INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2010 roku (data wpływu 22.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2010 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 marca 2009 roku Spółka stała się podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Wnioskodawca dostarcza energię elektryczną nabywcom końcowym, jak również podmiotom niebędącym nabywcami końcowymi. W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka dostarcza energię na rzecz nabywcy, który posiada koncesję na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej. Nabywca zużywa zakupioną energię między innymi na potrzeby własne, a więc potrzeby o charakterze administracyjnym w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, jak również w związku z posiadanymi mieszkaniami służbowymi, pokojami gościnnymi, przychodnią lekarską, wynajmowanym lokalem użytkowym na potrzeby innej spółki oraz w celu zasilenia urządzeń związanych z przesyłem i dystrybucją energii. Na wystawianych dla tego kontrahenta fakturach sprzedaży Wnioskodawca zamieszcza informację, iż podatek akcyzowy od sprzedanej energii elektrycznej nie został naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż energii elektrycznej, na opisane w przedmiotowym wniosku potrzeby podmiotu posiadającego koncesję na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej, podlega opodatkowaniu akcyzą przez sprzedawcę...

W przypadku uznania, iż sprzedawca jest zobowiązany do naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii przez podmiot posiadający koncesję na przesyłanie i dystrybucję energii, Spółka wnosi o wskazanie jaka forma dokumentu zawierająca informację o ilości energii zużytej przez tego nabywcę na potrzeby własne, winna być uznana przez sprzedawcę za podstawę naliczenia akcyzy.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż energii na rzecz nabywcy posiadającego koncesję na przesył i dystrybucję zarówno na jego potrzeby własne jak i pozostałe opisane we wniosku, nie podlega opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy, gdyż podmiot nabywający energię nie posiada statusu nabywcy końcowego z racji posiadania koncesji.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 2, 3 i 4 ustawy akcyzowej w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

• sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
• zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
• zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię.

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 19 ww. ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne (...).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, przedmiotowy nabywca posiada koncesję na przesyłanie i dystrybucję energii, zatem zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy nie spełnia definicji nabywcy końcowego. Ponadto w myśl art. 9 ust. 1 pkt 3 podmiot posiadający koncesję na przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią jest zobowiązany do naliczenia podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii na potrzeby własne.

Reasumując Wnioskodawca stwierdza, iż wykładnia językowa art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, która winna być zastosowana przed innymi zasadami mającymi na celu ustalenie znaczenia przepisu prawa, w sposób jednoznaczny określa, iż przedmiotowy nabywca jest zobowiązany do opodatkowania zużycia energii na potrzeby własne. Jednocześnie w przypadku dalszej odsprzedaży energii, ww. nabywca jest zobowiązany do opodatkowania akcyzą energii sprzedanej na rzecz nabywcy końcowego na terytorium kraju.

Spółka zaznacza, iż do przedmiotowego stanu faktycznego nie ma zastosowania interpretacja ogólna Ministra Finansów sygn. AE6/033/13/IRZ/09/1772 z dnia 31 marca 2009 roku, która dotyczy podmiotów posiadających wyłącznie koncesję na wytwarzanie energii. Natomiast wyżej przedstawione stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działającego w imieniu Ministra Finansów sygn. ITPP3/443-176/09/ZG z dnia 2 lutego 2010 roku.

Natomiast w sytuacji, gdy organ podatkowy uzna powyższe stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, zdaniem Spółki przepisy prawa nie określają formy dokumentu stanowiącego podstawę naliczenia podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii na potrzeby własne nabywcy niebędącego nabywcą końcowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Zatem niniejsza interpretacja ogranicza się do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, iż dostarcza energię eklektyczną podmiotowi, który posiada koncesje na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej. Ponadto z wniosku wynika, iż nabywca energii część nabytej energii zużywa na własne potrzeby o charakterze administracyjnym w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, jak również w związku z posiadanymi mieszkaniami służbowymi, pokojami gościnnymi, przychodnią lekarską, wynajmowanym lokalem użytkowym na potrzeby innej spółki oraz w celu zasilenia urządzeń związanych z przesyłem i dystrybucją energii.

W związku z faktem, iż odbiorca energii posiada ww. koncesje, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż odsprzedaż energii temu podmiotowi nie podlega opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy, gdyż podmiot nabywający energię nie ma statusu nabywcy końcowego z racji posiadania koncesji.

Zatem odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy wskazać, iż w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 ze zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Z treści cytowanego przepisu wynika, iż podmiot posiadający koncesje na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej nie będzie nabywcą końcowym w stosunku do nabywanej energii elektrycznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, gdyż w przedstawionym opisie stanu faktycznego nie będzie on podatnikiem podatku akcyzowego od sprzedanej energii elektrycznej, ponieważ nabywca przedmiotowej energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym w myśl art. 2 pkt 19 ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest Spółka – jako sprzedawca energii elektrycznej, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu nabywającego energię. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.