INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2010r. (data wpływu 22 marca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zrezygnowania z ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zrezygnowania z ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 marca 2010r. (data wpływu 22 marca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak IBPP4/443-155/10/AŚ z dnia 2 marca 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wykonuje usługę certyfikacji gospodarstw ekologicznych na rzecz osób fizycznych, rolników nieprowadzących działalności gospodarczej. Każda usługa dokonana przez Wnioskodawcę jest dokumentowana fakturą VAT, w której znajdują się wszystkie dane identyfikacyjne odbiorcy. Za świadczone usługi (dokumentowane fakturami) zapłata następuje za pośrednictwem poczty, banku, sporadycznie gotówką w siedzibie spółki (0,01%).

W piśmie z dnia 15 marca 2010r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje.

1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7.
2. Symbol PKWiU dla usługi to 7120B.
3. Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie przed 1 stycznia 2010r.
4. Na podstawie wyciągów bankowych prowadzona jest ewidencja, w celu wystawiania faktur VAT.
5. Kwota obrotu z działalności o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40000 zł.
6. Prowadzona ewidencja, jednoznacznie określa za kogo i za jaką usługę jest wpłata na rachunek bankowy.
7. Klientami Wnioskodawcy są także rolnicy ryczałtowi, ale nie wszyscy posiadają ten status.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest zrezygnować z ewidencji przy zastosowaniu kas rejestracyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawianie faktur VAT z wszelkimi danymi odbiorcy, oraz otrzymywanie zapłat w formie przelewu bankowego pozwala na zrezygnowanie z rejestracji usług przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W piśmie z dnia 15 marca 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wykonuje usługi certyfikacji rolnictwa ekologicznego. Usługa jest płatna tylko i wyłącznie w formie wpłaty na konto Wnioskodawcy, nie przyjmuje się wpłat gotówkowych. Każdy klient otrzymuje fakturę VAT. Faktura jest niezbędna klientom w celu uzyskania dotacji i potwierdzenia uczestnictwa w Programie Restrukturyzacji Obszarów Wiejskich, faktura jest przedstawiana Agencji Restrukturyzacji Rolnictwa.

Ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej jest czynnością dodatkową dublującą ewidencję wynikającą z wystawianych faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w ww. przepisie art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT Minister Finansów może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Należy wskazać, iż z dniem 1 stycznia 2010r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U Nr 224, poz. 1797).

Przepis § 1 tego rozporządzenia stanowi, że rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej „ewidencjonowaniem”, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2010r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

Zgodnie z § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 3, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, iż przepisy dotyczące kas rejestrujących wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (przedmiotowe).

Ustawodawca objął zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej określone czynności, niezależnie od zwolnienia (lub nie) z tego obowiązku podatnika dokonującego tych czynności.

W myśl § 2 cyt. wyżej rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W części II załącznika do rozporządzenia, w pozycji 38 wskazano, iż zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania podlega świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem) pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła 2).

Jak wynika z punktu 2 objaśnień do załącznika, powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2010r.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 w związku z poz. 38 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za dostawę towarów w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2010r.
  
  

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zasady dokumentowania sprzedaży reguluje art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337 ze zm.).

W myśl art. 106 ust. 4 cyt. wyżej ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Należy jednakże zauważyć, iż w sytuacji, kiedy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej w kasie rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż – § 7 ust. 3 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje więc tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy.

Powyższy tryb postępowania nie będzie miał zastosowania jedynie w sytuacji, gdy sprzedaż jest dokumentowana fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy – § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługę certyfikacji gospodarstw ekologicznych (PKWiU 7120B) na rzecz osób fizycznych, rolników nieprowadzących działalności gospodarczej (w tym rolników ryczałtowych). Każda usługa dokonana przez Wnioskodawcę jest dokumentowana fakturą VAT, w której znajdują się wszystkie dane identyfikacyjne odbiorcy. Za świadczone usługi (dokumentowane fakturami) zapłata następuje tylko i wyłącznie w formie wpłaty na konto Wnioskodawcy, nie przyjmuje się wpłat gotówkowych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7. Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie przed 1 stycznia 2010r.

Na podstawie wyciągów bankowych prowadzona jest ewidencja, w celu wystawiania faktur VAT.

Kwota obrotu z działalności o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40000 zł.

Prowadzona ewidencja, jednoznacznie określa za kogo i za jaką usługę jest wpłata na rachunek bankowy.

Odnosząc powyższe do powołanych przepisów należy uznać, iż Wnioskodawca nie może zrezygnować z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotów uzyskanych z tytułu transakcji sprzedaży usług dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych (nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie § 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w związku z poz. 38 załącznika) – z uwagi na to, że z przedmiotowego zwolnienia nie mogą korzystać podatnicy, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed 1 stycznia 2010r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.