INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu 29 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.) – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia odsetek od pożyczki udzielonej przez podmiot z grupy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.) – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia odsetek od pożyczki udzielonej przez podmiot z grupy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 marca 2006 r. Spółka zawarła - jako pożyczkobiorca - umowę pożyczki z podmiotem wchodzącym w skład grupy J., spółką G. (zwana dalej: G.) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. G. nie jest bezpośrednim udziałowcem w J.

Pożyczkobiorca przeznacza zaciągniętą pożyczkę, wypłacaną w transzach zgodnie z potrzebami zgłaszanymi przez J., na bieżącą działalność. Zgodnie z postanowieniami umowy pożyczki odsetki naliczane są co miesiąc według stanu zadłużenia na koniec miesiąca poprzedniego, np. w listopadzie J. dostała obciążenie za odsetki naliczone od kwoty zadłużenia stwierdzonego na 31 października 2009 r. Na kwotę zadłużenia na koniec każdego miesiąca składa się część główna kwoty pożyczki i skapitalizowane odsetki z miesięcy poprzednich i miesiąca bieżącego. Zgodnie z postanowieniami umowy odsetki naliczone, a nie zapłacone przez J. będą dodawane do kwoty głównej pożyczki - kapitalizowane.

Ponadto w piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 9 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.) Wnioskodawca dokonał uszczegółowienia zakresu powiązania Spółki z pożyczkodawcą G.

G. nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. Ich powiązanie w grupie kapitałowej przedstawia się następująco: 100% udziałowcem Spółki jest spółka N.; jej 100% udziałowcem jest spółka C. Z kolei spółka N. jest udziałowcem jednocześnie w 65% w spółce C. oraz w 100% w spółce G., czyli pożyczkodawcy.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż G. (pożyczkodawca) i Spółka (pożyczkobiorca) nie mają wspólnego udziałowca posiadającego po co najmniej 25% udziałów w tych spółkach oraz G. nie posiada co najmniej 25% udziałów w Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) i pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2006 r.), odsetki od pożyczki zaciągniętej na podstawie Umowy Pożyczki z 2006 r. będą stanowiły dla J. (pożyczkobiorcy) koszt uzyskania przychodu w momencie ich kapitalizacji (tj. dopisania/dodania kwoty niezapłaconych odsetek do kwoty pożyczki)...
2. Czy kapitalizacja/spłata odsetek od tej pożyczki podlega ograniczeniom (cienkiej kapitalizacji) wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ww. ustawy w tym przypadku...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie pytania drugiego sprawa zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) i pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2006 r.), odsetki od pożyczki zaciągniętej na podstawie Umowy Pożyczki z 2006 r. będą stanowiły dla Spółki (pożyczkobiorcy) koszt uzyskania przychodu w momencie ich kapitalizacji (tj. dopisania/dodania kwoty niezapłaconych odsetek do kwoty pożyczki).

Art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy podatkowej stanowi, iż „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) wydatków (...) na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (...)”. W świetle art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (...)”.

Zgodnie z ww. przepisami, skapitalizowane odsetki od pożyczek stanowią dla podatnika podatku dochodowego od osób prawnych koszt uzyskania przychodów. Ponadto do kosztów uzyskania przychodów będą zaliczone również zapłacone odsetki od pożyczek.

Wnioskodawca uważa, iż kapitalizację odsetek - tj. operację polegającą na dopisaniu/dodaniu kwoty odsetek do kwoty pożyczki (kwoty głównej albo kapitału pożyczki) - należy traktować na równi z ich zapłatą (dochodzi bowiem w ten sposób do „uregulowania” odsetek). W wyniku kapitalizacji odsetek, zobowiązanie pożyczkobiorcy z tytułu odsetek wygasa z zaspokojeniem pożyczkodawcy, a oprocentowanie liczone jest od kwoty głównej pożyczki powiększonej o kwotę skapitalizowanych (tj. dopisanych/dodanych) odsetek.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy - w jego ocenie - przemawia również treść art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż „do przychodów nie zalicza się (...) pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.