji, w których zobowiązuje się m.in. do zaproponowania kandydatom podczas prowadzenia spotkań kwalifikacyjnych poczęstunku. Spotkania odbywają się w całej Polsce w wybranych miastach i miejscach publicznych – kawiarniach lub restauracjach. W czasie tych spotkań zamawiana jest gastronomia - z reguły napoje lub czasem ciastka.

W kontekście zdefiniowanego pojęcia reprezentacji oraz z analizy przytoczonego art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawczynię wydatki podczas spotkań kwalifikacyjnych o charakterze biznesowych (w restauracji lub kawiarni), które odbywają się poza siedzibą prowadzonej działalności gospodarczej, wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Wprawdzie w czasie tych spotkań świadczone są usługi doradztwa personalnego oraz przeprowadzana jest rekrutacja pracowników to wątpliwości w ocenie tut. Organu podatkowego budzi również miejsce takiego spotkania tj. poza siedzibą prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Spotkania te mogą być bowiem organizowane w każdym innym miejscu zwłaszcza w siedzibie podmiotu gospodarczego bez konieczności ponoszenia dodatkowych wydatków związanych z profesjonalną obsługą oferowaną w kawiarni lub restauracji. Trudno wykazać zatem, iż ponoszone wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego, nie noszą znamion wystawności i okazałości skoro spotkania te odbywają się w miejscach o wysokim standardzie profesjonalnej obsługi osób korzystających z usług gastronomicznych.

Możliwość skorzystania z posiłków czy napojów oferowanych w menu restauracji czy kawiarni bez wątpienia ma na celu stworzenie oczekiwanego, pozytywnego wizerunku firmy Wnioskodawczyni, (podnosi jej prestiż) a tym samym lepsze postrzeganie przedsiębiorcy w stosunku do pozostałych podmiotów gospodarczych z danej branży (,które takie spotkania odbywają we własnym zakresie, w swojej siedzibie). W odróżnieniu od spotkań organizowanych w siedzibie podatnika, w przypadku spotkań organizowanych w restauracji czy kawiarni trudno mówić o braku chęci wyeksponowania zasobności podmiotu gospodarczego zaś podawanym tam posiłkom odmówić cech okazałości i wystawności.

Charakter ponoszonych wydatków bezsprzecznie świadczy o zamiarze kreowania pozytywnego wizerunku firmy czyli lepszego jej postrzegania na zewnątrz w porównaniu z podmiotami gospodarczymi świadczącymi lub oferującymi podobne usługi. Nawet przy założeniu, że tego typu działania czy wydatki stanowią praktykę powszechnie spotykaną ze względu na przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej (rekrutacja pracowników i pośrednictwo pracy) nie odbiera to wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Końcowo zauważyć należy, iż fakt prowadzenia rozmów kwalifikacyjnych w kawiarni lub restauracji, w miłym otoczeniu i sprzyjającej atmosferze sprzyjać ma bez wątpienia pozytywnym relacjom z osobami uczestniczącymi w spotkaniach rekrutacyjnych. Tego typu działania kreują bez wątpienia lepszy wizerunek firmy Wnioskodawczyni, gdyż mają bezpośredni wpływ na profesjonalne postrzegania jej na zewnątrz. Spotkania tego typu – czy to przy kawie, herbacie, ciastku, innym drobnym poczęstunku, są „usługami gastronomicznymi”. Noszą zatem znamiona reprezentacji, ponieważ wpływają na stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykazaniu zasobności i profesjonalizmu.

Za „reprezentację” bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy. Przy czym nie chodzi o jednostkowy koszt w związku z organizacją spotkań rekrutacyjnych w restauracji lub kawiarni, ale o cel jaki dzięki takim spotkaniom zostanie osiągnięty. Jak wykazano powyższej wydatki te w sposób pośredni promują firmę.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, iż wydatki na usługi gastronomiczne zamawiane podczas spotkań rekrutacyjnych poza siedzibą prowadzonej działalności gospodarczej (w restauracji, czy kawiarni) mają cechy reprezentacji i w związku z tym nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.