INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi działalność w zakresie outsourcingu personalnego. Świadczy usługi naliczania płac, obsługi kadrowej i wykonywania przelewów elektronicznych na podstawie bezterminowych lub wielomiesięcznych umów z klientami z możliwością wypowiedzenia. W zakres usługi płacowej wchodzą: naliczanie płac, zasiłków w okresie choroby i macierzyństwa pracowników klienta, rozliczanie umów cywilno-prawnych zgodnie ze schematem podlegania ubezpieczeniu społecznemu, naliczanie składek ZUS, naliczanie potrąceń z wynagrodzeń pracowników klienta związanych z zadłużeniem wobec pracodawcy lub organów administracji państwowej, naliczanie pracownikom składek na ubezpieczenie grupowe, sporządzanie miesięcznych informacji podatkowych i raportów rozliczeniowych ZUS.

Usługodawca sporządza przelewy wynagrodzeń na konta bankowe pracowników klienta, przelewy z tytułu zobowiązań wobec ZUS i urzędów skarbowych, wobec komornika, na ubezpieczenie grupowe itp.

W zakresie usługi kadrowej Spółka przygotowuje dokumenty związane z zatrudnianiem pracowników klienta, rejestruje nowych pracowników i zmiany w ZUS, prowadzi ewidencję wypracowanych godzin i urlopów w systemie kadrowo-płacowym, wydaje zaświadczenia o zarobkach i zatrudnieniu i inne wg potrzeb klienta.

Świadczone usługi charakteryzuje systematyczność, ciągłość i powtarzalność. Ponadto usługi te wzajemnie są ze sobą powiązane, np. sporządzanie listy płac skutkuje przelewem wynagrodzeń pracownikom, co powoduje sporządzanie raportów ZUS i przygotowanie przelewów z tytułu zobowiązań wobec ZUS.

Spółka nie prowadzi usługowo ksiąg rachunkowych.

Usługi świadczone przez Spółkę, zgodnie z opinią Urzędu Statystycznego w Łodzi, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12 „Usługi rachunkowo-księgowe, usługi doradztwa podatkowego” na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 roku (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Spółkę usługi można uznać za usługi stałej obsługi prawnej i biurowej, dla których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem świadczonych przez niego usług jest wykonywanie regularnych i powtarzalnych czynności w zakresie obsługi klienta zgodnie z polskim prawem ubezpieczeniowym i prawem pracy na podstawie umowy z usługobiorcą.

Poszczególne obowiązki w ramach jednej usługi powodują konieczność wykonania następnych czynności lub skutkują świadczeniem kolejnej usługi.

Usługi naliczania płac, rozliczania umów cywilno-prawnych, sporządzania przelewów elektronicznych będących skutkiem sporządzonych list płac lub deklaracji oraz obsługę kadrową Zainteresowany traktuje jako usługi prawne i biurowe, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dla których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z chwilą upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Dla celów podatku od towarów i usług zastosowanie ma Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje zatem, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

I tak, w myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Zainteresowany wskazał, iż świadczone przez niego usługi, zgodnie z opinią Urzędu Statystycznego w Łodzi, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.12 „Usługi rachunkowo -księgowe, usługi doradztwa podatkowego”.

Zgodnie z PKWiU usługi prawne sklasyfikowane są pod symbolem 74.11.1, usługi obsługi biurowej, pozostałe pod symbolem 74.83.15. Z powyższego wynika, że usługi rachunkowo -księgowe, według przepisów dotyczących statystyki publicznej, klasyfikowane są pod symbolem statystycznym (PKWiU 74.12.) – inaczej więc niż usługi prawnicze (PKWiU 74.11), czy biurowe (PKWiU 74.83.15). Stąd należy wysnuć wniosek, że ustawodawca dla usług rachunkowo-księgowych nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, który powstanie na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, czyli w dniu wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 74.12, nie mogą być uznane za usługi stałej obsługi prawnej i biurowej wymienione w art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku VAT i w związku z tym obowiązek podatkowy dla usług świadczonych przez Zainteresowanego powstaje na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.