INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki x, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 27 października 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 28 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwalifikacji podatkowej operacji zwrotu stojaków z USA do Włoch z pominięciem Polski – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwalifikacji podatkowej operacji zwrotu stojaków z USA do Włoch z pominięciem Polski. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.) o podpis drugiej upoważnionej osoby.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest eksporterem i wysyła swoje wyroby – mosty (do środków transportu) na stojakach do kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych.

Stojaki, są to opakowania wykonane z metalu, które służą do prawidłowego transportu mostów, aby te nie uległy uszkodzeniu (obiciu, przewróceniu). Opakowania te są wypożyczone i podlegają zwrotowi. Odprawa celna odbywa się na zasadzie zwrotnej. Zainteresowany wystawia do nich faktury proforma.

Klient z USA opakowania te zwracał terminowo i we właściwej liczbie, zgodnie z odprawą celną. Obecnie Spółka kończy współpracę z kontrahentem z USA. W związku z kryzysem gospodarczym i trudną sytuacją finansową firmy, chce ona te opakowania (stojaki) sprzedać, ponieważ już nie będą jej potrzebne. Wnioskodawca ma już na nie kupca.

W ramach oszczędności chciałby on, aby stojaki, które jeszcze nie wróciły od kontrahenta z USA, przetransportować bezpośrednio do firmy unijnej (aby uniknąć dodatkowych kosztów transportu), z pominięciem Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jak zakwalifikować tę operację zwrotu stojaków z USA do Włoch z pominięciem Polski... Czy będzie to WDT i czy odprawę celną w imieniu Zainteresowanego może dokonać nabywca tych stojaków, który ma siedzibę we Włoszech i jest podatnikiem podatku od wartości dodanej... Jaką wystawić fakturę i jaką zastosować stawkę VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego imieniu może dokonać odprawy celnej nabywca stojaków z Włoch. Transakcję tą można potraktować jak WDT (art. 5 ust. 1 pkt 5) i zastosować VAT 0% w oparciu o dokumenty wynikające z odprawy celnej stojaków we Włoszech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy), natomiast przez terytorium kraju, terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ustawy).

Natomiast art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje eksportu mostów, które umieszczane są na stojakach, do kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych. Stojaki, są to opakowania wykonane z metalu, które służą do prawidłowego transportu mostów, aby te nie uległy uszkodzeniu (obiciu, przewróceniu). Opakowania te są wypożyczone i podlegają zwrotowi. Odprawa celna odbywa się na zasadzie zwrotnej.

Obecnie Spółka kończy współpracę z kontrahentem z USA i zamierza sprzedać te opakowania (stojaki), ponieważ nie będą już jej potrzebne. W ramach oszczędności chciałaby, aby stojaki, które jeszcze nie wróciły od kontrahenta z USA, przetransportować bezpośrednio do firmy unijnej (aby uniknąć dodatkowych kosztów transportu), z pominięciem Polski.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że planowana przez Zainteresowanego transakcja bezpośredniego transportu stojaków z USA na terytorium państwa unijnego z pominięciem Polski, nie spełni ani definicji importu towarów, ani wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Warunkiem niezbędnym aby mówić o imporcie towarów, jest mianowicie ich przywóz z kraju trzeciego na terytorium Polski. Jak natomiast zaznaczyła Spółka, ze względów oszczędnościowych, chciałaby uniknąć właśnie transportu opakowań na terytorium kraju. Nie będzie także możliwe uznanie tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, ponieważ zgodnie z dyspozycją art. 13 ustawy, za takową można uznać wywóz (przemieszczenie) towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Analiza sprawy wskazuje jednak, że przedmiotowe stojaki zostaną przetransportowane nie z kraju, lecz z USA na terytorium Włoch, gdzie odprawę celną ma przeprowadzić nabywca towaru.

Mając na uwadze powyższe ustalenia tut. Organ informuje, że kwestia czy odprawę celną w imieniu Zainteresowanego może dokonać nabywca tych stojaków, który ma siedzibę we Włoszech i jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, staje się bezprzedmiotowa. Analiza przepisów wskazuje mianowicie, że transakcja będąca przedmiotem wniosku nie podlega regulacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stwierdzić należy zatem, że wskazana kwestia podlega regulacji prawnej kraju, do którego zostanie przetransportowany towar (stojaki), a więc Włoch.

Reasumując, transakcja bezpośredniego transportu stojaków z USA na terytorium państwa unijnego z pominięciem Polski, nie stanowi importu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, ani wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 tej ustawy. W związku z powyższym, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Obowiązek wystawiania faktur VAT wynika z przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Spółka dla dostawy przedmiotowych stojaków nie jest zidentyfikowana dla podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch, będzie zobowiązana do wystawienia faktury, zgodnie z art. 106 ust. 6 ustawy.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), reguluje m.in. treść, sposób oraz warunki wystawiania faktur VAT.

Stosownie do § 25 ust. 1 cyt. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 25 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W związku z brzmieniem powyższego przepisu, wystawiona przez Zainteresowanego faktura nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku, a także kwoty należności wraz z podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności wystawiania przez Wnioskodawcę faktur proforma.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.