INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009r. (data wpływu 5 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy stawki określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131 ze zm.) są kwotami netto w świetle ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy stawki określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131 ze zm.) są kwotami netto w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Wykonuje między innymi usługi tłumaczenia na zlecenia sądów. Sąd Rejonowy Oddział Finansowy kwoty określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie wynagradzania tłumaczy przysięgłych (Dz. U. Nr 15, poz. 131) traktuje jako wartości brutto, a nie netto i odmawia zapłacenia kwoty powiększonej o podatek VAT. Wnioskodawca zaznacza, że jest to pierwszy przypadek (dot. dwóch faktur) odmowy uznania naliczonych przez niego kwot na fakturze. Zdaniem Wnioskodawcy do stawek określonych w rozporządzeniu należy doliczać podatek VAT. Stanowisko Sądu Okręgowego dla K. – P. sprawia, że podatek od towarów i usług przestaje być obojętny dla działalności gospodarczej co jest sprzeczne z istotą tego podatku - (tłumacz niebędący podatnikiem VAT za tę samą usługę zarabia więcej niż tłumacz będący podatnikiem VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stawki określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości są podstawą opodatkowania czyli kwotami netto w świetle ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, są to wartości netto, czyli stanowią podstawę do opodatkowania. W związku z tym do obliczonych na podstawie cennika zawartego ww. rozporządzeniu wartości usługi (tłumaczenia) Wnioskodawca dolicza obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stawki wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego, wykonane na żądanie sądu, prokuratora, policji oraz organów administracji publicznej określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131 ze zm.).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wynagrodzenie z tytułu sprzedaży najczęściej wyrażone jest w formie ceny. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), przez cenę należy rozumieć wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Należy zaznaczyć, iż cena w rozumieniu wyżej cyt. ustawy o cenach, to cena obejmująca podatek VAT, a zatem cena brutto. Regulacja art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach jest bardzo istotna bowiem oznacza, iż wszędzie tam, gdzie strony nie określiły wyraźnie, czy umówiona przez nie cena jest kwotą brutto czy netto, przyjmuje się, że jest to cena brutto, a zatem cena obejmująca podatek VAT.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na definicję kwoty należnej z tytułu sprzedaży zawartą w art. 29 ustawy o VAT, wedle której kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (czyli również podatek VAT).

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zapłaty na rzecz sprzedawcy określonej sumy pieniężnej w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, należy przyjąć, iż w ramach tej płatności mieści się podatek VAT. Oznacza to, iż w sytuacji gdy w umowie nie wyodrębniono wartości netto z kwoty należnej z tytułu sprzedaży (wartość brutto), to podatek należny z tytułu dokonania tej czynności powinien być ustalany na zasadzie podatku liczonego „w stu”.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje między innymi usługi tłumaczenia na zlecenia sądów. Po wykonaniu usługi każdorazowo wystawia fakturę VAT (prowadzi bowiem działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT). Wysokość wynagrodzenia, na którą opiewa wystawiana faktura, wynika z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego. Wnioskodawca do stawek określonych w rozporządzeniu dolicza podatek VAT. Sąd Rejonowy Oddział Finansowy kwoty określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie wynagradzania tłumacza przysięgłego traktuje jako wartości brutto, a nie netto i odmawia zapłacenia kwoty powiększonej o podatek VAT.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż kwotą należną, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, jest wynagrodzenie wynikające z wyżej powołanego rozporządzenia, tj. zapłata za wykonywane czynności tłumacza przysięgłego, ustalona na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, jeżeli jest jedynym wynagrodzeniem za wykonane usługi na rzecz organów wymiaru sprawiedliwości. W świetle powołanego art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi ona kwotę należną (kwotę brutto) zawierającą podatek od towarów i usług, który powinien być ustalony na zasadzie podatku naliczonego metodą „w stu”.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.