Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/1/415-8/10/WRz
Data
2010.03.22
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
diety
koszty uzyskania przychodów
Istota interpretacji
Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć diety za czas podróży służbowej przedsiębiorcy?
Wniosek ORD-IN
935 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 7 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia usług kierowania pojazdami samochodowymi. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Działalność prowadzi sam, bez zatrudniania pracowników. Świadczenie przez Niego usług wiąże się często z odbywaniem wielodniowych wyjazdów, przeważnie poza granicę kraju. Wnioskodawca uważa, iż są to podróże służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy, do których ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiący że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy dieta związana z opisaną powyżej podróżą służbową właściciela firmy, świadczącego usługi kierowania pojazdami, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej...
Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca dał prawo wszystkim podatnikom do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu kwot diet przysługującym pracownikom, będącym w podróży służbowej, do wysokości limitów określonych w przepisach prawa pracy. Diety służą m.in. pokryciu podwyższonych kosztów wyżywienia w podróży. Taką role spełniają bez względu na cel i charakter wyjazdu przedsiębiorcy. Przepisy Kodeksu pracy, które traktują o podróży służbowej (mające również zastosowanie w praktyce do przedsiębiorców), nie uzależniają prawa do diet od rodzaju działalności.
Diety powinny więc przysługiwać bez względu na rodzaj działalności tym bardziej, że podobne stanowisko można odnaleźć w orzecznictwie sądowym np.: - w wyroku WSA z dnia 18 października 2006 r., Sygn. akt I SA/ŁD 912/06,
- w wyroku WSA z dnia 5 czerwca 2007 r., Sygn. akt I SA/GD 46/07.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki: - musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- musi być należycie udokumentowany.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r.: - w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz
- w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
Z treści wniosku wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. świadczenie usług w zakresie kierowania pojazdami samochodowymi. Świadczenie tych usług często wiąże się z odbywaniem wielodniowych wyjazdów, przeważnie poza granice kraju.
Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli usługi świadczone przez Wnioskodawcę, wykonywane są w ramach odbywanych przez niego krajowych i zagranicznych podróży służbowych, to może On zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniach.
Wskazać przy tym należy, iż pojecie „podróży służbowej” unormowane jest w przepisach prawa pracy, tj. w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie Wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi, nie leży w kompetencji organów podatkowych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Referencje
|