INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W czerwcu 2004 r. zakupił Pan wraz z żoną, wybudowany w roku 1969 lokal użytkowy z wieczystym użytkowaniem gruntu. Lokal zakupiony został w celu prowadzenia działalności gospodarczej przez Pana. W indywidualnej działalności gospodarczej lokal wykorzystywany był w okresie od czerwca 2004 r. do września 2007 r.

W miesiącu wrześniu 2007 r. ww. lokal za zgodą żony, wniósł Pan do spółki cywilnej zawiązanej z osobą trzecią. Nie zachowano jednak formy przeniesienia własności w formie aktu notarialnego, zatem umowa spółki cywilnej w tym zakresie nie była skuteczna.

W tej chwili zamierza Pan zrealizować obowiązek i dokonać za zgodą żony przeniesienia własności nieruchomości stanowiącej przedmiot wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki cywilnej.

Z chwilą przeniesienia własności przedmiotowa nieruchomość stanie się majątkiem wspólnym obu wspólników spółki cywilnej (współwłasność łączna wspólników - art. 863 k.c.). Dopiero po skutecznym przeniesieniu własności nieruchomości w formie aktu notarialnego dokonana zostanie zmiana wpisu w księdze wieczystej, gdzie w miejsce małżonków zostaną wpisani wspólnicy spółki cywilnej.

Spółka cywilna zamierza wprowadzić lokal użytkowy do ewidencji środków trwałych przyjmując wartość określoną w akcie notarialnym. Wraz z wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych spółka zamierza amortyzować środek trwały stosując metodę dokonywania odpisów wg stawek indywidualnych w wysokości 10% rocznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zastosować do amortyzacji ww. środka trwałego (lokalu użytkowego) indywidualną stawkę amortyzacyjną określoną w art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 10%... (pytanie oznaczone we wniosku numerem 4).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy z zastrzeżeniem art. 22I, mogą indywidualnie ustalać stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środki trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym ,że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełna liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca wprowadził w pkt 4 pojęcie budynków i lokali niemieszkalnych. Zarówno ustawa jak i Klasyfikacja Środków Trwałych nie posługuje się pojęciem lokal użytkowy. Zdaniem Pana dla odróżnienia od lokalu mieszkalnego posłużono się pojęciem lokalu niemieszkalnego. Zdaniem Pana ww. lokal użytkowy odpowiadać będzie klasyfikacji jako grupa 12 podgrupa 121 - jako lokal niemieszkalny.

Skoro lokal użytkowy zostanie po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej i przed nabyciem, był wykorzystywany co najmniej przez 40 lat, to zdaniem Pana można zastosować indywidualną stawkę amortyzacji dla powyższego środka trwałego obliczoną zgodnie z art. 22 j ust. 1 pkt 4 ustawy i amortyzować przez 10 lat .czyli w wysokości 10% rocznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…).

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku z przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie natomiast do postanowień art. 22a ust. 1 omawianej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Aby zatem wyżej wskazane budowle, budynki, lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty stanowiły środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędne jest kumulatywne spełnienie ww. warunków.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Po ustaleniu wartości początkowej środka trwałego podatnicy – zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł – dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4, o czym stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem:

1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m³, domków kempingowych i budynków zastępczych

• dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

Jak wynika natomiast z art. 22j ust. 3 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei w myśl art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Z treści wniosku wynika, iż w czerwcu 2004 r. zakupił Pan wraz z żoną lokal użytkowy z wieczystym użytkowaniem gruntu wybudowany w roku 1969. Lokal wykorzystywany był w Pana indywidualnej działalności gospodarczej do września 2007 r.

Obecnie ww. lokal za zgodą żony, zamierza Pan wnieść do spółki cywilnej zawiązanej z osobą trzecią. Spółka cywilna zamierza wprowadzić lokal użytkowy do ewidencji środków trwałych przyjmując wartość określoną w akcie notarialnym. Wraz z wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych spółka zamierza amortyzować środek trwały stosując metodę dokonywania odpisów wg stawek indywidualnych w wysokości 10% rocznie.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ww. ustawy spółka cywilna, do której wniesione zostaną z zachowaniem formy aktu notarialnego przedmiotowy lokal, uprawniona będzie do wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 22i-22k. Możliwe więc będzie zastosowanie metody ujętej w treści ww. art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zatem lokal ten mieści się w dyspozycji art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stawka amortyzacji może wynieść 10%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.