INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 7 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi telewizji kablowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi telewizji kablowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą usług telewizji kablowej. Usługi w zakresie płatnego odbioru programów telewizyjnych świadczone są w pomieszczeniach szpitalnych. Płatnikiem odbioru programów TV są wyłącznie pacjenci, którzy w celu odbioru programów dokonują zapłaty w formie wrzutu monet do aparatów wrzutowych. Do świadczenia tego rodzaju usług niezbędne było wybudowanie sieci kablowej w budynkach oraz zainstalowania telewizyjnej stacji czołowej wraz z zespołem anten oraz wyposażenia sal chorych w odbiorniki telewizyjne oraz czasomaty. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej firma Wnioskodawcy dokonuje opłaty praw autorskich do zbiorowego odbioru programów telewizyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka jest prawidłowa stawka podatku od towarów i usług za usługi telewizji kablowej, polegającej na reemisji programów telewizyjnych, po dokonaniu stosownej opłaty przez pacjentów szpitali...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wykonywane przez niego, polegające na reemisji programów telewizyjnych w sieci kablowej mieszczą się w zakresie usług telewizji kablowej (PKWiU 64.20.30-00.00) i na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz poz. 151 załącznika nr 3 do tej ustawy powinny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 7%. Wnioskodawca nadmienił, że nie wykonuje:

• usług związanych z taśmami wideo oraz filmami reklamowymi i promocyjnymi,
• działalności agencji informacyjnych,
  
  które to usługi podlegają wyłączeniu od opodatkowania preferencyjną stawką VAT w wysokości 7%.

Do tej pory Wnioskodawca opłacał podatek od towarów i usług według stawki podstawowej. Jednakże jego zdaniem stosowanie stawki podatku VAT w wysokości 22% dla usług telewizji kablowej wykonywanych przez jego firmę nie ma odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawa, a konkretnie w ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze. zm).

Podstawowa stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – mocą art. 41 ust. 2 ustawy – stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku tym, pod poz. 151 – symbol PKWiU ex 64.20.3 wymieniono usługi radia i telewizji kablowej, z wyłączeniem:

• usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,

• działalności agencji informacyjnych.

Zamieszczenie przedrostka „ex” przed symbolem PKWiU oznacza, że obniżona stawka podatku VAT dla wskazanej pozycji dotyczy tylko danego wyrobu czy usługi z danego grupowania.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest dostawcą usług telewizji kablowej. Usługi w zakresie płatnego odbioru programów telewizyjnych świadczone są w pomieszczeniach szpitalnych. Płatnikiem odbioru programów telewizyjnych są wyłącznie pacjenci, którzy w celu odbioru programów dokonują zapłaty w formie wrzutu monet do aparatów wrzutowych. Do świadczenia tego rodzaju usług niezbędne było wybudowanie sieci kablowej w budynkach oraz zainstalowanie telewizyjnej stacji czołowej wraz z zespołem anten oraz wyposażenia sal chorych w odbiorniki telewizyjne oraz czasomaty. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje opłaty praw autorskich do zbiorowego odbioru programów telewizyjnych.

Jak wskazał we wniosku Wnioskodawca, wykonywane przez niego świadczenia polegające na reemisji programów telewizyjnych w sieci kablowej mieszczą się w zakresie usług telewizji kablowej i zgodnie z PKWiU sklasyfikowane są pod symbolem 64.20.30-00.00.

Zatem mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że o ile podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja PKWiU 64.20.30-00.00 w zakresie usług telewizji kablowej jest prawidłowa, to świadczenie przedmiotowej usługi podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z poz. 151 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług – z uwzględnieniem wyłączenia zawartego w poz. 151 tego załącznika.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji usług, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.